و الحمدلله رب العالمین

و صلی الله علی محمد و آلِ محمد الأئمة و المهدیین و سلم تسلیماً کثیراً

﴿مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا﴾.([1])

(از ميان مؤمنان مردانى‌‏اند كه به آن‌چه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آن‌ها در همين انتظارند و هرگز عقيده خود را تبديل نكردند). 

سلام بر شهیدان خوشبخت.سلام بر دوست‌دران خدا و رسولش.سلام بر کسانی که نسبت به آن چیزی که با خدا عهد بستند صداقت پیشه کردند.سلام بر کسانی که با خون پاک خویش، شهادت دادند، هیچ خدایی جز الله نیست.

شهادت می‌دهم که شما در همان جایگاه علیین همراه برگزیدگان خلق خدا زنده‌اید و در نعمت هستید.

شهادت می‌دهم که شما امت میانه و گواه بر مردم هستید ﴿وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا...﴾،([2]) (و بدين گونه شما را امتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد...). 

شهادت می‌دهم که شما شفیعانِ شفاعت شده‌گان هستید.

و شهادت می‌دهم که خون پاک شما که جاری گشت، سِرّی از اسرار الهی و آیتی بزرگ از آیات این عالم می‌باشد، که فرشتگان آن را می‌دانند و کلید دولت عدالت الهی می‌باشد. پس سلام خدا بر شما باد، آن هنگام که متولد شدید و آن هنگام که به شهادت رسیدید و آن هنگام که بر انگیخته خواهید شد.

اما غم و اندوه من بر شما، به خدا قسم بعد از این روز هرگز پایان نمی‌یابد تا آن هنگام که در جوار شما قرار گیرم و بغض و اشک‌هایم تا آن زمان که زنده‌ام، بر شما جاری خواهد ماند.

به خدا سوگند! درد و زخمی در قلب احمد الحسن کاشتید که هرگز التیام نمی‌یابد، مگر با ورودم به آن منزل‌گاه کریمه‌ای که در آن مسکن گزیدید. سلام بر شما ای عزیزان و روح و قلب احمد الحسن.

سلام بر اسیران و مجروحان مظلوم، ان شاء الله جزاء و شفای دردهای‌تان و گشایش‌تان نزدیک خواهد بود، که آن آیت و نشانه و رحمتی از جانب خداوند برای مؤمنان، و عذاب و خفت و خواری است برای کافران، آن بردگان آمریکا و بردگان سفیانی و دجال *خداوند آن‌ها را لعنت کند و در دنیا و آخرت خوار گرداند*.

سلام بر خانواده‌های مؤمنی که عزیزان خود را از دست دادند و به خصوص مادران شیر دل! از شما می‌خواهم که احمد الحسن را عفو کنید. به خدا قسم ترجیح می‌دهم که طغیان‌گران و بردگان دجال یک چشم آمریکا، هزار بار مرا به قتل برسانند، تا این‌که آزار و اذیتی به یکی از انصار پاک برسد؛ و چیزی نمی‌گویم جز این‌که ما در دنیا آفریده نشده‌ایم که خواهان جاودانگی و طول عمر در آن باشیم، بلکه بهترینِ مردم کسی است که هدف خود را بشناسد و روحیه ارتحال در او شعله‌ور گردد، و کسانی با چنین روحیه‌ای جز این انصار پاک هرگز ندیده‌ام.

به خداوند قسم که آنان بندگان پرهیزکار و علمای با معرفت هستند، که خداوند تمام خیر را خاتمه عمل‌شان قرار داده، و آن شهادت حقیقی است که هرگز کسی به آن نائل نمی‌گردد، مگر نبی یا وصی و یا مؤمنی که خداوند قلب او را برای ایمان امتحان کرده است.

﴿وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَ وُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاء وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.([3])

(و زمين به نور پروردگارش روشن گردد و كارنامه [اعمال در ميان] نهاده شود و پيامبران و شاهدان را بياورند و ميان‌شان به حق داورى گردد و مورد ستم قرار نگيرند).

سلام بر آنان، تا آن هنگام که آسمان‌ها و زمین پا بر جاست.

﴿إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ وَ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ﴾.

(ما از خداییم و به سوی او می‌رویم، و به زودى خواهند دانست به كدام بازگشت‌گاه بر خواهند گشت و فرجام نيک از آن تقوا پيشگان است).

احمد الحسن (ع)

وصی و فرستاده‌ی امام مهدی (ع)

محرم الحرام ۱۴۲۹هـ.ق

بهمن ماه ۱۳۸۶ هـ.ش

________________________________________

[1]- الأحزاب: ۲۳.

[2]-البقرة: ۱۴۳.

[3]- الزمر: ۶۹.