منظور ابراهیم(علیه السلام) از «لا أحب الآفلین» (فرو شوندگان را دوست ندارم) چیست؟

(ماذا يقصد ابراهيم ^{(علیه السلام)} بقوله: لا أحب الآفلين) ..

منظور ابراهیم^{(علیه السلام)} از «لا أحب الآفلین» (فرو شوندگان را دوست ندارم) چیست؟

 

قال العبد الصالح ^{(علیه السلام)} وهو يتحدث عمن أعماهم الحسد - داء إبليس لعنه الله القديم - حتى أمسوا لا يعقلون: (وجدت أحدهم مثلاً يقول: إذا كانت الشمس محمداً ⁽⁾، فكيف يقول إبراهيم: إنه لا يحب الآفلين، أي لا يحب محمداً ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} ؟   

عبد صالح^{(علیه السلام)} درباره‌ی کسانی که حسد (مرض قدیمی ابلیس لعنت الله) آنها را کور کرده است، سخن می‌گفت؛ کسانی که درک و عقل خود را از دست داده‌اند. وی^{(علیه السلام)} فرمود: «مثلاً یکی از آنها را دیدم که می‌گفت: اگر خورشید محمد است، پس چرا ابراهیم^{(علیه السلام)} می‌گوید فرو‌شوندگان را دوست ندارد؟! یعنی آیا وی محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} را دوست ندارد؟!

 

وهذا أقبح ما سمعت، فهو يفسر الشمس بأنها هذه الشمس، فالسؤال نفسه لو وجهه إلى نفسه ومن خلال تفسيره هو كيف يقول إبراهيم ^{(علیه السلام)} إنه لا يحب الشمس، وما ذنبها، وما فيها من سوء لكي لا يحبها إبراهيم ^{(علیه السلام)} ؟ لو وجه السؤال لنفسه لأجاب نفسه أنه لا يحب اعتبارها رباً مطلقاً وإلهاً مطلقاً، لأنه ^{(علیه السلام)} قبل أن يتكلم بلا أحب قال: (هذا ربي)، فالذي لا يحبه إبراهيم ^{(علیه السلام)} ليس هذا المشار إليه، بل الاعتبار الذي اعتبره أي كونه رباً مطلقاً. 

این زشت‌ترین چیزی است که تا کنون شنیده‌ام. این فرد خورشید را به همین خورشید ظاهری تفسیر می‌کند. اگر همین سؤال را از خودش بپرسند و بگویند با توجه به این تفسیری که شما ارائه می‌کنی، چگونه ابراهیم می‌گوید خورشید را دوست ندارد؟ گناه خورشید چیست و خورشید چه بدی دارد که ابراهیم^{(علیه السلام)} از آن بیزار است؟ اگر او این سؤال را از خودش می‌پرسید، به خود چنین پاسخ می‌داد که او (حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)}) خورشید را به اعتبار این که ربّ مطلق و اله مطلق باشد، دوست ندارد. در واقع ابراهیم^{(علیه السلام)} قبل از این که  بگوید«دوست ندارم» ، می‌گوید: «هذا ربّی» (این پروردگار من است)؛ بنابراین چیزی که ابراهیم^{(علیه السلام)} دوست ندارد آنچه به آن اشاره شده نیست بلکه منظور (خورشیدی است که) رب مطلق در نظر گرفته شده است.

 

ولكن هم أعماهم الحسد حتى أمسوا لا يكادون يعقلون، فيشكلون بأمور جوابها بيّن لو ردوها على أنفسهم).

ولی حسد آنها را کور کرده است تا حدی که دیگر تعقل نمی‌کنند و به مواردی اشکال می‌گیرند که اگر همان را از خودشان بپرسند، پاسخ روشن خواهد بود».

 

* * *

 

 

_{. تفسير الشمس برسول الله (صلی الله علیه وآله وسلّم) ورد في روايات أهل البيت عليهم السلام كثيراً، منها: عن أبي بصير، عن أبي عبد الله ع، قال: سألته عن قول الله: (والشمس وضحاها) قال: الشمس رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلّم) أوضح الله به للناس دينهم ..) بحار الأنوار: ج24 ص70.} 

_{وعن ابن عباس، قال: قال رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلّم): (مثلي فيكم مثل الشمس ومثل علي مثل القمر، فإذا غابت الشمس فاهتدوا بالقمر) بحار الأنوار: ج24 ص76.}

 

 _{- در بسیاری از روایات اهل بیت ع، ورشید به پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) تفسیر شده است. از جمله‌ی این روایت: ابو‌بصیر می‌گوید از ابو‌عبدالله امام جعفر صادق ع درباره‌ی این سخن خدا «(سوگند به آفتاب و روشنی‌ آن)»  سؤال کردم. حضرت فرمود: «خورشید، رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلّم) است که خدا به وسیله‌ی آن، برای مردم دین‌شان را روشن ساخت ....» (بحار الانوار: جلد 24 صفحه 70).}  

_{از ابن عباس روایت شده که رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود:«مَثَل من در بین شما مَثَل خورشید است و مَثَل علی مَثَل ماه است، پس هرگاه خورشید پنهان شد، با ماه هدایت جویید» (بحار الانوار: جلد 24 صفحه 76).}