جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامجوانان احمد الحسن
کتاب متشابهات جلد دوم | کتاب متشابهات جلد دوم
پرسش ۲۹: اگر زمین خالی از حجّت باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد.
پرسش ۲۹:
اگر زمین خالی از حجّت باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد.
سؤال/ ۲۹: لماذا إذا خليت الأرض من المعصوم أو حجة الله على أهل الأرض ساخت بأهلها كما روي عنهم ؟
پرسش ۲۹: چرا طبق فرمایش معصومین (ع) اگر زمین از معصوم یا حجّت خدا بر اهل زمین خالی شود، اهلش را در خود فرو می‌گیرد؟
الجواب: الروايات في هذا المعنى كثيرة، ومنها: عن أبي حمزة، قال: قلت لأبي عبد الله (ع): أتبقى الأرض بغير إمام؟ قال (ع): (لو بقيت الأرض بغير إمام لساخت) ([110]).
پاسخ: روایات در این معنا بسیار آمده است؛ از جمله: ابو حمزه می‌گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: آیا زمین بدون امام باقی می‌ماند؟ حضرت فرمود: «اگر زمین بدون امام باشد، در خود فرو می‌ریزد».([111])
وعن أبي جعفر (ع)، قال: (لو إنّ الإمام رفع من الأرض ساعة لماجت بأهلها كما يموج البحر بأهله) ([112]).
از امام باقر(ع) روایت شده است که می‌فرماید: «اگر امام ساعتی از زمین برداشته شود، زمین اهلش را در خود می‌پیچد همان‌طور که دریا چنین می‌کند».([113])
وهذا لأن الحجة (ع) موضع الفيض الواصل إلى الأرض، فبسبب وجوده في جميع السماوات والمقامات العلوية القدسية يكون في هذه الأرض مثله كمثل سرة الطفل، وهي موضع وصول الغذاء للطفل من الأم، فمثله (ع) كالحبل السري الواصل من السماء إلى الأرض ينقل الفيض الإلهي إلى الأرض، (بهم ترزقون، وبهم تمطرون).
چرا که حجت(ع) محل رسیدن فیض به زمین می‌باشد. پس به سبب وجود او در تمام آسمان‌ها و مقامات قدسیِ بالایی، مَثَل او در این زمین مَثَل ناف نوزاد است که محل رسیدن غذا از مادر به نوزاد می‌باشد. مَثَل امام (ع) همانند بند ناف کشیده شده از آسمان به زمین است که فیض الهی را به زمین منتقل می‌کند: «به وسیله‌ی آن‌ها روزی می‌خورید و به وسیله‌ی آن‌ها باران بر شما می‌بارد».
فهو حبل الله المتين وعمود النور النازل من السماء إلى الأرض، ولولاه لساخت الأرض بأهلها أي لا يصل النور الإلهي إلى الأرض فتنحلّ وتعود عدماً هي وأهلها، ولذا فلا يمكن أن يوصف عظيم فضل الحجة (ع) على جميع الخلق.
او ریسمان استوار الهی و ستون نورِ نازل شده از آسمان بر زمین است. اگر او نباشد زمین اهلش را می‌بلعد؛ یعنی نور الهی به زمین نمی‌رسد و در نتیجه زمین متلاشی می‌شود و خود و اهلش به عدم بازمی‌گردند. از همین‌رو نمی‌توان بزرگی و عظمت فضل حجت (ع) بر تمام خلایق را وصف نمود.
******
[110]- الكافي: ج1 ص179 ح10، كتاب الحجة.
[111]- کافی: ج 1 ص 179 ح 10 کتاب حکمت.
[112]- الكافي: ج1 ص179 ح12، كتاب الحجة.
[113]- کافی: ج 1 ص 179 ح 12 کتاب حکمت.
سر فصل ها
فهرست موضوعات کتاب پرسش ۲۹: اگر زمین خالی از حجّت باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد.
پرسش ۲۵: معنی حدیث «دنیا زندان مؤمن است»- فهرست کتاب متشابهات جلد دوم و مقدمه
- پرسش ۲۶: آیا این سخن حق تعالی ﴿وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ....﴾ شفاعت را نفی می‌کند؟
- پرسش ۲۷: معنی سخن امام حسین(ع) : «خداوندا مرا از خواری نفسم بیرون آور و از شک و شرکم پاک فرما»
- پرسش ۲۸: حجاب‌های نور و ظلمت و تفاوت میان آن‌ها.
- پرسش ۲۹: اگر زمین خالی از حجّت باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد.
- پرسش ۳۰: چرا میّت را در حالی‌که بر سمت راست خوابیده است رو به قبله می‌کنند؟
- پرسش ۳۱: علت کفن کردن میّت و فایده‌ای آن.
- پرسش ۳۲: چرا خداوند ذکر را به تعداد فَرد قرار داده است؟
- پرسش ۳۳: چرا تکبیر، شروع نماز است؟
- پرسش ۳۴: معنای تکبیرة الاحرام در نماز
- پرسش ۳۵: معنای سبحان ربی العظیم و بحمده.
- پرسش ۳۶: بین ذکر رکوع و ذکر سجود در نماز چه تفاوتی وجود دارد؟
- پرسش ۳۷: معنای ﴿اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى﴾ (نام پروردگار بزرگ تو)
- پرسش ۳۸: معنای حدیث امام باقر (ع): «اگر می‌خواستم، توحید را از صمد منتشر می‌ساختم»
- پرسش ۳۹: سنگسار شدن سپاه ابرهه با سنگ‌های سِجّیل.
- پرسش ۴۰: دلیل حج و هدف از آن.
- پرسش ۴۱: معنای سخن موسی (ع) در سوره‌ی شعرا: ﴿فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ﴾.
- پرسش ۴۲: القا کردن شیطان در آرزوی پیامبر و معنای آن.
- پرسش ۴۳: استعاذهٔ مریم (ع) در آیه‌ی: ﴿ از تو به خدای رحمان پناه می‌برم ﴾
- پرسش ۴۴: علت دفن کردن میّت اگر نیمه‌ای از او یافت شود که سینه در آن باشد!
- پرسش ۴۵: معنای آیات ﴿الم * ذَلِكَ الْكِتَابُ.... وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾.
- پرسش ۴۶: معنای گفتار امیر المؤمنین (ع): (و کمال اخلاص برای او، نفی صفات از او است).
- پرسش ۴۷: معنای آیات ﴿فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا.... قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ﴾.
- پرسش ۴۸: معنای آیه‌ی ﴿ مردی از دوردست شهر دوان دوان آمد و... ﴾.
- پرسش ۴۹: معنای آیه‌ی ﴿ خداوند نور آسمان‌ها و زمين است... هر بامداد و شبانگاه تسبيحش گويند ﴾
- پرسش ۵۰: آیا قائم با اصول فقه بر اهل علم احتجاج می‌کند؟
- پرسش ۵۱: ملائکه از کجا دانستند انسان خون‌ها می‌ریزد؟
- پرسش ۵۲: معنای آیه‌ی ﴿ اما ستمکاران آن سخن را به گونه‌ای ديگر کردند و.... ﴾
- پرسش ۵۳: معنای آیه‌ی ﴿ و گمراهان از پیِ شاعران می‌روند ﴾
- پرسش ۵۴: معنای آیه‌ی ﴿ در آن روز چهره‌هايی هست زيبا و درخشان ﴾
- پرسش ۵۵: معنای آیه‌ی ﴿ چون موسی به ميعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت،....﴾
- پرسش ۵۶: نسبت دادن مکر و استهزا به خداوند سبحان.
- پرسش ۵۷: معنای «و خوشنودی خود را در این بامداد به من عطا فرما»
- پرسش ۵۸: شرافت توحید و یگانه‌پرستی
- پرسش ۵۹: آیا هر چیز که دل به آن تعلّق پیدا کند شرک می‌باشد؟
- پرسش ۶۰: شرک پنهان
- پرسش ۶۱: معنای آیه‌ی ﴿إِنَّ اللهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا....﴾
- پرسش ۶۲: عرش و کرسی
- پرسش ۶۳: عالَم ذر در آیه‌ی ﴿ و آن‌گاه که پروردگار تو از بنی آدم ....﴾
- پرسش ۶۴: معنای «مسوّمین» در آیه‌ی ﴿ از فرشتگان نشان‌دار﴾
- پرسش ۶۵: معنای آیه‌ی ﴿ تا آن‌کس که زنده است را بيم دهد....﴾
- پرسش ۶۶: معنای آیه‌ی ﴿ و هر چيز زنده‌ای را از آب پديد آورديم؟ ﴾
- پرسش ۶۷: معنای آیه‌ی ﴿ و عرش او بر آب بود ﴾
- پرسش ۶۸: توصیف عبادت آزادگان و حدود آن.