رجوع با گفتن (مانند اینکه بگوید: رجوع کردم) و یا انجام کاری که به معنای رجوع باشد (مانند نزدیکی کردن) محقق میشود. اگر او را ببوسد یا با شهوت لمس کند رجوع محسوب میشود. پیش از رجوع لازم نیست زن را بر خودش حلال کند،([117]) زیرا آن زن همسر او محسوب میشود. اگر مرد طلاق را انکار کند، رجوع محسوب میشود؛ زیرا به معنای ادامه داشتن عقد ازدواج است.
لازم نیست برای رجوع شاهد بگیرد، بلکه مستحب است.
اگر زن را طلاق رجعی دهد، سپس مرتد شود و بعد از آن رجوع کند، صحیح نیست و اگر بعد از آن مسلمان شود([118]) و بخواهد (با آن زن زندگی کند) باید دوباره رجوع کند.
و اگر زن غیرمسلمان را طلاق دهد جایز است در مدت عدّه به او رجوع کند.
رجوع لال با اشارهای است که بر آن دلالت کند.
اگر زن ادعا کند که عدّه با سپری شدن سه دورۀ پاکی به پایان رسیده است (و به اندازۀ حداقل مدت عدّه گذشته باشد) اما مرد آن را انکار کند، گفتۀ زن همراه با قسم پذیرفته میشود، و اگر حامله باشد و ادعای وضع حمل کند، گفتۀ او همراه با وجود گواه و دلیل شرعی پذیرفته میشود، و اگر زن ادعا کند حامله است و شوهرش انکار کند و زن فرزندی را بیاورد و مرد تولد آن فرزند از زن را انکار نماید، گفتۀ مرد پذیرفته میشود، زیرا زن میتواند برای اثبات ادعایش دلیل شرعی بیاورد.
اگر زن ادعا کند عدّه به پایان رسیده و مرد ادعا کند پیش به از پایان رسیدن آن رجوع کرده است، گفتۀ زن پذیرفته میشود، و اگر مرد رجوع کند و زن بعد از رجوع ادعا کند که عدّه قبل از آن تمام شده است، گفتۀ مرد پذیرفته میشود.
[116]- بازگشت و منصرف شدن از طلاق. (مترجم)
[117]- یعنی لازم نیست قبل از نزدیکی و... لفظ رجوع را به کار ببرد، بلکه خود آن عمل رجوع محسوب میشود. (مترجم)
[118]- آن رجوعی که در زمان ارتدادش قرار داشته، باطل است. (مترجم)