بسم الله الرحمن الرحیم
والحمد لله رب العالمين وصلى الله على محمد وال محمد الائمة والمهديين وسلم تسليما
﴿أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْ لَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ﴾.
(به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده رخصت [جهاد] داده شده است چرا كه مورد ظلم قرار گرفتهاند و البته خدا بر پيروزى آنان سخت تواناست * همان كسانى كه به ناحق از خانه‌هايشان بيرون رانده شدند [آن‌ها گناهى نداشتند] جز اين‌كه مىگفتند پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر دفع نمى‌كرد صومعهها و كليساها و كنيسه‌ها و مساجدى كه نام خدا در آن‌ها بسيار برده مىشود سخت ويران مى‌شد و قطعاً خدا به كسى كه [دين] او را يارى مىكند يارى مى‌دهد چرا كه خدا سخت نيرومند شكست ناپذير است).
ای مؤمنان در مشرق و مغرب زمین، درود و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
به خدا سوگند برای طغیان و سرکشی و ظلم و ستم به کسی، قیام نکرده‌ام؛ و سپاس خداوندی که مرا زورگو و نافرمان نگردانیده است.
آمده‌ام تا به حق شهادت دهم و آن‌چه را که ستم‌گران در دین خداوند سبحان و متعال ضایع و تباه کردند را اصلاح نمایم، و قلم (دانش) و سخن حکیمانه و فصل خطاب را عَلَم کردم، و علمای گمراهی و خیانتکار در نزد خود جز سخن پلید و دشنام و فحش و ناسزاء و تهمت و مکر و دروغ بستن نیافتند، پس با احسان با آنان به مقابله پرداختم تا جایی که عفت و پاک نفسی اجازه داد؛ در برابر کسانی که عورت خود را بدون هیچ شرم و حیاء آشکار ساختند حتی از تاریخی که آن‌ها را کلماتی ننگ و خبیث مملو از جهل و گفتار زور و مکر و دروغ بستن خواهد نگاشت.
هیچ پاسخی در برابر سخن و کلام حکیمانه نیافتند جز دشمنی و جنگ، پس پیروان و کنیزکان خود از طغیانگران باری پس از دیگری جهت ویرانی محل های عبادی و دست‌گیری مؤمنان را متوجه ما ساختند، و ما خدا را بهترین قلعه‌ی استوار و وسیع‌ترین غار که به او پناه برده، و صبر را یاور و پناه‌گاهی که به آن پناه ببریم، یافتیم. ولیکن هیهات اگر مرغ قطا را شبی آرام می‌گذاشتند، البته می‌خوابید.([1])
ستم‌گران جز به آزار و اذیت ما راضی نشدند، و به آن‌چه از ظلم و ستم و ویرانی و سوزاندن و قتل و زندانی کردن و شکنجه‌ی مؤمنان در ماهی که حرام قطعی است عادت کردند، این بار برگشتند؛ و به شمشیر و ذلت تمرکز کردند، ولی ما هرگز تن به خواری نمی‌دهیم، هرگز تن به خواری نمی دهیم، هرگز تن به خواری نمی دهیم، زیرا خدا و پیامبرش و مؤمنان از این که ما ذلّت را بپذیریم اِبا دارند. قیام امروز ما جز دفاع از خویشتن و عقیده و دین الهی حق که ستم‌گران خواهان ضایع کردن آن هستند، نبود. آتشی را که بر افروختند و فتنه‌ای که به پا کردند، و هرگز آن را این بار خاموش نخواهیم کرد تا هنگامی که خداوند به ما آن یاری با عزتِ وعده داده شده را رساند، و با همان آتشی که بر افروختند خواهند سوخت و با فتنه‌ای که به پا کردند به هلاکت خواهند رسید ان شاء الله، و تقاص آن را بسیار گران خواهند پرداخت، و باطل اندیشان زیان خواهند دید، و به زودى آن‌هايى كه به آل محمد ستم كردند خواهند دانست به كدام بازگشت‌گاه بر خواهند گشت و فرجام نیک برای پرهیزگاران است.
این نصیحت من، برای تمامی سربازان علمای گمراهی خیانتکار و مزدوران فتنه‌انگیز اشغال‌گران و طغیانگران است، که آزادی را انتخاب کنند همان‌گونه که حُر ریاحی آن را برگزید، و از لشگر خشم الهی به لشگر حق، لشگر امام حسین (ع) پیوست. همانا که فرصت‌ها مانند ابرها گذرا هستند و این فرصتی‌ست برای کسی که می خواهد محمد و آل محمد (ع)، پیامبران و فرستادگان (ع) را یاری رساند، و فرصتی‌ست برای کسی که می‌خواهد خدای سبحان و متعال را یاری دهد.
آیا یاری دهنده‌ای هست امام مهدی (ع) را یاری دهد؟! آیا یاری دهنده‌ای هست ما را یاری رساند؟! آیا عاقلی هست که بهشت را برگزیند و خود را از عذاب آتش نجات دهد؟!
و الحمد لله وحده
بر پدید آورنده‌ی آسمان‌ها و زمین توکل کردیم، که او بر همه چیز تواناست و خدا ما را بس است و نيكو حمايتگرى، چه نيكو سرور و چه نيكو ياورى.
(الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ * فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ )
همان كسانى كه [برخى از] مردم به ايشان گفتند: «مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‌اند؛ پس، از آن بترسيد.» و[لى اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند: «خدا ما را بس است و نيكو حمايتگرى است.» * پس با نعمت و بخششى از جانب خدا، [از ميدان نبرد] بازگشتند، در حالى كه هيچ آسيبى به آنان نرسيده بود، و همچنان خشنودى خدا را پيروى كردند، و خداوند داراى بخششى عظيم است.
احمد الحسن (ع)
وصی و فرستاده‌ی امام مهدی (ع)
محرم الحرام/۱۴۲۹هـ.ق
دی ماه/ ۱۳۸۶ هـ.ش
...........................................
[1]-بحار الأنوار ج ۴۵ ص ۴۷ (لو ترك القطا لنام) هر گاه مرغ قطا (مرغى است زيبا شبيه كبوتر) به حال خود واگذار مى‌شد, در لانه‌ى خود مى‌خوابيد و شب لانه خود را به خاطر ترس از صيد صياد ترک نمى‌كرد.
متن عربی
بسم الله الرحمن الرحيم
والحمد لله رب العالمين وصلى الله على محمد وال محمد الائمة والمهديين وسلم تسليما
(أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلاَّ أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيراً وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ) (الحج 39-40 )
ايها المؤمنون في مشارق الارض ومغاربها السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
والله ما خرجت اشرا ولابطرا ولا طاغيا ولا ظالما ولا طالبا لظلم احد والحمد لله الذي لم يجعلني جبارا شقيا
جئت لأشهد للحق ولأصلح ما افسد الظالمون من دين الله سبحانه وتعالى رفعت القلم والكلمة الحكيمة وفصل الخطاب فما وجد علماء الضلالة الخونه ردا في حوزتهم الا الكلمة الخبيثة والسب والشتم والافتراء والتزوير والبهتان العظيم فقابلتهم بالاحسان لما عفت نفسي عمن كشفوا عوراتهم دون خجل او حياء ولو من التاريخ الذي سيسطرهم كلمات خبيثة مليئة بالجهل وقول الزور والبهتان والافتراء.
وما وجدوا للرد على الكلمة الحكيمة الا الحراب فوجهوا اذنابهم من الطواغيت مرة بعد اخرى لهدم دور عبادتنا واعتقال المؤمنين فوجدنا الله خير حصن نتحصن به واوسع كهف نلجه ووجدنا الصبر معينا وملاذا نلوذ به. ولكن هيهات لو ترك القطا لنام ، فأبى الظالمون إلا الإمعان في أذيتنا وعادوا الى ما اعتادوا من ظلم وجور وهدم وحرق وتقتيل وسجن وتعذيب المؤمنين وفي الاشهر الحرم بالذات وركزوا هذه المرة بين اثنتين السلة او الذلة وهيهات منا الذلة هيهات منا الذلة هيهات منا الذلة يأبى الله لنا ذلك ورسوله والمؤمنون . فما قيامنا اليوم الا دفاع عن النفس والعقيدة والدين الالهي الحق الذي يريد الظالمون طمسه . فنار قد اوقدوها وفتنة قد اججوها لن نطفئها هذه المرة حتى يأتينا الله بنصره العزيز الموعود المؤزر وسيحترقون بنارهم ويهلكون بفتنتهم انشاء الله وسيحلبونها دما عبيطا وسيخسر هنالك المبطلون وسيعلم الذين ظلموا ال محمد اي منقلب ينقلبون والعاقبة للمتقين .
واوجه نصيحة الى كل من جنده علماء الضلالة الخونة عملاء الاحتلال والطاغوت ان يختار الحرية كما اختارها الحر الرياحي وان ينتقل الى جيش الغضب الالهي الى جيش الحق الى جيش الحسين فإن الفرص تمر مر السحاب وهذه هي فرصة لكل من يريد ان ينصر محمد وال محمد (ص) والانبياء والمرسلين (ع) وفرصة لكل من يريد ان ينصر الله سبحانه وتعالى .
فهل من ناصر ينصر الامام المهدي هل من ناصر ينصرنا هل من عاقل يختار الجنة وينجي نفسه من عذاب الجحيم
والحمد لله وحده
توكلنا على الذي فطر السماوات والارض وهو على كل شيء قدير وحسبنا الله ونعم الوكيل فهو نعم المولى ونعم النصير
(الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ * فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ )
احمد الحسن
وصي ورسول الامام المهدي (ع)
محرم الحرام / 1429 هـ . ق