پرسش ۵۴: معنای آیه‌ی ﴿ در آن روز چهره‌هايی هست زيبا و درخشان ﴾

پرسش ۵۴:

 معنای آیهٔ

 ﴿ در آن روز چهره‌هايی هست زيبا و درخشان ﴾

 سؤال/ ٥٤: ما معنى هذه الآيات من سورة القيامة: ﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ﴾ ([۱]).

پرسش۵۴: معنای این آیات از سورهٔ قیامت چیست: ﴿ در آن روز چهره‌هايی هست زيبا و درخشان * که سوی پروردگارشان نظر می‌کنند ﴾([۱]) .

الجواب: أي ناظرة إلى محمد ، فهو المربي لهذه الوجوه الطيبة الناضرة.

پاسخ: یعنی به حضرت محمد(ص)  نظر می‌کنند. او مربی این چهره‌های پاک و درخشان است.

قال الصادق (ع) لهاشم الصيداوي: (يا هاشم، حدّثني أبي وهو خير مني عن رسول الله  أنه قال: ما من رجل من فقراء شيعتنا إلا وليس عليه تبعة. قلت: جعلت فداك وما التبعة؟ قال: من الإحدى والخمسين ركعة، ومن صوم ثلاث أيام في الشهر، فإذا كان يوم القيامة خرجوا من قبورهم ووجوههم مثل القمر ليلة البدر، فيقال للرجل منهم: سل تعط، فيقول: أسال ربي النظر إلى وجه محمد . قال: فيأذن الله عز وجل لأهل الجنة أن يزوروا محمداً .

امام صادق (ع) به هاشم صیداوی فرمود: «ای هاشم! پدرم که برتر از من است مرا روایت کرد از پیامبر خدا (ص) که فرمود: هیچ‌یک از فقرای شیعیان ما نیست جز آن‌که پیامدی (عقوبتی) بر او نباشد. عرض کردم: فدایت شوم، پیامد چیست؟ فرمود: «به خاطر پنجاه و یک رکعت نماز و روزه‌ی سه روز در هر ماه. چون روز قیامت شود از قبرهای خود بیرون آیند در حالی‌که چهره‌هایشان مانند ماه شب چهارده می‌درخشد. پس به یکی از آن‌ها گفته شود: چیزی بخواه که به تو عطا خواهد شد. وی گوید: از پروردگارم می‌خواهم که به چهره‌ی محمد(ص)  بنگرم. پس خداوند عزّوجل به بهشتیان اجازه فرماید که محمد(ص)  را زیارت کنند.

قال: فينصب لرسول الله  منبراً على درنوك من درانيك الجنة له ألف مرقاة بين المرقاة إلى المرقاة ركضة الفرس، فيصعد محمد  وأمير المؤمنين (ع)، قال: فيحف ذلك المنبر شيعة آل محمد ، فينظر الله إليهم وهو قوله تعالى: ﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ﴾. قال: فيلقى عليهم من النور حتى أن أحدهم إذا رجع لم تقدر الحوراء تملأ بصرها منه، ثم قال: أبو عبد الله (ع): يا هاشم لمثل هذا فليعمل العاملون) ([۲]).

پس برای رسول خدا(ص) منبری بر روی یکی از فرش‌های مخمل بهشتی نصب می‌شود که هزار پله دارد که میان هر دو پله مسیر یک دویدن اسب فاصله است. پس محمد(ص)  و امیر‌المؤمنین(ع)  بر آن بالا روند. شیعیان آل محمد (ع)  دور آن جمع شوند و خداوند نظر رحمت به ایشان نماید. و این معنای آیه‌ی ﴿ در آن روز چهره‌هايی هست زيبا و درخشان* که سوی پروردگارشان نظر می‌کنند ﴾  است. فرمود: سپس آن‌قدر نور بر آنان فرو می‌ریزد تا آن‌جا که وقتی بازمی‌گردند، حوریان نمی‌توانند به راحتی به آن‌ها نظر افکنند. سپس امام صادق (ع) فرمود: ای هاشم!  ﴿ اهل عمل برای چنین پاداشی تلاش کنند ﴾ ».([۲])

******

 

 

[۱]- القيامة : 22 – 23.

[۱]- قیامت: 22 و 23.

[۲]- بحار الأنوار : ج24 ص261.

[۲]- بحار الانوار: ج 24 ص 261.