جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلام
بنابر روایت تاریخی تورات، طوفان نوح تقریباً چهارهزار سال پیشاز میلاد رخ دادهاست. برخی مفسران قرآن نیز این تاریخ را تأیید کردهاند. در آن زمان، درهء حاصلخیز یعنی خلیج کنونی، سرْریز از آبهای شور بود و این به آن معنا است که مکان وقوع طوفان، سرزمین بینالنهرین بودهاست. با توجه به هموار بودن این منطقه، مقادیر انبوه آب که بتواند طوفانی در حجم و اندازهء طوفان نوح بهراه بیاندازد، حتماً باید از یک منبع بزرگ آب سرچشمه گرفتهباشد. به همین دلیل توصیف تورات از طوفان اینگونه است که با ارتفاع بلند خود تمام کره زمین را پوشاندهاست. پیشتر اشاره شد که این فرض ذکر شده در تورات با حقایق علمی، باستانی و زمینشناسی ناسازگار است.
احتمال دیگری باقی میماند؛ اینکه نوح و قوم او یعنی کسانی که میتوانیم آنها را نیاکان سومریان یا سومریهای باستان بنامیم، در درهء حاصلخیز (خلیج کنونی) زندگی میکردهاند و طوفان نیز در همین منطقه روی دادهاست. اگر چنین باشد، زمان وقوع طوفان برابر است با تاریخ لبریز شدن دره از آب و وقوع جهش هیدرولیک در آبهای شور، که چه بسا مناطق وسیعی از جنوب عراق کنونی را رُفته و دره را با آب پر کردهاست. این تاریخ تقریباً ۱۵تا ۸هزار سال پیش از میلاد مسیح تخمین زده میشود.
پیامد آنچه رخ داد، وقوع طوفان در دره میباشد که دلیل آن نیز مقادیر عظیم آب ناشی از ذوب شدن یخها در پایان عصر یخبندان بودهاست. این آبها باعث پیدایش چشمههایی شد که به دریاها میریخت. آب این چشمهها به آب دریاها اضافه شد که به بالا رفتن سطح دریا، شکسته شدن سد طبیعی و ورود آب دریا به دره منجر گردید. شاید بارش باران و بالا رفتن آب رودخانههایی که به دره میریختند، نیز مزید بر علت شده باشد. به این ترتیب آبها در دره به هم رسیدند و سیل و جهش هیدرولیک پدیدار شد، آن هم به گونهای که مناطق جنوبی عراق به زیر آب رفت. سپس یک بار دیگر آب به سمت دره (یا خلیج کنونی) فروکش کرد و کشتی لنگر انداخت تا به این ترتیب نخستین سفر انسانیّت در جنوب عراق که به صورت مدوّن و مکتوب به دست ما رسیده است، آغاز گردد ﴿ پس گشودیم درهای آسمان را به آبی ریزنده * و بشکافتیم زمین را چشمههائی پس به هم پیوستند آبها بر کاری مقدّرشده ﴾ (قرآن کریم، سورهء قمر، آیههای ۱۱ و ۱۲.) .
******