پرسش ۸۰: آیا وزیر امام مهدی  هاشمی است و آیا یارانش برتر از یاران رسول خدا هستند؟

پرسش ۸۰:

 آیا وزیر امام مهدی  هاشمی است 

و آیا یارانش برتر از یاران رسول خدا هستند؟

سؤال/ ۸۰: وزير الإمام المهدي محمد بن الحسن (علیه السلام) وخليفته ووصيه هل يكون هاشمياً، أم غير هاشمي؟ وأصحاب الإمام المهدي (علیه السلام) هل هم أفضل من أصحاب رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) وأصحاب الأئمة (علیهم السلام) وأصحاب الحسين (علیه السلام)، أم أنّ أصحاب الحسين (علیه السلام) أفضل منهم؟

آیا وزیر امام مهدی محمد بن الحسن و جانشین و وصیّ او، هاشمی است یا غیر هاشمی؟ و آیا اصحاب امام مهدی (علیه السلام) برتر از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اصحاب ائمه (علیهم السلام) و اصحاب امام حسین (علیه السلام) هستند، یا اینکه اصحاب حسین (علیه السلام) از آنها برترند؟

الجواب: وصي الإمام المهدي (علیه السلام) لابد أن يكون هاشمياً من ذرية علي وفاطمةc، بل ولابد أن يكون من ذرية الحسين (علیه السلام) بالخصوص، بل ولابد أن يكون من ذرية الإمام المهدي محمد بن الحسن (علیه السلام) أكيداً وقطعاً لا غير؛ لأن نور الخلافة والوصاية انتقل إلى صلب الإمام المهدي محمد بن الحسن (علیه السلام)، فلابد أن ينتقل هذا النور إلى وِلدِه وذريته قطعاً، ويظهر فيمن شاء الله أن يظهره فيه ، فيجعله وصياً للإمام المهدي (علیه السلام).

پاسخ: وصیّ امام مهدی (علیه السلام) باید هاشمی از فرزندان علی و فاطمهc باشد، حتی باید به خصوص از فرزندان امام حسین باشد، و حتی قطعاً و اکیداً باید از ذریه و فرزندان امام مهدی محمد بن الحسن (علیه السلام) باشد و لاغیر؛ چرا که نور خلافت و وصایت به صلب امام مهدی محمد بن الحسن (علیه السلام) منتقل شد، پس این نور قطعاً و یقیناً باید به فرزندان و نسل او منتقل گردد و در آن کس که خداوند بخواهد ظاهر گرداند، ظاهر می‌شود و او را وصیِ امام مهدی (علیه السلام) قرار می‌دهد.

وورد في الروايات أنّ بعد الإمام المهدي (علیه السلام) اثنا عشر مهدياً وهم من ولده(علیه السلام)  كما ورد في دعاء(اللهم أدفع عن وليك …)  المروي عن الإمام الرضا (علیه السلام) حيث يقول الإمام (علیه السلام):(اللهم أعطه في نفسه وأهله وَوَلَدِه وذريته وأمته وجميع رعيته ما تقرّ به عينه، وتسرّ به نفسه وتجمع له ملك المملكات كلها)([212]).

در روایات وارد شده است که پس از امام مهدی دوازده مهدی می‌باشد که از فرزندان او هستند. همان طور که در دعای(اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ....)(خداوندا! دفع کن از ولیّ‌ات....) که از امام رضا (علیه السلام) روایت شده آمده است، آنجا که امام (علیه السلام) می‌فرماید:(اللهُمَّ أَعْطِهِ فِي نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِيعِ رَعِيَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَ تَجْمَعُ لَهُ مُلْكَ الْمَمْلَكَاتِ كُلِّهَا)(خداوندا! به او عطا کن در وجودش و اهلش و فرزندان و نژادش و امّت و همه‌ی رعیتش، چیزی که چشمش را به آن روشن کنی، و وجودش را به آن خوشحال نمایی، و برای او گردآوری، فرمانرواییِ همه‌ی مملکت‌ها را(1).

وفي الصلاة المروية عن الإمام المهدي (علیه السلام):(... وصل على وليك وولاة عهدك، والأئمة من ولده، ومدّ في أعمارهم، وزد في آجالهم، وبلغهم أقصى آمالهم ديناً ودنياً وآخرة)([213]).

و در صلوات روایت شده از امام مهدی (علیه السلام) آمده است:(.... وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ وُلاةِ عَهْدِكَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ مُدَّ فِي أَعْمَارِهِمْ وَ زِدْ فِي آجَالِهِمْ وَ بَلِّغْهُمْ أَقْصَى آمَالِهِمْ دِينا وَ دُنْيَا وَ آخِرَةً)(.... و بر ولیّت و زمام‌داران پایبند به عهدت و امامان از فرزندانش صلوات و درود فرست، و بر عمرشان بیافزا و بر طول حیاتشان فزونی بخش، و به نهایت آرزوهای دینی و دنیوی و اخرویشان برسان(1).

وكل هؤلاء هم آباء وأبناء ليس فيهم إخوة، فكما ورد في الحديث عن أهل البيت (علیه السلام):(إنّ الإمامة لا تجتمع في أخوين بعد الحسن والحسين عليهما السلام)([214])، وهؤلاء الاثنا عشر مهدياً (علیه السلام) هم أئمة هدى ومهديون، ولكن ليسوا كالأئمة من آل محمد عليهم صلوات الله.

و همه‌ی آنها پدران و پسران هستند و در آنها برادری وجود ندارد، همان گونه که در حدیث از اهل بیت آمده است:(پس از حسن و حسین (علیهما السلام) امامت بین دو برادر جمع نمی‌شود) و این دوازده مهدی (علیهم السلام)، امامانی هدایتگر و هدایت شده هستند، ولی همانند ائمه از آل محمد که سلام و صلوات خداوند بر ایشان باد، نمی‌باشند.

وبعد الإمام المهدي (علیه السلام) بهؤلاء المهديين الاثني عشر تبقى الأرض، ولولاهم لساخت بأهلها، كما ورد في الروايات عن أهل البيت (علیه السلام) أنه:(لو خليت الأرض من إمام لساخت بأهلها)([215])، فهم بعد الإمام المهدي (علیه السلام) الحجة البالغة لله سبحانه وتعالى، والأحاديث فيهم كثيرة:

پس از امام مهدی(علیه السلام)، به واسطه‌ی این مهدیّون دوازده‌گانه (علیهم السلام) زمین بر جای می‌ماند و اگر آنها نبودند اهلش را فرو می‌برد؛ همان طور که در روایات اهل بیت آمده است که(اگر زمین از امام خالی شود، اهلش را فرو می‌برد)([216]). آنها پس از امام مهدی حجت بالغه‌ی خداوند سبحان و متعال هستند و احادیث در مورد آنها بسیار است:

منها: عن أبي بصير، قال:(قلت: للصادق جعفر بن محمد (علیه السلام): يا بن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) سمعت من أبيك أنه (علیه السلام) قال: يكون بعد القائم (علیه السلام) اثنا عشر إماماً. فقال (علیه السلام): إنما قال اثنا عشر مهدياً ولم يقل اثنا عشر إماماً، ولكنهم قوم من شيعتنا يدعون الناس إلى موالاتنا ومعرفة حقنا)([217]).

از جمله: ابو بصیر می‌گوید: به امام صادق جعفر بن محمد (علیه السلام) عرض کردم: ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! من از پدرت شنیدم که می‌فرمود:(پس از قائم، دوازده امام می‌باشد). امام صادق فرمود:(فرمود: دوازده مهدی و نگفته دوازده امام! ولیکن آنها گروهی از شیعیان ما هستند که مردم را به موالات و دوستی ما و شناخت حق ما دعوت می‌کنند).([218])

وعن الصادق (علیه السلام) عن آبائه عن أمير المؤمنين (علیه السلام)، قال:(قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) في الليلة التي كانت فيها وفاته لعلي (علیه السلام): يا أبا الحسن أحضر صحيفة ودواة، فأملى رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) وصيته حتى انتهى إلى هذا الموضع، فقال: يا علي إنه سيكون بعدي أثنا عشر إماماً ومن بعدهم إثنا عشر مهدياً، فأنت يا علي أول إلاثنا عشر إمام ... وساق الحديث إلى أن قال: وليسلمها الحسن (علیه السلام) إلى ابنه محمد المستحفظ من آل محمد (علیه السلام) فذلك إثنا عشر إماماً، ثم يكون من بعده اثنا عشر مهدياً، فإذا حضرته الوفاة فليسلمها إلى ابنه أول المهديين له ثلاثة أسامي: اسم كأسمي واسم أبي وهو عبد الله وأحمد والاسم الثالث المهدي، وهو أول المؤمنين)([219]).

از امام صادق (علیه السلام) از پدرانش از امیر المؤمنین(علیه السلام) نقل شده است که فرمود:(رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در شبی که وفاتش واقع شد به علی فرمود:(... یا اباالحسن صحیفه و دواتی حاضر کن. و پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) وصیتش را املا فرمود تا به این جا رسید که فرمود: یا علی پس از من دوازده امام خواهند بود و پس از آنها دوازده مهدی (علیهم السلام) هستند، یا علی تو نخستین دوازده امام هستی‌.... و سپس حدیث را ادامه می‌دهد تا آنجا که می‌فرماید: و حسن (علیه السلام) آن را به فرزندش، محمد، مستحفظ از آل محمد (علیه السلام) تسلیم کند و ایشان دوازده امام می‌باشند و سپس دوازده مهدی (علیهم السلام) بعد از او می‌باشد. پس اگر وقت وفاتش رسید، خلافت را به فرزندش نخستین مهدیین تسیلم کند که سه نام دارد، نامی مانند نام من و نام پدرم که عبدالله و احمد است، و نام سوم مهدی است و او اولین ایمان‌آورنده می‌باشد)([220]).

وعن الصادق (علیه السلام):(إنّ منا بعد القائم (علیه السلام) إثنا عشر مهدياً من ولد الحسين (علیه السلام))([221]). وهذا القائم هو الإمام محمد بن الحسن المهدي (علیه السلام).

و از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «از ما پس از قائم دوازده مهدی از نسل حسین است»([222])؛ و این قائم، همان امام محمد بن الحسن المهدی (علیه السلام) می‌باشد.

وعن الصادق (علیه السلام)، قال:(إنّ منا بعد القائم أحد عشر مهدياً من ولد الحسين (علیه السلام))([223]). وهذا القائم في هذه الرواية ليس الإمام المهدي محمد بن الحسن (علیه السلام)، بل هو وزيره ووصيه وأول المهديين من بعده؛ لأن بعد الإمام المهدي(محمد بن الحسن (علیه السلام)) اثنا عشر مهدياً من ولده متسلسلين ذرية بعضها من بعض، وبعد أول هؤلاء الاثني عشر مهدياً أحد عشر مهدياً من ولده متسلسلين ذرية بعضها من بعض.

و از امام صادق روایت شده است که فرمود:(از ما پس از قائم، یازده مهدی از نسل حسین (علیه السلام) است)؛([224]) و قائم در این روایت، امام مهدی محمد بن الحسن (علیه السلام) نیست، بلکه وزیر و وصیّ آن حضرت و نخستینِ مهدیّینِ پس از او می‌باشد؛ چرا که پس از امام مهدی(محمد بن الحسن (علیه السلام)) دوازده مهدی از نسل او ، نسل اندر نسل، یکی پس از دیگری می‌باشند و پس از اولین این مهدییّن دوازده‌گانه، یازده مهدی سلسله‌وار از نسل یکدیگر می‌باشند.

والحمد لله وحده أولاً وآخراً وظاهراً وباطناً، ولعنة الله على إبليس وجنده من الأنس والجن ولعنة الله على أعداء آل محمد من الأولين الآخرين، ولعنة الله على أعداء الإمام المهدي (علیه السلام)، ولعنة الله على أعداء ولد الإمام المهدي (علیه السلام)، ولعنة الله على أعداء أنصار الإمام المهدي (علیه السلام).

و حمد و سپاس تنها از آنِ خداوند است، اول و آخر و ظاهر و باطن، و لعنت خدا بر ابلیس و ارتش او از انس و جن، و لعنت خداوند بر دشمنان آل محمد (علیهم السلام) از اولین و آخرین، و لعنت خدا بر دشمنان امام مهدی (علیه السلام)، و لعنت خدا بر دشمنان فرزندان امام مهدی (علیه السلام)، و لعنت خدا بر دشمنان انصار امام مهدی باد!

أما بالنسبة لبقية أصحاب الإمام المهدي (علیه السلام) الثلاث مائة وثلاثة عشر، فهم: صفوة الخلق منذ أن خلق الله آدم إلى أن تقوم الساعة، وكما قال عنهم سيد الموحدين وأمير المؤمنين (علیه السلام) ما معناه:(بأبي وأمي هم من عدةٍ أسماؤهم في السماء معروفة، وفي الأرض مجهولة، لا يسبقهم الأولون بعمل، ولا يلحقهم الآخرون)([225]).

اما در خصوص بقیه‌ی یاران امام مهدی (علیه السلام) که سیصد و سیزده نفرند؛ آنها برگزیدگان خلق از زمانی که خداوند آدم را آفرید تا آنگاه که قیامت برپا شود، می‌باشند؛ و همان طور که سید الموحّدین و امیر المؤمنین (علیه السلام) در مورد آنها به این مضمون فرموده است:(پدر و مادرم به فدایشان! آنها عده‌ای هستند که نام‌هایشان در آسمان معروف است و در زمین گمنام‌اند، نه پیشینیان بر آنها سبقت می‌گیرند و نه پسینیان به آنها می‌رسند)([226])

 

وهم قطعاً أفضل من أصحاب رسول الله، وأفضل من أصحاب الحسين (علیه السلام)، بل كما ورد في الرواية عنهم (علیهم السلام): يمرّون هؤلاء الثلاث مائة وثلاثة عشر وهم أمة محمد (علیه السلام) يوم القيامة فتقول الأمم: إنّ هؤلاء كلّهم أنبياء([227]).

آنها قطعاً برتر از اصحاب پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و برتر از اصحاب امام حسین می‌باشند و حتی همانطور که در روایت از اهل بیت (علیه السلام) درباره‌ی آنها آمده است: این سیصد و سیزده نفر که امّت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌باشند، روز قیامت عبور می‌کنند، در حالی که امّت‌ها می‌گویند: اینها همگی پیامبرند.([228])

وقال عنهم رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) شوقاً إليهم:(اللهم لقّني أخواني)([229]). وبكى لأجلهم جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) ودعا لهم([230]) قبل أكثر من ألف سنة، وتمناهم لوط النبي (علیه السلام) قبل آلاف السنين([231]). وإن الأرض التي يمرّون عليها لتفتخر بهم وتتباهى بسيرهم عليها([232]).

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از روی اشتیاق به دیدارشان، درباره‌ی آنها فرمود:(خداوندا! برادرانم را به من بنمای)([233])؛ و جعفر بن محمد صادق بیش از هزار سال پیش، برایشان گریست و دعا فرمود([234])، و هزاران سال پیش، لوطِ پیامبر، آنها را تمنّا نمود،([235]) و زمینی که آنها بر آن گذر می‌کنند بر آنها افتخار می‌کند و به عبور کردنِ آنها، فخرفروشی می‌کند.([236])

فطوبى لهم وحسن مآب، وهذا هو الشرف العظيم والفضل الجسيم، أسأل الله أن يجعلني من أوليائهم وأنصارهم، وممن يجاهد معهم لإعلاء كلمة الله سبحانه وتعالى.

پس خوشا به حالشان و چه سرانجام نکویی دارند، و این همان شرف عظیم و فضل سترگ است. از خداوند مسئلت می‌نمایم که مرا در زمره‌ی اولیا و انصار آنها و از کسانی که همراه آنها در راه اعتلای کلمه‌ی الله سبحان و متعال جهاد می‌کنند، قرار دهد.

******

 

 

[212]- مصباح المتهجد : ص411.

[213]- غيبة الطوسي : ص281 ح238.

[214]- الكافي : ج1 ص286 ح4 .

[215]- عيون أخبار الرضا(علیه السلام) : ج2 ص246، مختصر بصائر الدرجات : ص9.

[216]- عیون اخبار الرضا ع: ج 2 ص 246؛  مختصر بصائر الدرجات: ص 9.

[217]- كمال الدين وتمام النعمة : ص358.

[218]- کمال الدین و تمام النعمة: ص 358.

[219]- غيبة الطوسي : ص150 ح111، مختصر بصائر الدرجات : ص39، بحار الأنوار : ج53 ص148.

[220]- غیبت طوسی: ص 150 ح 111؛  مختصر بصائر الدرجات: ص 39؛  بحار الانوار: ج 53 ص 148.

[221]- مختصر بصائر الدرجات : ص182، بحار الأنوار : ج53 ص148. والأحاديث في تعريف الناس بالمهديين  من بعد الإمام المهدي(علیه السلام) كثيرة جداً ناهزت الخمسين حديثاً، وفي كتاب(المهديين في حديث أهل البيت - أحد اصدارات أنصار الامام المهدي(علیه السلام) ) 33 حديثاً، فراجع.

[222]- مختصر بصائر الدرجات: ص 182؛ بحار الانوار: ج 53 ص 148. و احادیث در شناسانیدن مهدیّون ع پس از امام مهدی (علیه السلام) به مردم بسیار زیاد هستند که نزدیک به پنجاه حدیث را گرد آورده‌ام و در کتاب «مهدیّون در حدیث اهل بیت)(یکی از انتشارات انصار امام مهدی ع) 33 حدیث را نگاشته‌ایم؛ به آن رجوع نمایید.

[223]- غيبة الطوسي : ص478 ح 504 ، بحار الأنوار : ج53 ص145.

[224]- غیبت طوسی: ص 478 ح 504؛  بحار الانوار: ج 53 ص 145.

[225]- نهج البلاغة : ص126 / الخطبة 187.

[226]- نهج البلاغه: ص 126 ـ خطبه‌ی 187.

[227]- وفي مسند احمد : ج1 ص282:(... قال: فيقول إنّ محمـداً(صلی الله علیه و آله و سلم) خاتم النبيين وقد حضر اليوم وقد غفر له ما تقدم من ذنبه وما تأخر، قال رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) : فيأتوني فيقولون يا محمد اشفع لنا إلى ربك فليقض بيننا، فأقول: أنا لها حتى يأذن الله عز وجل لمن يشاء ويرضى، فإذا أراد الله تبارك وتعالى أن يصدع بين خلقه نادى مناد أين أحمد وأمته فنحن الآخرون الأولون، نحن آخر الأمم وأول من يحاسب، فتفرج لنا الأمم عن طريقنا فنمضي غراً محجلين من أثر الطهور، فتقول الأمم: كادت هذه الأمة أن تكون أنبياء كلها ...).

[228]- در مسند احمد جلد 1 صفحه‌ی 282:(... گفت: پس می‌گوید: محمد  خاتم پیامبران آن روز حاضر می‌شود و تمامی گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود. رسول خدا ص می‌فرماید:(به سوی من بیاوریدشان). گویند: ای محمد، ما را نزد پروردگارت شفاعت کن. پس گویم: من از آنها هستم تا اینکه خداوند عزّوجل به آنکه بخواهد و راضی باشد، اجازه فرماید. پس آن هنگام که خداوند تبارک و تعالی اراده فرماید خلقش را جدا نماید، منادی ندا دهد: احمد و امّتش کجایند؟ که ما آخرینِ اولین هستیم؛ ما آخرین امّت‌ها هستیم که اول از همه محاسبه می‌شویم. پس امّت‌ها از جلوی راه ما کنار روند و ما در اثر پاکی، سپیدرویان عبور کنیم در حالی که امّت‌ها گویند: گویا این امّت، جملگی پیامبرند!....).

[229]- التحصين لابن فهد الحلي: ص23، ومن مصادر العامة: المعجم الأوسط للطبراني: ج5 ص341، السنن الكبرى للبيهقي: ج1 ص82.

[230]- انظر: الكافي : ج1 ص402 ح5.

[231]- قال تعالى حكاية عن لوط(علیه السلام) :( قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ) هود : 80.

ورد عن أبي عبد الله(علیه السلام) قال في قوله:(لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً) قال:(القوة: القائم(علیه السلام)، والركن الشديد: ثلاث مائة وثلاثة عشر) بحار الأنوار: ج21 ص 158.

[232]- عن أبي جعفر(علیه السلام)، قال:(كأني بأصحاب القائم(علیه السلام) وقد أحاطوا بما بين الخافقين فليس من شيء إلا وهو مطيع لهم حتى سباع الأرض وسباع الطير ، يطلب رضاهم في كل شيء، حتى تفخر الأرض على الأرض وتقول : مر بي اليوم رجل من أصحاب القائم(علیه السلام) ) كمال الدين وتمام النعمة : ص673.

[233]- تحصین ـ ابن فهد حلی: ص 23؛ و از منابع اهل سنّت: معجم أوسط طیرانی: ج 5 ص 341؛  سنن کبری بیهقی: ج 1 ص 82.

[234] - کافی: ج 1 ص 402 ح 5.

[235]- حق تعالی درباره‌ی لوط(علیه السلام) می‌فرماید:  (لوط گفت: کاش در برابر شما قدرتی می‌داشتم يا می‌توانستم به رکن شدید پناه ببرم)(هود: 80).

از ابو عبد الله ع درباره‌ی این سخن حق تعالی ﴿لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً﴾(کاش در برابر شما قدرتی می‌داشتم) روایت شده است:(قُوَّةً: قائم، و رُكْنٍ شَدِيدٍ: سیصد و سیزده نفر). بحار الانوار: ج 21 ص 158.

[236]- از ابا جعفر (علیه السلام) روایت شده است که فرمود:(گویا یاران قائم ع را می‌بینم که بر شرق و غرب عالم مسلّط شده‌اند و هیچ چیزی نیست مگر آنکه از آنها فرمان می‌برد، حتی وحوش زمین و پرندگان آسمان، در هر چیزی رضایت آنها را می‌خواهند، تا آنجا که قسمتی از زمین بر قسمت دیگر مباهات می‌کند و می‌گوید: امروز مردی از یاران قائم ع بر من عبور کرد). کمال الدین و تمام النعمة: ص 673.