۷- رجعت یکی از عوالم قوس نزول است
از سید احمدالحسن (ع) در مورد تاریکیهای سهگانه در این فرمودۀ حقتعالی پرسیده شد:
﴿او شما را از يک نفس آفريد، و همسرش را از او خلق کرد؛ و براي شما هشت زوج از چهارپايان ايجاد کرد؛ او شما را در شکم مادرانتان آفرينشي بعد از آفرينش ديگر، در ميان تاريکيهاي سهگانه ميبخشد؛ اين است خداوند، پروردگار شما که حکومت (عالم هستي) از آن اوست؛ هيچ معبودي جز او نيست؛ پس چگونه از راه حق منحرف ميشويد؟﴾؛([118]). ایشان در پاسخ خویش قوس صعود و نزول در حرکت انسان از مبدأ تا مقصدش را بیان فرمودند:
[تاریکیهای سهگانه] عبارت است از تاریکی ذر، تاریکی دنیا و تاریکی بازگشت؛ و اینها عوالم قوس نزول هستند.
عوالم قوس صعود، انوار سهگانهاند که عبارتاند از: پیش از فنا، فنا شدن و بازگشت پس از فنا؛ و اینها مراتب سهگانۀ حضرت محمد (ص) پیش از برداشته شدن حجاب، پس از برداشته شدن حجاب و پس از بازگشت حجاب میباشند. آن حضرت بین فنا شدن در ذات الهی ـکه چیزی باقی نمیماند، مگر خداوند واحد قهارـ و بازگشتش به من و شخصیت، نوسان میکند.
این مراتب ششگانه در قوس صعود و نزول، بیانگر کل وجود و تجلّی نور در تاریکی و ظهور موجودات توسط نور در تاریکیها میباشد، که همان «واو» نزول است؛ و «واو» صعود، به شش روز و شش مرتبه اشاره دارد.
«»: واو نزول.
«»: واو صعود.
دایرهای که در سر «واو» قرار دارد، بر حیرت در قوس صعود دلالت مینماید؛ و این، حیرت و سرگردانی در نور است، به دلیل عدم ادراک و شناخت نور تامی که هیچ ظلمتی در آن نیست و او خدای سبحان، معرفت و شناخت تام و کامل است؛ بنابراین مراتب قوس صعود عبارت است از: پیش از برداشته شدن حجاب، پس از فتح و فنا و سومی بازگشت به من و شخصیت پس از فناست.
اما حیرت و سرگردانی در ظلمت، ازآنجاکه در پایینترین مراتب آن است، درک نمیشود و چیزی از آن حاصل نمیگردد؛ بلکه این ظلمت و عدمی است که بهرهای از وجود نبرده است، مگر قابلیتش برای موجود بودن؛ و این همان حقیقت ماده است؛ و اگر تجلّی صورت ملکوتی در آن و ظاهر شدنش برای آن نباشد، ظلمت و عدمی است که هیچچیزی از آن حاصل نمیشود و چیزی از آن دانسته نمیگردد.
بنابراین مراتب قوس نزول عبارتاند از: عالم ذر، سپس نزول به ظلمت ماده، سپس صعود در قیامت قائم تا رسیدن به بازگشت و این مرحلۀ سوم است. تصویر قوس نزول و صعود بهصورت زیر است:
و با گردآمدن و آمیخته شدن این دو با هم، تمام وجود از ابتدا تا انتها حاصل میگردد؛ که همان حضرت محمد (ص) است.
پایان سخنان سید (ع).
و این اسم رسول خدا (ص) پس از داخل شدن قوس نزول و صعود در یکدیگر است:
والحمد لله ربالعالمین.
[117]. الزمر: 6.
[118]- زمر: 6.