ابسم الله الرحمن الرحیم

نام کتاب: ارکان هدایت

تاریخ انتشار: 1401 ه ش، 2022 م

نام نویسندگان: انصار امام مهدی ع

معرفی:

قال تعالى: ﴿وَالشَّـمْسِ وَضُـحَاهَا﴾ ﴿وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا﴾ ﴿وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا﴾، كيف يكون النهار هو الذى يجلى الشمس، أو ليست الشمس هى التى تجلى وتظهر النهار؟

الجواب:  فى هذه الآية الشـمس رســول الله محمد(ص)، والقمر الذى تلاه هو على بن أبى طالب(ع) وصــيه وخليفته، والنهار فى الآية هو الامام المهدى(ع): ومن المؤكد أنّ الامام المهدى (ع) قد ولد من محمد(ص) وعلى(ع)، وظهر وتجلى من رسول الله (ص)، ولكن الامام المهدى(ع) هو الذى يظهر ويجلى حقيقة رســول الله(ص) أو الشــمس للخلق عند ظهوره ويعرف الناس حقيقة الرسول(ص)، فالإمام المهدى(ع) ظهر وتجلى من رســول الله(ص)، وهو أيضاً يظهر ويجلى رسول الله محمد(ص) للخلق.»

﴿وَالشَّـمْسِ وَضُـحَاهَا﴾ ﴿وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا﴾ ﴿وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا﴾ (سـوگند به خورشـيد و برآمدن آفتابش و سـوگند به ماه چون از پى آن برآيد و سـوگند به روز چون آن را روشـن كند).

چطور ممكن است كه روز عاملى باشد كه باعث روشن شدن خورشيد گردد؟! آيا اين خورشيد نيست كه روز را روشنى مى‌بخشد و آن را ظاهر مى‌سازد؟!

پاسخ: «در اين آيه، خورشيد، پيامبر خدا حضرت محمد(ص)اســت و ماه كه در پى او مى‌آيد علی بن ابی طالب(ع) وصی و خليفه و جانشين او مى‌باشد. در اين آيه روز، امام مهدی(ع) است و قطعا و يقيناً امام مهدی(ع) از حضــرت محمد(ص) و علی(ع) متولد شــده و از پيامبر خدا(ص) ظهور و تجلى يافته است؛ ولى امام مهدى(ع) همان كسى است كه حقيقت پيامبر خدا يا خورشيد را به هنگام ظهورش براى مردم، تجلى و ظهور مى‌بخشد و مردم را با حقيقت پيامبر خدا(ص) آشنا مى‌سـازد. پس امام مهدى(ع) از پيامبر خدا ظهور و تجلى يافته و به علاوه، او پيامبر خدا حضرت محمد(ص) را براى خلق، متجلى و ظاهر مى گرداند.» (1)

يكى از علومى كه قائم آل محمد(ص) در بين مردم منتشــر خواهد كرد، روشــنگرى از جايگاه رسول الله حضرت محمد(ص)، اميرالمؤمنين و حضرت زهراست(ع) (چرا كه او كسى است كه همتاى امير المؤمنين است).

امروز نيز يمانى آل محمد سيد احمدالحسن(ع) به دســتور پدر بزرگوارشــان امام مهدى(ع) درحال انجام اين وظيفه هستند و در مناسبت هاى مختلف، بخش هايى از حقيقت جايگاه حضرت محمد(ص) و على و فاطمه(ع) را آشكار ميكنند؛ و به شخصه با مطالعاتى كه در اين زمينه داشتم يقين دارم كه تا الان هيچ كسى مانند سيد احمدالحسن ع جايگاه آل محمد ص را به اين زيبايى و دقت روشن نكرده است واين سخن را فقط شخصى درك ميكند كه كلام ايشان را در اين زمينه قرائت كرده باشد.

از آنجايى كه كلمات سيد احمدالحسن ع در اين زمینه به طور پراكنده در كتب و بيانات ايشان موجود بود، لازم بود تا اين مطالب به طور منظم در كتابى گردآورى شود تا انصار امام مهدى(ع) و محققين گرامى با تمام آنچه سيد احمدالحسن(ع) در توصيف مقام حضرت محمد(ص) وعلى و فاطمه(ع) بيان فرموده آشنا شوند؛ به همين دليل قصد كردم تا با توفيق خداوند متعال آنچه در ظاهر بيانات و كتب سيد احمدالحسن(ع) در اين زمينه وجود داشت را جمع كرده و در يك كتاب جداگانه قرار دهم.

در اين كتاب سعى شده صرفا به آنچه سيد احمدالحسن(ع) بيان فرموده بسنده كنيم و جز در بعضى موارد (كه بايد وجه ارتباط با موضوع شرح داده ميشد) چيزى از سوى خود گردآورنده بيان نشود.

همچنين كه در اين كتاب علاوه بر متن فارســى كلام ايشــان، متن عربى آن نيز قرار داده شــده و آدرس آن نيز ذيل آن مطابق با صفحات چاپ عربى موجود در سايت انصار امام مهدى(ع) داده شود، علت آن هم اين بود كه اين كتاب براى عزيزان عرب زبان نيز تا حدودى كاربرد داشته باشد وفقط مختص فارس زبانها نباشد.

اين كتاب در چهار فصل خلاصه ميشود:

فصل اول: حضرت محمد(ص)

فصل دوم: حضرت على(ع)

فصل سوم: فاطمه زهرا(ع)

فصل چهارم: برخى مطالب مرتبط با آن حضرات (از جمله پاسخ به برخى شبهات و ...)

از خداوند متعال طلب اخلاص در انجام اين عمل ناچيز را ميكنم و از او ميخواهم تا به واسطه ى اين كار بر ما تفضل كند و ما را در ملكوتش ارتقاء بخشد.

کلمات کلیدی: حضرت محمد(ص)، حضرت علی(ع)، امام مهدی(ع)، تجلی و ظهور، جایگاه اهل بیت

منابع:

۱- متشابهات: ج۳، س۹۸