جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامنوع سوم: آب باقیمانده از آشامیدن (سُؤر)
غیر از نیمخوردۀ سگ، خوک، کافر و ناصبی،([16]) بقیه آبهایی که نیمخوردۀ انسانها و حیوانات دیگر باشد، پاک است. بهتر است از نیمخوردۀ موجودات مسخشده پرهیز شود.
نکته: به طهارت و پاکی ظاهری هر انسانی (مسلمان یا غیرمسلمان) حکم میشود، مگر:
الف: کافر به خداوند که وجود خداوند را انکار میکند نه کسی که درباره وجود خدا تردید داشته و بگوید (نمیدانم [آیا خدایی هست یا نه]).
ب: ناصبی که کینه و دشمنی یکی از ائمه، مهدیین یا شیعیانشان ـازآنرو که شیعۀ آنها هستندـ را داشته باشد.([17])
هرکسی که بنا بر ظاهرش حکم به پاکی و طهارتش شود، (سؤر) آب نیمخوردهاش نیز پاک است.
نیمخوردههای مکروه: آب نیمخوردۀ حیوان نجاستخوار([18]) و آب نیمخوردۀ حیوان مردارخوار، اگر عین نجاست در محل تماس آن با آب وجود نداشته باشد، نیمخوردۀ زن حائضی که به او اعتمادی در رعایت احکام نجاست نیست و همچنین آب نیمخوردۀ قاطرها، الاغها، موش، مار، عقرب و سمندر (مارمولک بزرگ) مکروه است. مردار حیوانی که خون جهنده دارد آب را نجس میکند و اگر خون جهنده نداشته باشد آب نجس نمیشود. خون، حتی اگر به چشم دیده نشود نیز آب را نجس میکند.([19])
2- کسی که با ائمه یا مهدیین یا با شیعیانشان -به این دلیل که شیعۀ آنها هستند- دشمنی آشکار داشته باشد (مترجم).
[17]- اگر شک داشته باشد که آیا شخصی ناصبی است -یعنی با ائمه و مهدیین و شیعیانشان دشمنی میورزد- یا خیر، حکم به طهارت و ناصبی نبودن او میشود؛ البته شخصی که ناصبی نیست اما حق به او مطرح شده و رد کرده است، در نیمخورده و ذبیحه و دست دادن با او اشکالی نیست. در مورد اهل کتاب (یهود و مسیحیت) اگر از غلوکنندگان یا ناصبی نباشند حکم به طهارت ظاهری آنان میشود. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 22)
[18] - یعنی حیوان حلالگوشتی که عادت به خوردن فضلۀ انسان کرده است و بر بدنش از خوردن آن، گوشت روئیده باشد. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت ص 22)
[19]- مقصود این است که با چشم دیده نشود اما اثرش مشخص باشد. مثلاً آب با افتادن ذرۀ خون تکان بخورد؛ مانند اینکه شخصی در حال ذبح مرغی باشد و ظرف آبی در نزدیکی او قرار داشته باشد و قطرهای از خون بجهد و آب تکان بخورد، اما او نبیند که خون داخل آب افتاد؛ در این صورت حکم به نجاست آب میشود. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 23)