مسائل مربوط به پزشکی و عمل زیبایی

مسائل طبية وعمليات التجميل

مسائل مربوط به پزشکی و عمل زیبایی

 

س١٠٧/ هل يجوز إجراء عمليات تجميل، سواء في ذلك الرجال والنساء، كتجميل الأنف وما موجود من آثار في الوجه ؟ 

پرسش ۱۰۷:

آیا انجام عمل زیبایی ـ‌چه در مردان و چه در زنان‌ـ جایز است؟ مانند زیبایی بینی و آثاری که در چهره وجود دارد.

 

ج/ يجوز.

پاسخ:

جایز است.

 

س١٠٨/ وإن كان إجراء عمليات التجميل جائزاً؛ فهل يجوز في الأجزاء التي يكون النظر لها محللاً أم مطلقاً ؟

پرسش ۱۰۸:

اگر انجام عمل زیبایی جایز باشد، آیا در اجزایی که نگاه کردن به آن‌ها حلال است جایز می‌باشد؟ یا به‌طورکلی جایز است؟

 

ج/ إذا كانت عملية التجميل غير مضطر لها فلابد من إحراز أن تكون ضمن الحدود الشرعية للنظر واللمس، أما إن اضطر لها فيجوز مع الاضطرار وعدم وجود المماثل النظر واللمس.

پاسخ:

اگر در انجام عمل زیبایی اضطرار وجود نداشته نباشد، باید حدود شرعی در نگاه و لمس کردن برآورده شود؛ اگر نسبت به آن مجبور شود، با اضطرار و نبودن هم‌جنس، نگاه و لمس جایز است.

 

س١٠٩/ ما حكم ذهاب المرأة للطبيب الرجل إذا لم تكن هناك امرأة في نفس الاختصاص ؟ 

پرسش ۱۰۹:

حکم رفتن زن نزد پزشک مرد چیست؟ درصورتی‌که زنی با آن تخصص وجود نداشته باشد.

 

ج/ إذا كان يرافق العلاج أمر محرم مثل نظر الطبيب إلى ما لا يجوز النظر له من جسد المرأة أو مسه فلا يجوز إلا مع الاضطرار.

پاسخ:

اگر معالجه با عمل حرامی همراه باشد، مانند نگاه کردن پزشک به آن بخش از بدن زن که نگریستن به آن یا لمس کردنش برایش جایز نیست، مجاز نمی‌باشد مگر هنگام اضطرار.

 

س١١٠/ لفحص حيامن الرجل ولمعرفة ما فيه من قابلية الإنجاب ويتعذر عليه ذلك عن طريق زوجته، هل يجوز فحص المني بطريقة أخرى غير الزوجة ؟ 

پرسش ۱۱۰:

برای گرفتن نمونه از مَرد برای مشخص کردن قابلیت باروری در او، اگر او انجام این عمل از طریق همسرش را نپذیرد، آیا به روشی دیگر غیر از همسرش می‌توان این عمل را انجام داد؟

 

ج/ الاستمناء حرام إذا كان بواسطة جسم الإنسان نفسه، ويجوز بواسطة جسم الزوجة. 

پاسخ:

استمنا با استفاده از جسم خود انسان حرام و اگر به‌واسطۀ جسم همسرش باشد، مجاز است.

 

س١١١/ هل يجوز استخراج المني بطريقة غير شرعية (العادة السرية) من أجل الفحص الطبي عند الاضطرار؟

پرسش ۱۱۱:

آیا خارج کردن منی به شیوۀ غیرشرعی (استمنا) باهدف انجام آزمایش پزشکی جایز است؟

 

ج/ إذا تم التأكد من عدم وجود سبب آخر يمنع الإنجاب، يجوز إخراج المني بطريقة غير شرعية للفحص إن انحصر إخراجه بذلك.

پاسخ:

اگر اطمینان حاصل شود که عامل دیگری بر جلوگیری از فرزندآوری وجود ندارد، خارج کردن منی به شیوۀ غیرشرعی جهت معاینه مجاز است. ولی به شرطی که خارج کردن آن فقط منحصر به همین کار باشد.

 

س١١٢/ أعمل في مستشفى، وفي ردهة الجراحية، وتأتينا نساءٌ مصابات بحروق في الجسم ولا يوجد كادر نسوي لمعالجة هكذا إصابات، وقد تحتاج المريضة دخول الحمام مع زوجها أو أمها أو محارمها، وذلك لإزالة الجلد المحترق، وهم لا يستطيعون عمل ذلك إلا بمساعدتنا، فما الحكم ؟ 

پرسش ۱۱۲:

من در بیمارستانی در بخش جراحی مشغول به کار هستم و زنانی با سوختگی‌های بدنی آورده می‌شوند و در کادر، نیروی زن برای معالجۀ این بیماری‌ها وجود ندارد. برای کندن پوست سوخته شده لازم است که بیمار به همراه شوهر، مادر یا یکی از محرم‌هایش حمام برده شود و متأسفانه آنها بدون کمک ما نمی‌توانند این کار را انجام دهند. حکم این عمل را بیان فرمایید؟

 

ج/ يجب على المسلمين توفير الكادر النسوي الطبي لمعالجة النساء، بل يجب توفير المكان المناسب لمعالجة النساء بعز وكرامة، ويتفرع عن هذا أمور كثيرة، منها: 

پاسخ:

بر مسلمین واجب است که برای معالجۀ زنان کادر طبی زن فراهم کنند، و حتی واجب است برای معالجۀ زنان مکان خاصی نیز فراهم گردد تا معالجه با عزت و کرامت انجام شود و در این خصوص، امور فرعی بسیار زیادی نیز وجود دارد:

 

يجب أن يتصدى عدد كافٍ من النساء لسد النقص في كل الاختصاصات الطبية. 

- باید برای رفع تمامی نیازهای پزشکی تعداد کافی پرسنل زن به کار گرفته شوند.

 

يجب فرز أماكن معالجة النساء فرزاً حقيقياً؛ إما بإنشاء مستشفيات نسوية أو بتقسيم المستشفيات. 

- لازم است مراکز معالجۀ زنان به‌طور کامل جدا باشند، چه با ساختن بیمارستان ویژۀ زنان یا بخش‌بندی بیمارستان.

 

بالنسبة لحالة الأخ أبي نبأ يجوز معالجة حروق النساء مع الاضطرار من قبل المختصين من الرجال، ويتحمل الإثم والخطيئة حكومة الطاغوت وكل مقصر من المسلمين والمسلمات في السعي لتوفير الطريقة الصحيحة لمعالجة النساء. 

اما در خصوص وضعیتی که برادر ابو نبأ در آن قرار دارد، در صورت وجود اضطرار معالجۀ سوختگی زنان توسط مردان بلامانع است و گناه و خطای آن بر عهدۀ حکومت طاغوت و همچنین تمام مسلمین تقصیرکار که ایجاد بستر مناسب برای معالجۀ زنان اقدام نکرده‌اند، می‌باشد.

 

* * *