شعایر حسینی

الشعائر الحسينية

شعایر حسینی

 

س۱/ ما حكم العزاء، ولبس الأسود، وعمل الطعام في محرم على الصورة التي نفعلها الآن وخاصة في يوم العاشر ؟ حتى يسير الإنسان على بينة من أمره على المنهاج الصحيح.

پرسش ۱:

عزاداری، سیاه‌پوش شدن و غذا دادن در محرم به صورتی که هم‌اکنون ما انجام می‌دهیم ـ‌به‌خصوص در روز عاشورا‌ـ چه حکمی دارد؟ به‌جای اینکه انسان با دلیل و بر راه راست و درست قدم بردارد.

 

ج/ كل ما يُبيِّن للناس مظلومية الحسين ^{(عليه السلام)} مستحب وفيه أجر عظيم، وأعظمها أجراً معرفة سبب خروج الحسين ^{(عليه السلام)} وبيانه للناس، فالحسين ^{(عليه السلام)} خرج لإصلاح الأمة وإخراجها من التيه الذي دخلت فيه بعد أن تمردت على إرادة الله وقررت أن تنفذ إرادتها، الأمة التي رفضت تنصيب الله وقررت أن تنصب هي، الأمة التي تقبّلت بصدر رحب تنصيب أبي بكر لعمر ورفضت رفضاً قاطعاً تنصيب رسول الله محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} بأمر من الله سبحانه لعلي ^{(عليه السلام)}، الأمة التي وصلت إلى أن تعتبر يزيد ابن ميسون ^{(لعنه الله)} خليفة الله في أرضه وتعتبر الحسين ابن فاطمة ^{(عليها السلام)} خارجياً، الأمة التي بررت السقيفة التي تمخّض عنها كسر ضلع فاطمة الزهراء وسبي زينب الحوراء وبنات رسول الله ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)}.

پاسخ:

هر چیزی که مظلومیت حسین ^{(عليه السلام)} را برای مردم بیان کند مستحب و پسندیده، و اجری عظیم در آن است و با اجرترین آن‌ها شناخت و معرفت علت خروج امام حسین ^{(عليه السلام)} و بیان آن برای مردم می‌باشد؛ اینکه حسین ^{(عليه السلام)} برای اصلاح امت خروج کرد؛ برای خارج کردن امت از سرگردانی که در آن داخل شده بود، پس‌ازآنکه امت از خواست و ارادۀ خداوند سرپیچی کرد و چنین مقرر داشت که خواست و ارادۀ خودش را به اجرا درآورد؛ امتی که تنصیب خداوند را نپذیرفت و مقرر داشت که خودش (حاکم را) منصوب کند؛ امتی که با سینه‌ای گشاده تنصیب ابوبکر برای عمر را پذیرا شد، و با جَزم و قاطعیت تنصیب محمد فرستادۀ خدا ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} برای علی ^{(عليه السلام)} ـ‌که به امر خداوند سبحان بود‌ـ را نپذیرفت؛ همان امتی که کارش به‌جایی رسید که یزید فرزند میسون (لعنه‌الله) را خلیفه و جانشین خداوند بر زمینش دانست و حسین فرزند فاطمه ^{(عليها السلام)} را خارجی قلمداد کرد؛ همان امتی که سقیفه را به نیکی ستود؛ سقیفه‌ای که منجر به شکستن سینۀ فاطمۀ زهرا و اسارت زینب حورا و دختران رسول خدا ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} گردید.

 

إنّ إحياء ذكرى شهادة الحسين ^{(عليه السلام)} في العاشر من المحرم كل عام هو إحياء للدين الإلهي منذ نزل آدم ^{(عليه السلام)}؛ لأن الحسين ضحّى بدمه ليقول: الله هو مالك الملك وهو الذي يُنَصِّب خليفته في أرضه ﴿وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ...﴾، ولما اعترض الملائكة و ﴿قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ﴾ أجابهم تعالى: ﴿قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لا تَعْلَمُونَ﴾ _{البقرة:30}، فهل أنّ لأهل السقيفة علم الله سبحانه وتعالى عما يصفون لينصبوا من يشاءون ؟؟!!

قطعاً زنده نگاه‌داشتن یاد شهادت حسین ^{(عليه السلام)} در عاشورای محرم هرسال، احیا و زنده نگه‌داشتن دین الهی از زمان نزول آدم ^{(عليه السلام)} است؛ چراکه حسین با خونش قربانی شد تا بگوید: تنها خداوند مالک سلطنت است و او کسی است که خلیفه و جانشینش در زمینش را منصوب می‌کند: ﴿(و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمین خلیفه و جانشینی می‌گمارم...)﴾ و هنگامی‌که ملائکه اعتراض کردند و ﴿(گفتند: آیا کسی را قرار می‌دهی که در آنجا فساد کند و خون‌ها بریزد و حال‌آنکه ما به ستایش تو تسبیح می‌گوییم و تو را تقدیس می‌کنیم؟)﴾  حق‌تعالی آنان را پاسخ فرمود: ﴿(گفت: من چیزی می‌دانم، که شما نمی‌دانید)﴾.⁽⁾ پس آیا اصحاب سقیفه، علم خداوند سبحان و متعال ازآنچه خود توصیف می‌کنند رادارند تا هر کس را که بخواهند منصوب کنند؟؟!!

 

ضحّى الحسين ^{(عليه السلام)} لأجل راية رسول الله ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} (البيعة لله)، ضحى الحسين ^{(عليه السلام)} لينقض هيكل الباطل (حاكمية الناس) ويبني هيكل الحق (حاكمية الله)، فالذي يريد إحياء ذكرى عاشوراء حقاً عليه أن يُحيي هدفها (حاكمية الله سبحانه وتعالى).

حسین ^{(عليه السلام)} برای پرچم رسول خدا ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} (‌البیعة لله = بیعت از آنِ خداوند است‌) قربانی شد. حسین ^{(عليه السلام)} قربانی شد تا بنای باطل ـ‌یعنی حاکمیت مردم‌ـ را بشکند و شالودۀ حق ـ‌یعنی حاکمیت خداوند‌ـ را بنا کند. پس کسی که حقیقتاً می‌خواهد یاد عاشورا را زنده کند باید هدف از آن ـ‌یعنی حاکمیت خداوند سبحان‌ومتعال‌ـ را زنده کند.

 

س۲/ ما هو حكم الشعائر الحسينية المتعارف عليها في هذا الوقت ؟ 

ومن ضمنها: 

أ- اللطم وهو عريان ؟

پرسش ۲:

شعایر حسینی متعارف در این زمان چه حکمی دارد؟

و در ضمن آن:

الف‌) سیلی زدن به بدن در حالت عریان؟

 

ج/ تعرية الرجال الجزء العلوي من أجسادهم لغرض اللطم عمل غير لائق، والصحيح أن يترك التعري أثناء اللطم خصوصاً في أماكن العبادة. 

پاسخ: اینکه مردها بالاتنۀ خود را برای سیلی زدن عریان کنند عملی ناشایست است و صحیح، آن است که عریان شدن در هنگام سیلی زدن ترک شود؛ به‌خصوص در اماکن مخصوص عبادت.

 

ب- الأفراح أو المواليد لأهل البيت ^{(عليهم السلام)} ويتخلله تصفيق وهلاهل، وقد تستعمل أناشيد بها موسيقى ؟

ب‌) شادی‌ها یا جشن‌های میلاد اهل‌بیت ^{(عليهم السلام)} که همراه با کف زدن و هلهله است و گاهی اوقات از سرودهایی همراه موسیقی استفاده می‌شود؟

 

ج/ يجوز التصفيق باليدين، وأما هلاهل النساء فهي جائزة أمام النساء وغير جائزة أمام غير المحارم من الرجال. ويحرم الاستماع للموسيقى. 

پاسخ: دست زدن جایز است اما هلهله‌های زنان تنها در حضور زن‌ها جایز و در حضور مردان نامحرم جایز نیست. گوش دادن به موسیقی حرام است.

 

ج- التطبير ؟

ج‌) قمه‌زنی؟

 

ج/ التطبير بحد ذاته إذا كان جرحاً بسيطاً لإخراج الدم فقط ولم يكن يسبب ضرراً للمؤمن جائز، ولكن إذا كان سبباً لتنفير الناس البسطاء عن الإسلام أو للقدح في الإسلام فهو غير جائز، وهذا هو ما يحصل هذه الأيام.

 پاسخ: قمه‌زنی به‌خودی‌خود اگر فقط جراحتی سطحی برای خارج کردن خون باشد و آسیبی به مؤمن نرساند جایز است؛ اما اگر موجب تنفر مردمِ عامه از اسلام یا باعث طعنه واردکردن به اسلام شود جایز نیست؛ و این، همان چیزی است که این روزها حاصل می‌شود!

 

فالذي يريد التطبير يمكنه أن يفعل هذا في بيته وبعيداً عن أعين الناس، وهذا أيضاً أفضل له ليكون عمله مخلصاً لله إن كان فعلاً يطلب بالعمل وجه الله. أما من يفعلون هذا بصورة منظمة وجماعية وأمام الناس البسطاء وخصوصاً المخالفين وغير المسلمين فهم يسبّبون تنفير الناس عن الإسلام، وبهذا يكون عملهم مضراً.

بنابراین کسی که می‌خواهد قمه بزند می‌تواند در خانه و به ‌دور از چشم مردم این کار را انجام دهد و این کار برای او فضیلت بیشتری نیز دارد، تا به‌این‌ترتیب عملش خالصانه برای خدا باشد، اگر در عمل به دنبال رضایت خداوند می‌باشد؛ اماکسانی که این عمل را به‌صورت منظم و دست جمعی و در حضور مردم عامه -به‌خصوص مخالفان و غیر‌مسلمانان- انجام می‌دهند، موجب تنفر و بیزاری مردم از اسلام می‌شوند و به‌این‌ترتیب عمل آن‌ها مضرّ می‌باشد.

 

د- المشاعل والطبخ والمشي وغيره ؟

د) مشعل روشن کردن، طبخ غذا، پیاده رفتن و کارهای دیگر؟

 

ج/ الطبخ وإطعام الناس مستحب، والمشي للحج ولزيارة الرسول محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} والإمام الحسين ^{(عليه السلام)} والأئمة ^{(عليهم السلام)} مستحب. 

پاسخ: طبخ غذا و خوراک دادن به مردم مستحب است، و پیاده رفتن برای حج، زیارت رسول خدا حضرت محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)}، امام حسین ^{(عليه السلام)} و ائمه ^{(عليهم السلام)} مستحب است.

 

س۳/ ما حكم التصفيق باليدين في الاحتفالات والمواليد التي تقام في ولادات الأئمة ^{(عليهم السلام)} وغيرهم ؟

پرسش ۳:

دست زدن در جشن‌ها و میلادهایی که در ولادت ائمه ^{(عليهم السلام)} و سایر موارد بر پا می‌شود چه حکمی دارد؟

 

ج/ يجوز. 

پاسخ:

جایز است.

 

س۴/ ما هو رأي السيد أحمد الحسن حول التطبير في العزاء ؟

پرسش ۴:

نظر سید احمدالحسن دربارۀ قمه‌زنی در عزاداری چیست؟

 

ج/ الأفضل تجنبه وفقكم الله، وإن لم يكن فيه ضرر معتبر بالجسم.

پاسخ:

خداوند شمارا توفیق عطا فرماید! بهتر است از آن اجتناب شود؛ حتی اگر ضرر قابل‌توجهی به جسم وارد نکند.

 

س٥/ إني من طلبة الحوزة ومضت سنين عليّ وأنا خادم المنبر الحسيني الشريف، وقد دعوني هذا العام في شهر محرم الآتي للعراق لقراءة العزاء، فهل أذهب أم لا ؟ علماً أنّ الذين دعوني غير مؤمنين بهذه الدعوة الحقة.

پرسش ۵:

من از طلبه‌های حوزه هستم، سنی از من گذشته است و خادم منبر شریف حسینی هستم. برای ماه محرم امسال در عراق برای عزاداری مرا دعوت کرده‌اند، به آنجا بروم یا نه؟ با توجه به اینکه کسانی که مرا دعوت کرده‌اند مؤمن به این دعوت حق نیستند.

 

ج/ يجوز أن تذهب لقراءة العزاء ولنشر الحق، مثلاً بطرح قانون معرفة الحجة والعلم الذي عرفته من دعوة الحق. 

پاسخ:

می‌توانی برای عزاداری و انتشار حق بروی؛ مثلاً با مطرح کردن قانون شناخت حجت و علمی که از دعوت حق فراگرفته‌ای.

 

 

 

*‌ * *

 

* * *