بسم الله الرحمن الرحیم

نام کتاب :دلیل ادلّه

تاریخ انتشار: 1394 ه ش – 2016 م – 1437 ه ق

نام نویسنده: فاضل تمیمی

معرفی:

خداوند می‌فرماید: ﴿قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾، (بگو پس اگر راست می گویید کتابی از جانب خدا بیاورید که از این دو هدایت کننده‌تر باشد تا پیرویش کنم پس اگر تو را اجابت نکردند بدان که فقط هوس‌های خود را پیروی می‌کنند و کیست گمراه‌تر از آن‌که بی‌راهنمایی خدا از هوسش پیروی کند بی‌تردید خدا مردم ستمگر را راهنمایی نمی‌کند (1).

حمد و سپاس خداوندی که رحمت را بر خویش واجب ساخته و از رحمت بی‌دریغش ارسال رسولان و انبیاء و ائمه (ع) می‌باشد و امت را بدون ولیّ و سرپرست خود، رها نکرده است و بهترین سلام و درودها بر بنده و رسولش محمد و آل محمد ائمه و مهدیین باد.

اما بعد:

همه می‌دانند که اهل کوفه هشت هزار نامه برای امام حسین (ع) فرستادند که نشان‌گر بیعت‌شان با حضرت بوده و ایشان را طلب کردند (به سوی ما بیا که ما لشکری آماده‌ی تو هستیم). حضرت سفیر و پسر عموی خویش، مسلم بن عقیل را برای گرفتن بیعت به سوی آن دیار رهسپار کرد، و به محض این‌که به کوفه رسید و به امر بیعت قیام کرد، تا مردم با او بیعت کنند اصحاب سلطه و علمای بی‌عمل به سرعت مردم را از بیعت با او روی‌گردان ساخته و او را فریب داده و به قتل رساندند و تا به امروز اهل کوفه، مسئول و نکوهش و سرزنش شدیدی آن امر هستند.

دیشب با امروز چه شباهت عجیبی دارد! اهل عراق همانند اهل کوفه‌اند، از خلال دعای فرج و تضرع‌شان به درگاه الهی در تعجیل فرج، بیست وهشت میلیون بیعت‌نامه برای حجت بن الحسن (ع) فرستادند اما هنگامی که وصی و فرستاده‌ی خویش را به سوی عراق و تمام مردم جهان فرستاد تا برای حضرتش بیعت بگیرد، همانند سنت پیشینیان، شانه خالی کردند و با سید احمد الحسن (ع) مقابله کردند همان‌طور که اهل کوفه با مسلم بن عقیل (ع) به مقابله ایستادند. امام مهدی (ع) فرزندش و وصی‌اش سید احمد الحسن (ع) را برای گرفتن بیعت به سوی مردم فرستاد، اما با تکذیب و رد حقانیتش با وجود بیش از هفتاد دلیل بر صدق ادعای خود، رو به رو شدند. دلایلی که در بیش از شصت کتاب و صد بیانیه گرد آوری شده‌اند که چهار عدد از آن‌ها در اسرار امام مهدی (ع)، متشابهات قرآن هستند.

خداوند می فرماید: ﴿هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ﴾، (آیا [آنان] جز انتظار تأویل آنند روزی که تأویلش فرا رسد کسانی که آن را پیش از آن به فراموشی سپرده‌اند می‌گویند حقاً فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند پس آیا [امروز] ما را شفاعت‌گران هست که برای ما شفاعت کنند یا [ممکن است به دنیا] باز گردانیده شویم تا غیر از آن‌چه انجام می‌دادیم انجام دهیم به راستی که [آنان] به خویشتن زیان زدند و آن‌چه را به دروغ می‌ساختند از کف دادند(2).

همان‌طور که به سؤالات برخی مسیحیان از طریق اینترنت پاسخ دادند و با تورات و انجیل استدلال و ثابت کردند که ایشان فرستاده‌ای از جانب ایلیا برای یهود و از عیسی مسیح برای نصاری هستند. و همچنین به بحث‌های (سید سیستانی و سید محمود صرخی و شیخ یعقوبی و سید ماجد و جدیداً به نظریه‌های فرگشت علمای ملحد) پاسخ دادند، در حالی‌که آن‌ها در مقابل این پاسخ‌گویی سید احمد الحسن (ع) عاجز و درمانده شدند و نتوانستند حتی یک حرف یا کلمه از آن‌چه سید احمد الحسن (ع) ادعای کرده، رد کنند. همچنین انصار امام مهدی (ع) (خداوند بر زمین تمکینش دهد) مناظراتی با مدعیان علم، صدری در بغداد و بصره و با اتباع سید محمود حسنی صرخی، برگزار کردند که از خلال تمام پاسخ‌گویی‌ها و مناظرات، حقانیّت و صدق دعوت و بطلان جبهه‌ی مقابل آشکار گشت و آنان اکنون به دعوت مبارک اعتراض می‌کنند. و خداوند می‌فرماید: ﴿هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلاَئِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ﴾، (آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان به سوی‌شان بیایند یا پروردگارت بیاید یا پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت بیاید [اما] روزی که پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت [پدید] آید کسی که قبلاً ایمان نیاورده یا خیری در ایمان آوردن خود به دست نیاورده ایمان آوردنش سود نمی‌بخشد بگو منتظر باشید که ما [هم] منتظریم (3).

نخستین کسی که به ظهور منجی بشریّت برای قیام مردم در آخر الزمان (امام حجت) نوید داد خداوند سبحان بود که تمام انبیاء، از آدم (ع) تا خاتم (ص) را به ظهور دولت عدل الهی، دولت امام حجت (ع) در آخر الزمان بشارت داد. هنگام جستجو در کتب روایی و تاریخی، به وضوح حس می‌کنیم که تمام فرستادگان و انبیاء و تمام ائمه (ع) مهدی را ذکر کردند و به نام و برخی صفات او اشاره کردند و مبالغه نمی‌کنیم اگر بگوییم روایات نقل شده در مورد حضرتش بیش از روایات وارده در مورد سایر ائمه (ع) می‌باشد.

پس معنای این همه توجه و تأکید بر مهدی موعود، نشانه‌ی چیست؟

در پاسخ به چند نکته اشاره می‌کنیم:

1. تمام این توجه برای شناساندن امام مهدی (ع) به تمام خلق استمبنی بر این‌که ایشان صاحب حکم الهی و دولت حقی هستند کهخداوند وعده‌ی آن را به بندگانش داده و صاحب‌دل به آن اعتقاد داشتهو برای فرج حضرتش دعاء می‌کند.

2. به این خاطر که مردم در زمان غیبت امام‌شان، از راه به در نشوند،گمراه نگردند و به وجود ایشان شک نکنند.

3. برای تمرکز بیشتر بر اعتقاد به امام مهدی (ع)، با هدف شکوفاییو آمادگی ذهن عموم برای درک ظهور و مهیاء نمودن نفس برای جهاددر بین دستان حضرت و رفع موانع ظهور ایشان.

4. تا خلق، اهمیّت و بزرگی قضیه‌ی امام مهدی و دولت و آن‌چهشیعه‌ی ایشان در عصر غیبت بدان گرفتار شدند را بدانند. تا حجتیباشد بر آن کسی که به دعوتش ملحق نگردد. تا مردم بدانند برای حقدولتی است که در آن کلمه الله بالا می‌رود و کلمه‌ی الله همان کلمه‌یوالا و برتر است.

این مقدمه‌چینی برای ورود به موضوع اصلی است، و آن دلیل ادله بردعوت سید احمد الحسن (ع)، در ابلاغ آن از خلال مطالب عقایدیواضح و مستند بر قرآن کریم و سنّت شریف است.

منابع:

1. القصص: 49-50

2. الاعراف: 53

3. الانعام: 158

کلمات کلیدی: علمای بی‌عمل، اهل کوفه، دولت عدل الهی، بر دعوت سید احمد الحسن (ع)