المحطة الخامسة:

ایستگاه پنجم:

 

شيء من سيرته ^{(عليه السلام)} مع أنصاره والناس

اشاره به گوشه‌هایی از رفتار ایشان ^{(عليه السلام)} با مردم و انصارش

 

 

أنتم كفيتموني مؤنتهم !

 شما بار زحمت آنها را از دوش من برداشته‌اید

 

هذه كلمة للسيد احمد الحسن ^{(عليه السلام)}، يشهد فيها لأنصاره الذين يبيّنون حقّه للناس، ويلاقون في سبيل ذلك شتّى صنوف الأذى من الكثير منهم، كالاستهزاء والسخرية والسب، وما شابه:

این سخنان سید احمد الحسن ^{(عليه السلام)} است که در آن برای انصارش شهادت می‌دهد؛ کسانی که حق را برای مردم آشکار می‌سازند و در این راه از بسیاری از مردم، آزار و اذیت‌های فراوانی از قبیل ریشخند و استهزاء و مانند آن را متحمل می‌شوند:

 

[ أعانكم الله على هؤلاء، والله أنا لم أواجهم، أنتم كفيتموني مؤنتهم، ولكن - والله - أحياناً أجلس أبكي على ما حصل مع علي ^{(عليه السلام)}، وأمثال هؤلاء الذين يواجهوكم اليوم يتقافزون فوق رأسه، يقولون له: كم شعرة بلحيتي، ومن هذه التوافه ].

«خداوند شما را در برابر این افراد یاری کند! به خدا سوگند من با آنها رویارو نشده‌ام، شما بار زحمت آنها را از دوش من برداشته‌اید؛ ولی به خدا سوگند، گاهی اوقات می‌نشینم و بر آنچه برای حضرت علی ^{(عليه السلام)} رخ داد اشک می‌ریزم. امثال کسانی که با آنها مواجه می‌شوید بر سرش یورش  بردند و به او گفتند: چند تار مو در ریش من است! و این از بهیمت و حیوان صفتی آنان است.»

 

* * *