جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلام
یکی از برادران که مسئول ادارهی بیت المال در یکی از مناطق بود میگفت اموال مختلفی به بیت المال میرسید که برخی از آنها حقوق واجبه و برخی دیگر کمکهایی مربوط به پشتیبانی از دعوت حق و بخشی هم هدایایی از طرف برخی انصار برای سید احمد الحسن (عليه السلام) بود.
وی میگفت: به خدا سوگند روزی ندیدم ایشان چیزی از اینها را بردارد یا حتی به چیزی از آنها دست بزند. وقتی از ایشان در مورد نگه داشتن اموالی که در اختیارم بود سؤال میکردم و این که آیا ایشان کمبودی دارد یا نه، میفرمود:
«خداوند توفیقت دهد! من فقط به دعای شما محتاجم نه چیز دیگر و دلیلی ندارد که چیزی باقی بگذاری. خداوند توفیقت دهد! در همه چیز تصرف نما و آن را به انصار نیازمند بده، یا برای پشتیبانی از دعوت خرج کن، ان شاء الله. از خداوند مسئلت دارم که به فضل و منتش، برای شما و به وسیلهی شما گشایشی حاصل فرماید!».
از جمله رفتار ایشان چنین است که سهمی از بیت المال برای خانوادههای ایتام، بیوه زنان، فقرا و نیازمندان در نظر گرفته بود. این کار ایشان با وجود کمی امکانات و منابع صورت میگرفت و همین امر باعث شده بود دعوت الهی حتی از گشودن یک شبکهی وسیع اطلاع رسانی مانند شبکهی تلویزیونی که به عنوان مثال انصار از طریق آن بتوانند حق را به مردم برسانند، بازبماند. همچنین این تنگدستی باعث شده بود مسئولین بیت المال احیاناً به کم کردن مستمری این مستضعفین دست بزنند و حال آن که خود مستمری چیز اندکی بود. ایشان (عليه السلام) میفرمود:
«خداوند توفیقتان دهد! شما کارهایتان را بر اساس مال و اموالی که موجود است سامان دهید. ان شاء الله خداوند به شما وسعت میدهد. به هر حال اگر با کمبود پول روبهرو هستید، از مستمریها بکاهید تا همان مقدار که در اختیار دارید، شما را بس باشد. کارتان را به همین روش به جلو پیش ببرید».
* * *