(هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود نابود خواهد شد...)

(كل مملكة منقسمة على ذاتها تخرب...)

(هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود نابود خواهد شد...)

 

نصيحتي لكل مسيحي حر ليعرف الحق أن يجعل مقياسه قول عيسى (ع):

نصیحت بنده به هر مسیحی آزاده این است که برای شناخت حق، سخن عیسی ع را میزان سنجش خود قرار دهد:

«...وكان يخرج شيطاناً وكان ذلك أخرس. فلما أخرج الشيطان تكلم الأخرس. فتعجب الجموع. 15 وأما قوم منهم فقالوا ببعلزبول رئيس الشياطين يخرج الشياطين. 16 وآخرون طلبوا منه آية من السماء يجربونه. 17 فعلم أفكارهم وقال لهم كل مملكة منقسمة على ذاتها تخرب. وبيت منقسم على بيت يسقط. 18 فإن كان الشيطان أيضاً ينقسم على ذاته فكيف تثبت مملكته ...........»

الأصحاح الحادي عشر -إنجيل لوقا.

(... عیسی دیوی را از کسی که لال بود بیرون می‌کرد. چون دیو بیرون رفت مردِ لال توانست سخن بگوید و مردم در شگفت شدند. 15 اما برخی گفتند: او دیوها را به یاریِ  بعلزبول ـ‌رئیس دیوهاـ بیرون می‌کند. 16 و دیگران نیز به‌قصد آزمودن او خواستار آیتی آسمانی شدند. 17 او افکار آنان را درک کرده، به ایشان گفت: هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود نابود خواهد شد، و هر خانه‌ای که بر ضد خود تجزیه شود فرو خواهد ریخت 18 اگر شیطان نیز بر ضد خود تجزیه شود چگونه حکومتش پایدار بماند). انجیل لوقا: باب ۱۱. 

 

فمن يؤمنون بالإنجيل ليقرأوا نصوصاً من القرآن ويتدبروها بإنصاف، ثم على ضوء النص الإنجيلي السابق هل يمكنكم اعتبار هذه النصوص شيطانية كما يفعل الموتورون الذين لا هم لهم إلا سب محمد (ص)؟

وهذه أمثلة من النصوص القرآنية:

کسی که به انجیل ایمان دارد باید متونی از قرآن را بخواند و با انصاف در آن تدبر نماید؛ 

به‌علاوه بر اساس متن پیشین انجیل، آیا می‌توانید این متون را شیطانی بدانید، به همان صورت که کسانی که تلاششان فقط توهین به محمد ص است چنین کاری را انجام می‌دهند؟ 

و این‌ها نمونه‌هایی از متون قرآنی است:

﴿ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ﴾[النحل: ١٢٥].

﴿وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئاً وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُوراً﴾[النساء: ٣٦].

﴿وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ﴾[لقمان: ١٨].

﴿لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ﴾[الحديد: ٢٣].

(مردم را با حکمت و اندرز نیکو به‌راه پروردگارت بخوان و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن؛ زیرا پروردگار تو به کسانی که از راه او منحرف شده‌اند آگاه‌تر و به هدایت‌یافتگان داناتر است). نحل: ۱۲۵.

(خدای را بپرستید و هیچ‌چیز را شریک او مسازید و با پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و همسایۀ خویشاوند و همسایۀ بیگانه و یار مصاحب و مسافر رهگذر و بندگان خود نیکی کنید؛ هرآینه خداوند متکبران فخرفروش را دوست ندارد). نساء: ۳۶.

(و با تکبر از مردم روی مگردان و به خودپسندی بر زمین راه مرو؛ زیرا خدا هیچ خودپسند فخرفروشی را دوست ندارد). لقمان:۱۸.

(تا بر آنچه از دستتان رفته است اندوهگین نباشید و به آنچه به شما داده است شادمانی نکنید، و خدا هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد). حدید: ۲۳.

 

فليقرأوا هذه الآيات من سورة الإسراء ويسألوا أنفسهم:

 هل الشيطان يدعو لعبادة الله وحده،

 هل الشيطان يدعو لمكارم الأخلاق والإحسان للوالدين وللفقراء وإنفاق المال ومساعدة من يحتاج للمساعدة،

 وينهى عن القتل وعن الزنا وعن الاعتداء على مال اليتيم،

 ويأمر بالإيفاء بالوعد والإيفاء بالكيل،

 وإذا كان الشيطان يأمر بهذه الأخلاق الطيبة فالله سبحانه وتعالى يأمر بماذا عندهم؟

 أليست هذه هي وصايا كل الأنبياء وحكمتهم التي جاءوا بها من عند الله:

آیات زیر را از سورۀ اسراء بخوانند و از خودشان بپرسند: 

آیا شیطان به پرستشِ خداوند یگانه دعوت می‌کند؟ 

آیا شیطان به اخلاق نیکو، نیکی به پدر و مادر و فقرا، انفاق مال و کمک به آنکه نیازمند مساعدت است دعوت می‌کند؟ 

و از کشتار، زنا و تجاوز بر مال یتیم بازمی‌دارد؟ 

و به وفای عهد و کامل‌کردن پیمانه دستور می‌دهد؟

اگر شیطان به این اخلاق پاک دعوت می‌کند، پس در نظر اینان، خداوند سبحان‌ومتعال به چه‌چیزی دعوت می‌کند؟!

آیا این‌ها همان وصیت‌های همۀ پیامبران و حکمتشان که از سوی خداوند آورده‌اند نیست؟ 

 

﴿لاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَّخْذُولاً * 

وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيماً * 

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيراً * 

رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُواْ صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِينَ غَفُوراً * 

وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِيراً * 

إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُوراً * 

وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاء رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّيْسُوراً * 

وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَّحْسُوراً * 

إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً * 

وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءاً كَبِيراً * 

وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاء سَبِيلاً * 

وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَاناً فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُوراً * 

وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولاً * 

وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً * 

وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً * 

وَلاَ تَمْشِ فِي الأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً * 

كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً * 

ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلاَ تَجْعَلْ مَعَ اللّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتُلْقَى فِي جَهَنَّمَ مَلُوماً مَّدْحُوراً﴾[الإسراء: ۲۲ – ۳۹]. 

(همراه خدا معبود دیگری قرار مده، که نکوهیده و خوار خواهی ماند * 

پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید، و به پدر و مادر نیکی کنید. هرگاه یکی از آن دو یا هر دو در کنار تو سال‌خورده شوند به آنان «اُف» (کمترین درشتی) مگو و به درشتی خطاب مکن و با آنان با اکرام سخن بگوی * 

و از سرِ مهربانی بال تواضع برایشان بگستران و بگو: ای‌پروردگار من! بر آنها رحمت آور، همچنان که مرا در خردی پرورش دادند * 

پروردگارتان به آنچه در دل‌هایتان می‌گذرد داناتر است، و اگر از صالحان باشید قطعا او آمرزندۀ توبه‌کنندگان است * و حق خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را ادا کن و هیچ اسرافکاری مکن * 

که اسرافکاران برادران شیاطین‌اند و شیطان نسبت به پروردگارش ناسپاس بود * 

و اگر به انتظار رحمتی که از سوی پروردگارت امید می‌داری از آنها روی می‌گردانی، پس با آنها به نرمی سخن بگو * 

نه دست خویش از روی ِ خست به‌گردن ببند و نه به‌سخاوت‌ یکباره بگشای که ملامت زده و حسرت‌خورده بنشینی * 

به‌درستی که پروردگار تو در رزقِ هر کس که بخواهد گشایش می‌دهد، یا تنگ می‌گیرد؛ که او به بندگانش آ گاهِ بیناست * 

فرزندان خود را از بیم تنگدستی مکشید؛ این ما هستیم که هم آنها را روزی می‌دهیم و هم شما را؛ کشتنشان خطایی است بزرگ * 

و به زنا نزدیک مشوید؛ که زنا، کاری است زشت و شیوه‌ای است ناپسند * 

و نفسی را که خدا حرام کرده است جز به‌حق نکشید، و هر کس مظلوم کشته شود به سرپرست خون او قدرتی داده‌ایم؛ ولی نباید در قتل زیاده‌روی کند، که او یاری‌شده است * 

و جز به وجهی نیکوتر به مال یتیم نزدیک مشوید تا آنگاه که به حدِّ رشد رسد، و به پیمان خویش وفا کنید که از پیمان بازخواست خواهد شد * 

و چون پیمانه کنید، پیمانه را کامل گردانید و با ترازویی درست وزن کنید؛ که این بهتر و سرانجامش نیکوتر است * 

و از پیِ آنچه علمی به آن نداری مرو، زیرا گوش و چشم و دل، همه را از آن بازخواست کنند*

و به‌سرمستی و نخوت بر زمین راه مرو، که هرگز زمین را نخواهی شکافت و به بلندی کوه‌ها نخواهی رسید * 

همۀ اینها بدش نزد پروردگار تو ناپسند است * اینها از حکمت‌هایی است که پروردگارت به تو وحی کرده است و همراه خدای یکتا، معبود دیگری قرار مده، که ملامت شده و مطرود به جهنم افکنده شوی). اسراء: ۲۲ تا ۳۹.

عار على المسيحيين وأي عار وخزي أن يهملوا قول عيسى:

«كل مملكة منقسمة على ذاتها تخرب. وبيت منقسم على بيت يسقط. 18 فإن كان الشيطان أيضا ينقسم على ذاته فكيف تثبت مملكته»

 ولايجعلونه مقياساً يقايسون به ماجاء في القرآن ليعلموا أنه من عند الله.

این برای مسیحیان ننگ و عار است، و کدام ننگ و عاری بالاتر از اینکه که سخن عیسی را رها کنند:

 (هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود نابود خواهد شد، و هر خانه‌ای که بر خود تجزیه شود فرو خواهد ریخت 18 اگر شیطان نیز بر ضد خود تجزیه شود چگونه حکومتش پایدار بماند) 

و آن را میزان و مقیاسی قرار ندهند تا آنچه را که در قرآن آمده است با آن بسنجند تا [به این ترتیب] بفهمند از سوی خداوند بوده است.

أليس هذا هو قياس عيسى (ع)،

 فلماذا الإعراض عنه،

 هل تؤمنون ببعض كتابكم وتكفرون ببعض؟

مگر این میزانِ عیسی ع نیست؟ 

پس روی‌گردانی از آن، از چه روست؟ 

آیا شما به پاره‌ای از کتاب‌تان ایمان دارید و به پاره‌ای دیگر کفر می‌ورزید؟!

انظروا للقرآن وتدبروا مافيه من الحكمة والدعوة إلى الخير وإلى التحلي بالأخلاق الطيبة الكريمة، فكيف يكون من الشيطان السفيه الذي يدعو إلى الشر وإلى الأخلاق الذميمة،

 هل الشيطان منقسم على نفسه،

 هل مملكة الشيطان منقسمة على نفسها،

 أليس هكذا علمكم عيسى (ع)أن تميزوا الحق من الباطل.

قرآن را ببینید و در آنچه از حکمت و دعوت به خوبی و آراسته‌شدن به اخلاق پاکِ بزرگوارانه در آن است تدبر کنید. 

چطور قرآن می‌تواند از سوی شیطانِ سفیه و نادان بوده باشد؛ از سوی کسی که به شرّ و بدی و اخلاق نکوهیده فرامی‌خواند؟! 

آیا شیطان بر ضد خود تجزیه می‌شود؟ 

آیا حکومت شیطان بر ضد خود تجزیه می‌شود؟

آیا این همان میزانی نیست که عیسی ع به شما آموخت تا حق را از باطل تشخیص دهید؟

 

فهل أنتم غير قادرين على التمييز بين الحكمة والسفه، بين الخير والشر، بين الأخلاق الطيبة وبين الأخلاق الذميمة؟

آیا شما توانایی تمایز قائل‌شدن میان حکمت و سفاهت، خوبی و بدی، اخلاق پاک و اخلاق نکوهیده را ندارید؟

وهل أنتم تعتقدون أنّ الشيطان ومملكته منقسمة على نفسها فمرة تدعو للخير ومرة للشر؟

 مرة للأخلاق الكريمة ومرة للأخلاق الذميمة؟

«كل مملكة منقسمة على ذاتها تخرب. وبيت منقسم على بيت يسقط. 18 فإن كان الشيطان أيضا ينقسم على ذاته فكيف تثبت مملكته». 

آیا شما اعتقاد دارید شیطان و حکومتش بر ضد خود تجزیه می‌شود؟ یک بار به خوبی و بار دیگر به بدی دعوت می‌کند؟! 

یک بار به اخلاق بزرگوارانه و بار دیگر به اخلاق نکوهیده دعوت می‌کند؟!

(هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود نابود خواهد شد، و هر خانه‌ای که بر خود تجزیه شود فرو خواهد ریخت 18 اگر شیطان نیز بر ضد خود تجزیه شود چگونه حکومتش پایدار بماند).