(رأفته بالناس ودعوتنا لمعاملتهم حسب ظاهرهم) ..

مهربانی ایشان با مردم و دعوت از ما برای رفتار با افراد بر اساس ظاهرشان

 

طلب أحد الذين كانوا يبحثون في الحق مساعدة من بعض الأنصار، وكنا مترددين في مساعدته لا لشيء فقط خوفاً من أن يكون لديه غرض معين كما اعتاد أهل الباطل فعله مع الحق وأهله، فنقلت ذلك إلى العبد الصالح ^{(علیه السلام)}، فقال: (على كل حال، أنتم لم تفعلوا إلا خيراً، ولا يضركم صدقه من عدمه، بل هو إن لم يصدق لا يضر غير نفسه، فأنتم أقصى شيء تخسرون مبلغاً من المال، أما هو فيخسر شرفه إن لم يكن صادقاً.

یکی از کسانی که به دنبال حق بود، درخواست کمک از برخی از انصار کرده بود. ما در کمک رسانی به او دو دل بودیم نه به خاطر چیزی بلکه فقط از ترس این که مبادا نیّت و غرض خاصی در سر داشته باشد همان طور که اهل باطل با حق و اهل حق چنین رفتار می‌کنند. این موضوع را برای عبد صالح^{(علیه السلام)} بازگو کردم. ایشان^{(علیه السلام)} فرمود: «به هر تقدیر، شما جز کار خیر انجام نمی‌دهید. اگر وی صادق نباشد به شما ضرری نمی‌زند؛ در این صورت، فقط به خودش ضرر می‌رساند و لا غیر. بیشترین خسارتی که به شما وارد می‌آید فقط مبلغی پول است، و حال آن که اگر او راست‌گو نباشد، شرافتش را از کف می‌دهد.

 

أنتم دائماً عاملوا الناس بحسب ظاهرهم، فلم يأمر الله حتى الأنبياء أن يعاملوا الناس بحسب بواطنهم، فمن يطلب مساعدة ويقول أنه في مشكلة وخطر كما يقول نساعده سواء صدق، أم لم يصدق).

شما همواره با مردم بر اساس ظاهرشان رفتار کنید. خداوند حتی به پیامبران نیز دستور نداده که با مردم بر اساس باطن‌شان تعامل داشته باشند. کسی که درخواست کمک می‌کند و می‌گوید با مشکل یا خطری مواجه شده، همان طور که می‌گوید یاریش می‌کنیم، خواه صادق باشد خواه نباشد».

 

ثم عاود ^{(علیه السلام)} السؤال عنه، وقال: (أمير المؤمنين ^{(علیه السلام)} قال: لو كان السائل على حق لهلك المسؤول، فعاملوا الناس بحسب ظاهرهم، والله هو من يحاسب الناس يوم القيامة. والله، أهون عليّ أن يقال عني ألف وألف مرة أني لا أعرف وجاهل ويخدعني أي أحد بكلمتين من أن ألقى الله يوم القيامة بظلم أحد من عباده).

سپس دوباره از او پرسید و ایشان^{(علیه السلام)} فرمودند: «امیرالمؤمنین^{(علیه السلام)} می‌فرماید: اگر سائل بر حق باشد، مسئول (سؤال شونده) هلاک می‌گردد^. لذا با مردم بر اساس ظاهر آنها رفتار کنید. این خداوند است که در روز قیامت از مردم حساب می‌کشد. به خدا سوگند این که هزاران هزار بار به من گفته شود که من چیزی نمی‌دانم و جاهلم و هر کس می‌تواند با دو کلمه فریبم دهد، بر من آسان‌تر است از این که روز قیامت خدا را در حالی ملاقات کنم که بر یکی از بندگانش ستمی روا داشته باشم».

 

* * *