بسم الله الرحمن الرحیم

نام کتاب : دستور ما قرآن – آئین اسلامِ بدون تحریف

تاریخ انتشار: خرداد 1399

نام نویسنده: حسین طاهر

معرفی:

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُالْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل عمران، 19)«هر آينه دين در نزد خدا اسلام است. و اهل كتاب راه خلاف نرفتند، مگر ازآن پس كه به حقّانيّت آن دين آگاه شدند، آن هم به سابقه حسدى كه ميانشانوجود داشت و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، پس [بداند] كه خدا زود حساباست»

اسلام آيينى است كه پيامبران الهى ع وعده‌ى ظهور پر افتخارش را داده وآرزوى بعثت در آن را داشتند. دينى كه با رهبرى بهترين و مهربان‌ترينبندگان خدا؛ احمد ع شكل مى‌گيرد. دين كامل پروردگار كه همواره و تا روزرستاخيز، با وجود گرانقدر پيشوايى از آل محمد ع مايه مى‌گيرد

پيشوايى كه با خالقش اتصال دائم دارد و دلسوز و خير خواه بندگان است و هر پاكيزه و منفعت بخش را حلال و هر مضر و ناپاك را به‌عنوان حرام اعلام مى‌دارد و از خالقش پيشى نمى‌گيرد: لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ(٢) «در سخن بر او پيشى نمى‌گيرند و به فرمان او كار مى‌كنند».

اسلامى كه دستور آن قرآن است، تنها حاكمى را مى‌پذيرد كه توسط خداوند برگزيده مى‌شود؛ بدين سان نهايتِ استغلال و آزادى را تنها در راه و روش فرستادگان الهى كه شعارشان (لا حكم الا لله) «حاكمى نباشد مگر به دستور خدا» است، خواهى يافت.

افسوس كه تمدن فرستادگان خدا كه انسان ساز و دادستان جهانيان است، پذيرايى ندارد: وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ(نحل، 36) «به ميان هر ملتى پيامبرى مبعوث كرديم، كه خدا را بپرستيد و از بت دورى جوييد. بعضى [كه خواستار هدايتند] را خدا هدايت كرد و بر بعضى گمراهى مقرر گشت. پس در زمين بگرديد و بنگريد كه عاقبت كار كسانى كه پيامبران را به دروغ نسبت مى‌دادند، چگونه بوده است»

توقع داشتن آسايش حقيقى؛ با وجود چنين وضعى كه عليه هر يك از فرستادگان الهى بوده و هست؛ مانند بيمارى مى‌ماند كه پس از مراجعت به پزشك و دريافت دارو و دستور مصرف آن، بدان عمل نمى‌كند و توقع بهبودى دارد.

با اين وجود، خداى سبحان و بلند مرتبه چنين مقرر كرده؛ كه روزى بندگان صالحش را بر زمين تمكين كند و عدل و داد را به ارمغان آورد: وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ(انبیاء، 105) «و مانوشتيم؛ در زبور، پس- از ذكر- كه اين زمين را بندگان صالح من به ميراث خواهند برد»

آن روز است؛ روزگار رهايى؛ از شرك و بت‌پرستى، از فقر و تنگ دستى. روزگارى كه عدل و داد همه‌ى جهان را فرا مى‌گيرد، روزگار ظهور حق و نابودى باطل، روزگاريست كه بر ظالمان و ستمگران سخت و گران بُوَد.

كسى كه امر پيامبر خدا و فضل و مقام بلند و حق آن حضرت را آشكار مى‌سازد و به اهل دنيا مى‌شناساند، امام مهدى است: هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ «او كسى است كه فرستاده‌ى خود را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه‌ى دين‌ها پيروز گردانه، هر چند مشركان را خوش نيايد».

پس دين محمدى اصيل، به‌وسيله‌ى امام مهدى بر روى زمين ظاهر مى‌گردد.

امروز است روزگار رهايى، روزگار ظهور پرچمدار حق؛ مهدىِ اوّل سيد احمد الحسن، وصى و فرستاده‌ى امام مهدى و زمينه‌ساز ظهور مقدس امام زمان. كسى كه در رود‌هاى درياى حكمتش خلق و خوى محمدى نهفته است، آن كه هدف از دعوتش را اين‌گونه معرفى مى‌كند:

خواست من همان خواست خداوند سبحان ومتعال است اينكه ساكنان كره‌ى زمين جز به خواست خداوند عمل نكنند. و اينكه زمين پر از عدل و داد شود همان طورى كه الآن از ظلم و ستم پر شده است. و اينكه گرسنه‌ها سير شوند و هيچ فقيرى در روى زمين بى سرپناه نباشد و يتيم‌ها بعد از غم‌هاى طولانى شاد شوند. و بيوه‌زنان نيازهاى مادى خود را با عزت و كرامت بدست آورند و اينكه.. و اينكه.. و اينكه.. و اينكه عدالت و رحمت و صداقت كه مهم‌ترين موارد دين است فراگير شود..

در اين كتاب ناقابل، به پژوهش در احكامى پرداخته شده كه در جامعه‌ى اسلامى ارتجاع بوجود آورده است، اعم از مساله‌ى صيغه، قضيه‌ى چند همسرى، سنگسارى، حجاب، و.. مسائلى مشابه كه در عرصه تاريخ تبيين كامل و شفافى نداشته است. آنها را با نسيمى از باغ‌هاى حكمت محمدى همراه خواهم كرد و به ويژه روشنگرى‌هاى مهدىِ اوّل كه گوهر روزگارند، استفاده مى‌شود. و از هرگونه كوتاهى و نقاط از قلم افتاده پوزش مى‌طلبم و بخشش و مغفرت خداى متعال را مسألت دارم.

کلمات کلیدی: مهدی اول (سید احمد الحسن)، احکام اسلامی، فرستادگانالهی، امام زمان