جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامکه شامل چند فصل است:
فصل اول
زنی که با او نزدیکی نشده است عدّه ندارد ـچه با طلاق جدا شوند و چه با باطل شدن عقدـ به جز زنی که شوهرش مرده است که وفات (شوهر) عده واجب میشود، حتی اگر با او نزدیکی نکرده باشد.
نزدیکی به معنای وارد شدن ختنهگاه میباشد، حتی اگر انزال صورت نگیرد، و حتی اگر مرد اخته باشد؛ زیرا با انجام نزدیکی، دخول انجام شده است.
اگر مرد آلتش قطع شده باشد (خواجه باشد) و بیضههایش سالم باشد، عدّه واجب میشود، چون امکان دارد زن با مساحقه([119]) حامله شود و اگر حامله باشد عدهاش عدۀ وضع حمل است.
و با خلوت کردنی که با نزدیکی، مساحقه، یا انزال منی در محلی که احتمال حامله شدن وجود دارد همراه نباشد، عدّه واجب نمیشود، و اگر خلوت کردند و بعد در انجام دخول به اختلاف خوردند، اگر دلیلی نباشد که بشود به آن عمل کرد، گفتۀ مرد همراه با قسم پذیرفته میشود.
فصل دوم: زنی که به طور معمول حیض میبیند
زنی که به طور معمول حیض میبیند با گذراندن سه دورۀ پاکی عده نگه میدارد، و این سه دورۀ پاکی برای زن آزاد است نه کنیز، و فرقی نمیکند که شوهر آزاد باشد یا بنده.
اگر شوهر، زن را طلاق دهد و زن بعد از لحظهای حیض ببیند، این لحظه یک دورۀ پاکی محسوب میشود، سپس باید دو دورۀ پاکی دیگر را سپری کند، و با دیدن سومین خون حیض عدّه به پایان میرسد؛ این (اتمام عده با دیدن خون) در صورتی است که دارای عادت ماهانۀ منظم باشد، وگرنه باید تا گذشت کمترین مدت حیض (سه روز) صبر کند.([120])
کمترین زمانی که ممکن است عدّه در آن سپری شود، بیست و شش روز و دو لحظه است، که لحظۀ دوم جزو عدّه محسوب نمیشود، بلکه دلالت بر تمام شدن عدّه دارد، و اگر زن را در حیض طلاق دهد صحیح نیست.
اگر تلفظ صیغۀ طلاق در دورۀ پاکی زن واقع شود و بلافاصله با به پایان رسیدن صیغۀ طلاق زن حائض شود به گونهای که هیچ فاصلهای بین اتمام صیغۀ طلاق و حیض وجود نداشته باشد، طلاق صحیح است؛ چون طلاق در پاکی زن قرار داشته، ولی این پاکی جزو عدهاش محسوب نمیشود، چون این پاکی بعد از طلاق واقع نشده است و باید سه دورۀ پاکی بعد از آن حیض عده نگه دارد.
نکته: اگر بین مرد و زن در این مسئله اختلاف به وجود آمد و زن بگوید: اندکی از پاکی بعد از طلاق بوده است و مرد انکار کند، گفتۀ زن پذیرفته میشود، زیرا او به این مطلب آگاهتر است و در حیض و پاکی به سخن زن رجوع میشود.
فصل سوم: زنی که با گذراندن ماهها عده نگه میدارد
زنی است که در سن حیض دیدن قرار دارد ولی حیض نمیبیند؛ چنین زنی باید برای طلاق یا باطل شدن عقد (اگر با او نزدیکی شده باشد) سه ماه عده نگه دارد، البته اگر آزاد باشد.
ولو كان مثلها تحيض اعتدت بثلاثة أشهر، وهذه تراعي الشهور والحيض، فإن سبقت الأطهار فقد خرجت من العدة، وكذا إن سبقت الشهور. ولو رأت في الثالث حيضاً لا يجب عليها أن تصبر تسعة أشهر، وتخرج من العدة بتمام الشهر الثالث.
اگر از جمله افرادی است که مانند او حیض میبینند، سه ماه عدّه نگه میدارد و علاوه بر سه ماه، شمارش حیض را هم رعایت میکند؛ پس اگر هر کدام از به پایان رسیدن سه دورۀ پاکی یا گذراندن سه ماه زودتر باشد، همان کفایت میکند و عده به پایان میرسد. اگر در ماه سوم حیض ببیند لازم نیست تا نُه ماه صبر کند و با اتمام ماه سوم عدهاش به پایان میرسد.
اگر یک دوره خون ببیند و بعد از آن یائسه شود، با گذراندن دو ماه عده را به پایان میرساند.
اگر زنی که عده نگه میدارد پشت سر هم خون ببیند و قابل تشخیص نباشد به عادت همیشگیاش قبل از این وضعیت مراجعه میکند، و اگر دارای عادت منظم نبوده است به اوصاف خون مراجعه میکند و سه دورۀ پاکی عده نگه میدارد، و اگر قابل تشخیص نباشد به عادت زنان قومش مراجعه میکند، و اگر مختلف بودند براساس گذراندن ماهها عده نگه میدارد.
اگر هر پنج یا شش ماه یک بار حیض میبیند براساس گذراندن ماهها (یعنی به مدت سه ماه) عده نگه میدارد.
اگر در ابتدای ماه قمری طلاق داده شود با گذراندن سه ماه (کامل) عده نگه میدارد، و اگر در وسط ماه طلاق داده شود، دو ماه کامل و در ماه سوم باقی ماندۀ ماه اول را عده نگه میدارد.
نکته:
اگر زن بعد از سپری کردن عده ازدواج کند و بعد از آن شک کند که حامله است ازدواج باطل نمیشود، و همچنین اگر بعد از اتمام عده و قبل از ازدواج شک کند که حامله است جایز است ازدواج کند، ولی اگر پیش از اتمام عده شک کند که حامله است، حتی بعد از اتمام عدّه نباید ازدواج کند، و در هر صورت اگر مشخص شد که حامله بوده، ازدواج دوم باطل میباشد، چون در عدّه بوده است.
مسئله: بر زنی که طلاق داده شده و احتمال دارد که حامله باشد و بعد از اتمام عده و قبل از گذشت نه ماه قصد ازدواج دارد واجب است که از حامله نبودن خود اطمینان حاصل کند و میتواند با آزمایشات پزشکی از حامله نبودن مطمئن شود.
[119]- چسباندن و قرار دادن محل آلت بر فرج زن و نزول منی. (مترجم)
[120]- تا اطمینان حاصل شود که خونِ حیض است. (مترجم)