جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامانحــراف در امّت اسلامی از راه راست
حق تعالی میفرماید: به نام خداوند بخشندهی مهربان، ((الف، لام، ميم، * آيا مردم پنداشتهاند که چون گويند ايمان آورديم، رها میشوند و آزموده نمیگردند؟ * به یقین کسانی را که پيش از آنها بودند آزموديم، تا خداوند کسانی را که راست گفتهاند معلوم دارد و دروغگويان را معلوم بدارد * آيا آنان که مرتکب کارهای ناپسند میشوند پنداشتهاند بر ما پیشی میگیرند؟ چه بد داوری میکنند! * هر کس به ديدار خدا اميد میدارد بداند که وعدهی خدا آمدنی است، و او شنوای دانا است * هر کس که جهاد کند، قطعاً به سود خود کرده، زيرا خدا از همهی جهانيان بینياز است)[472].
انحراف از راه راست (صراط مستقیم) به طور حتم در امّت اسلامی ـچه در عقاید و چه در احکامـ صورت گرفته: (اين سنت خداوند است که از پيش چنين بوده، و در سنت خدا دگرگونی نخواهی يافت) و «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ»[475] (که قطعاً به حالی پس از حالی ديگر، برخواهید نشست)[476].
رسول خدا (ص) میفرماید: (قسم به آنکه جانم در دست او است، دنبالهروی سنّتهایی پیش از خود خواهید بود؛ قدم به قدم و بدون هیچ انحرافی از راه و روش آنها جدا نمیشوید و سنّتهای بنیاسرائیل نیز از شما جدا نمیگردد)[478].
از این روایات چنین برداشت میشود، اولین کاری که امام مهدی (ع) هنگام ظهور و اقدام به انجامش میرساند، اصلاح این انحراف، بازگردانیدن امّت به «صراط المستقیم» (راه راست) و بازگردانیدن اسلام به همان شکل تر و تازهی نخستین همان گونه که در زمان رسول خدا (ص) بود میباشد؛ آن هم پس از آنکه پیشوایان و سامریهای گمراه آن را منحرف کردهاند.
از ابو بصیر روایت شده است: امام صادق (ع) فرمود: «اسلام غریبانه آغاز شد و همان گونه که آغاز شد، غریبانه باز خواهد گشت، پس خوشا به حال غریبان». به او گفتم: خدا تو را به صلاح برساند، این را برای من تشریح فرما! پس امام (ع) فرمود: «دعوتکنندهای از ما، دعوتی جدید مینماید همان گونه که رسول الله (ص) دعوتی جدید نمود»[480].
از امام صادق روایت شده است (ع)که فرمود: «او ـیعنی قائمـ همان میکند که رسول خدا انجام داد؛ همانند رسول خدا (ص) آنچه پیش از خودش بوده را ویران، و اسلامی جدید را پایهگذاری میکند»[482].
از ابن عطا روایت شده است: از امام باقر (ع) پرسیدم: هنگامی که قائم قیام کند به کدامین سیره و روش در بین مردم حکم میراند؟ فرمود: «همانند رسول خدا (ص) آنچه پیش از خودش بوده را ویران، و اسلامی جدید را پایهگذاری میکند»[484].
از امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود: «هنگامی که قائم ما قیام کند، به امری جدید فرامیخواند، همان طور که رسول خدا (ص) چنین کرد؛ و اینکه اسلام، غریبانه آغاز شد و همان طور که آغاز شده بود، غریبانه بازخواهد گشت؛ پس خوشا بر غریبان»[486].
شاید چنین برداشت شود که انحراف فقط بر اهل سنت جاری شده است؛ چرا که آنها به دلیل ترک گفتن تمسّک به آل پیامبر، امامان دوازدهگانه (علیهم السلام)، در نهایت به انحراف کشده شدند، چه در عقاید و چه در احکام؛ اما حقیقت آن است که احادیث وارد شده از اهل بیت نبوت که سلام و صلوات خدا بر ایشان باد، چنین دلالت دارند که پیش از قیام مهدی (ع) این انحراف بر همه عارض و به درازا کشیده شده است؛ همان طور که (هماکنون) اختلافات در عقاید و احکام شریعی و در راه و روشهای استنباط احکام شرعی بین علمای مسلمین، چه شیعه و چه سنی، یا بین علمای هر فرقه و گروه، گواه چنین مطلبی میباشد.
از همین رو، ضروری است مواردی که در آنها بین علمای مسلمین اختلافی واقع شده است را ـهر چند به طور خلاصه و مختصرـ بشناسیم تا هنگام ظهور امام مهدی (ع) شکاری سهل و آسان برای یکی از سامریهای پیشوای گمراهی نشویم، که در نهایت به علت جهل و نادانی ما از حقایق، این موضوع ما را به دشمنی با امام مهدی (ع) نکشاند، در حالی که خود بر این گمان باشیم که بر صراط مستیم و جادهی صواب هستیم و جانب حق را اختیار کردهایم. به همین جهت، سعی خواهم نمود برخی از این امور را به شکلی موجِز و مختصر و در پارهای موارد، کلی، بیان کنم. ومن الله التوفیق.
* * *
العنكبوت : 1 - 6.
[472] - عنکبوت: 1 تا 6.
[473]- الفتح : 23.
[474]- الانشقاق : 19.
[475] - انشقاق: 19.
[476] - فتح: 23.
[477]- تفسير العياشي: ج1 ص304، تفسير الصافي: ج2 ص26، بحار الأنوار: ج13 ص180.
[478] - تفسیر عیاشی: ج 1 ص 304 ؛ تفسیر صافی: ج 2 ص 26 ؛ بحار الانوار: ج 13 ص 180.
[479]- تفسير العياشي: ج2 ص303، غيبة النعماني: ص337، بحار الأنوار: ج52 ص 366.
[480] - تفسیر عیاشی: ج 2 ص 303 ؛ غیبت نعمانی: ص 736 ؛ بحار الانوار: ج 52 ص 366.
[481]- غيبة النعماني: ص236 باختلاف يسير جداً، بحار الأنوار: ج52 ص353.
[482] - غیبت نعمانی: ص 638، و با اختلاف بسیار کمی: بحار الانوار: ج 52 ص 353.
[483]- غيبة النعماني: ص238، بحار الأنوار: ج52 ص 354.
[484] - غیبت نعمانی: ص 238 ؛ بحار الانوار: ج 52 ص 354.
[485]- غيبة النعماني: ص336، بحار الأنوار: ج52 ص366.
[486] - غیبت نعمانی: ص 336 ؛ بحار الانوار: ج 52 ص 366.