پرسش ۵۷: معنای «و خوشنودی خود را در این بامداد به من عطا فرما»

پرسش ۵۷: 

معنای

 «و خوشنودی خود را در این بامداد به من عطا فرما»

سؤال/ ٥٧: في دعاء ليلة الجمعة: (وهب لي الغداة رضاك)، هل هو فقط في الجمعة، أو يصح في بقية الأيام، أو أن ينوي الإنسان طول حياته طالما يطلع الفجر؟

پرسش۵۷: در دعای شب جمعه «وَ هَبْ لِیَ الْغَدَاةَ رِضَاکَ» (و خوشنودی خود را در این بامداد به من عطا فرما)، آیا این ذکر فقط مخصوص جمعه است یا در بقیه‌ی روزها هم خوانده می‌شود، یا اینکه انسان برای همه‌ی عمر نیت کند و تا زمانی که در زندگی‌اش طلوع فجر را ببیند آن را بخواند؟

الجواب: لا مانع أن يقرأ المؤمن هذا الدعاء كل يوم، أو أن ينوي بطلب الرضا طول حياته طالما طلع الفجر، ولكن في الحقيقة أن معنى (هب لي الغداة رضاك) ([315])، أي هب لي عند طلوع الفجر رضاك، وطلوع الفجر: هو ظهور الإمام المهدي (ع) ([316])، ولذا خص هذا الدعاء ليوم الجمعة، وهو يوم ظهوره (ع).

پاسخ: مانعی وجود ندارد که مؤمن این دعا را هر روز بخواند یا با نیت درخواست رضای خداوند، در همه‌ی عمرش به هنگام طلوع فجر بخواند ولی در واقع معنای «وَ هَبْ لِیَ الْغَدَاةَ رِضَاکَ»([317]) یعنی به هنگام طلوع فجر، رضای خود را ارزانی‌ام فرما و طلوع فجر همان ظهور امام مهدی(ع)  می‌باشد([318]) و از همین‌رو این دعا به روز جمعه که روز ظهور آن حضرت است اختصاص یافته است.

******

 

 

[315]- مصباح المتهجد : ص279.

[316]- عن جابر عن أبي عبد الله (ع)، قال: (قوله تعالى: (والفجر): هو القائم و (الليالي العشر): الأئمة  من الحسن إلى الحسن، و(الشفـع): أمير المؤمنين وفاطمة عليهما السلام، و(الوتـر): هـو الله وحده لا شريك له، (والليل إذا يسر): هي دولة حبتر ، فهي تسري إلى قيام القائم (ع)) بحار الأنوار : ج24 ص78.

[317]- مصباح المجتهد: ص 279.

[318]- از جابر بن عبدالله از ابا عبدالله(ع) روایت شده است که فرمود: «در سخن خدای متعال، مراد از «فجر» قائم است، و «لیالی عشر» امامان از حسن مجتبی(ع) تا حسن عسکری(ع) می‌باشند، «شفع» امیر‌المؤمنین و فاطمه(علیهما السلام)، «وتر» خدای یگانه و بی‌شریک است، منظور از «و الليل اذا يسر» دولت حبتر است که تا قیام قائم(ع) ادامه می‌یابد». بحار الانوار: ج 24 ص 78.