س٩٨/ لو لفّ المصلي رجليه بشيء كالغطاء (البطانية) فهل يضر ذلك بوضع الإبهام على الأرض المشترط في الصلاة ؟
پرسش ۹۸:
اگر نمازگزار پاهایش را با چیزی مثل لحاف بپوشاند، آیا این کار آسیبی به قرار دادن انگشت ابهام (شصت) بر روی زمین ـکه در نماز شرط استـ وارد میکند؟
پاسخ:
ضرری وارد نمیکند.
س٩٩/ هل مشروط التوازي الأفقي بين مواضع السجود، فمثلاً: لو كان واقفاً على فراش (مندر) يزيد ارتفاعه على اللبنة وموضع الجبهة أخفض من ذلك فهل تصح الصلاة ؟
پرسش ۹۹:
آیا همسطح بودن مواضع سجده شرط است؟ مثلاً اگر شخص بر سطحی ایستاده باشد که ارتفاع آن از یک آجر بیشتر باشد و موضع پیشانی پایینتر از آن باشد، آیا نمازش در این حالت صحیح است؟
پاسخ:
همسطح بودن شرط نیست و مکان پیشانی میتواند مقدار کمی پایینتر یا بالاتر ـبه اندازۀ یک آجرـ از بقیه مواضع سجده باشد، و در حالت اضطرار، اختلاف ارتفاعِ زیاد ـچه بالاتر و چه پایینترـ جایز میباشد.
س١٠٠/ ورد في واجبات السجود مساواة موضع جبهته لموقفه إلا أن يكون الارتفاع يسيراً بمقدار (لبنة)، فإذا ما أريد تحديد الارتفاع بالأصابع المضمومة فكم ستكون ؟
پرسش ۱۰۰:
در واجبات سجده، مساوی بودن موضع پیشانی و محل ایستادن وارد شده است، مگر با مقداری اختلاف ارتفاع (به مقدار یک آجر). حال اگر بخواهم ارتفاع را با انگشتهای به هم پیوسته محاسبه نماییم چه اندازه خواهد بود؟
پاسخ:
پانزده سانتیمتر.
س١٠١/ ما معنى الاقعاء المكروه بين السجدتين ؟
پرسش ۱۰۱:
معنای (اقعا) (نشستن بر روی باسن) مکروه بین دو سجده چیست؟
پاسخ:
(اقعا) آن است که شخص بر روی دو باسن بنشیند و آنها را به زمین بچسباند و پاهایش را جلویش به حالت جفت، جمع کند؛ یا به عبارت دیگر زانوهایش مقابل صورتش قرار گیرد و ساقها و رانهایش به صورت قائم باشند؛ همانگونه که گاهی اوقات سگ چنین میکند؛ هنگامی که مینشیند و دستانش را بالا میبرد.