جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامختم نبوّت، و مهدی اول که نخسیتنِ سیصد و سیزده نفر است، او از بصره میباشد و در گونهی راستش نشانهای است و در سرش شوره دارد، بدنش مانند بدن موسی بن عمران (ع) میباشد، در پشتش مُهر نبوّت است و در او است وصیّت رسول خدا (ص)، او پس از ائمه داناترین مردم به قرآن و تورات و انجیل است و به هنگام ظهورش جوان میباشد. پیامبر خدا (ص) فرمود: (... سپس در مورد انسان جوانی سخن راند و فرمود: (هنگامی که او را دیدید با او بیعت کنید زیرا او خلیفهی مهدی است)).
المرسل: أبو الرحمات - السعودية
آیا در پشت یمانی (ع) مُهر نمایانی که بتوان آن را با چشم مشاهده کرد وجود دارد؟ و نیز در مورد او وصیّت هست، همان طور که در این روایت به آن اشاره شده؟ آیا باقی توصیفات مانند شورهی سر، نمایان و قابل مشاهده میباشد؟
فرستنده: ابوالرحمات ـ عربستان سعودی
پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم
و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.
مهر نبوّت در پشت تمامی اوصیای محمد (ص) از ائمه و مهدیین (ع) وجود دارد که همان مهر حضرت محمد (ص) میباشد اما این که در ظاهر خلقتش دیده میشود یا نه، خیر چنین نیست ولی ممکن است خداوند آن را برای هر که بخواهد ظاهر سازد و به گونهای آشکار نماید که او بتواند آن را مشاهده کند. همچنین ممکن است خدا آن را برای هر کس از بندگانش که بخواهد از طریق رؤیا و یا کشف بنمایاند.
اما نشانه و شوره و شباهت بدن او به بدن موسی (ع)، نمایان است و با چشم دیده میشود. همچنین آثار و نشانههای دیگری نیز دارد که برخی از نشانهها باقی است و همواره مشهود چشم است ولی وضیعت آن متغیر میباشد و گاهی اوقات از آن خون میچکد که این اشارهای است به رویدادی در گذشته. برخی نشانهها نیز با چشم دیده نمیشود ولی ممکن است خداوند آن را برای هر کس از بندگانش که بخواهد ظاهر سازد.... در خصوص مُهر نبوّت امیدوارم توجه نمایی که چه بسا خداوند علامتی نمایان که با چشم دیده میشود در پشت معصوم قرار دهد که این برای اشاره به مهر نبوّت است، ولی چنین چیزی، مهر نبوّت واقعی نیست و اشاره کننده به آن میباشد زیرا مهر نبوّت در بدن مادی فناپذیر نیست بلکه در روح میباشد؛ از آن، نور به آسمانها ساطع میشود و فرشتگان و بندگان صالح خدا یعنی کسانی که خدای متعال اراده فرموده است حجاب از جلوی دیدگانشان برداشته شود تا نشانههای او را ببینند، به آن نظر میافکنند.
احمد الحسن - شعبان الخیر ۱۴۳۰ هـ.ق
******
[120]- بشارة الاسلام: ص30.