ایدهء موجودات فضایی:

أطروحة الفضائيين: 

ایدهء موجودات فضایی:  

 

وهي أطروحة وضعها الباحث زكريا سيتشن⁽¹⁾ صاحب كتاب (الكوكب الثاني عشر)، وكتاب (إنكي المفقود) وأيده بعض الباحثين بصورة أو بأخرى، وتكلم عن نفس الفكرة تقريباً المهندس الأمريكي موريس شاتيلان⁽²⁾ (Maurice chatelain) مؤلف كتاب (سلفنا الذي جاء من الفضاء). 

^{1. زكريا سيتشن: وهو أمريكي (1920 - 2010 م)، مؤلف كتاب "الكوكب الثاني عشر" المشهور.} 

 ^{2. موريس شتيلان: وهو مهندس اتصالات أمريكي، كان يعمل في قسم الاتصالات في وكالة ناسا.} 

فرضیه‌ای است که توسط زکریا سیچین^(١) پژوهش‌گر و نویسندهء کتاب‌های "سیارهء دوازدهم" و "گمشدهء انکی" مطرح شده و برخی دیگر از پژوهش‌گران کمابیش آن را تأیید کرده‌اند. این فرضیه تقریباً مشابه ایدهء موریس چاتلین^(٢) مهندس آمریکایی و نویسندهء کتاب "نیاکان ما که از فضا آمده‌اند" می‌باشد.  

^{(١)- زکریا سیچین (Zecharia Sitchin) (١٩٢٠تا٢٠١٠) نویسنده آمریکایی و مؤلف کتـاب معـروف "سـیارهء دوازدهـم" است.}  

^{(٢)-موریس چاتلین(Maurice Chatelain) مهندس آمریکایی در رشتهء مخابرات است کـه در واحـد ارتباطـات آژانـس ناسا مشغول به کار بوده‌است.}  
 

وضع زكريا سيتشن أطروحته بناءً على معطيات التنقيب الاثارية التي ورد فيها بعض الأمور مثل أنّ السومريين كانوا يعرفون النظام الشمسي قبل آلاف السنين وأيضاً صور ملوكهم وآلهة الانوناكي التي تظهر فرقاً كبيراً بالطول بينهم وبين البشر العاديين، كما أنّ بعض الألواح الطينية التي ترجمها زكريا سيتشن وبعض الباحثين فسّرها زكريا سيتشن على أنّ هناك كائنات فضائية جاءت إلى الأرض قبل مئات آلاف السنين وأن السومريين رواد الحضارة الإنسانية هم نتاج تلاقح بين تلك الكائنات الفضائية وبين (الهومو إركتس) أو نتيجة التلاعب بجينات الهومو، وبالنتيجة تم انتاج أطفال أنابيب أو ما شابه لتكون النتيجة هو الإنسان العاقل الذي بنى الحضارة الإنسانية،وكانت البداية في بلاد ما بين النهرين سومر (العراق) ثم تلتها الحضارة المصرية. 

زکریا سیچین نظریهء خود را بر پایهء اطلاعات بدست آمده از کاوش‌های باستانی بنا نهاده است. در این کاوش‌ها به موضوعاتی چند پرداخته شده از جمله اینکه سومری‌ها هزاران سال پیش با منظومهء شمسی آشنا و از آن مطلع بوده‌اند. همچنین به تصاویر پادشاهان و خدایگان آنوناکی اشاره شده که درازی قامت آنها با قامت انسان عادی بسیار تفاوت داشته است. زکریا سیچین برخی الواح گلین را که توسط او و گروهی از پژوهش‌گران ترجمه شده است، چنین تفسیر می‌کند که صدهاهزار سال پیش، موجودات فضایی به زمین آمده‌اند. وی معتقد است سومری‌ها، پیش‌گامان تمدن انسانی، نتیجهء تلاقی این موجودات فضایی با هومو ِارِکتوس‌ها یا نتیجهء دست‌کاری ژن‌های آنها بوده‌است. از این رهگذر، لقاح مصنوعی یا چیزی مشابه آن روی‌داده و نتیجهء آن نیز پدیدار‌شدن انسان خردمندی است که تمدن انسانی را پایه‌گذاری کرده است. آغاز این ماجرا در سرزمین بین‌النهرین سومر (عراق) بوده، سپس در تمدن مصر ادامه یافته‌است.  

ولكن لا توجد معطيات حقيقية يمكن الاعتماد عليها للتوصل إلى أنّ هذا قد حدث فعلاً، فمثلاً: البطارية الكهربائية التي اخترعها السومريون يقول مؤيدو هذه الأطروحة: إنّ السومريين ربما كانوا يستخدمون هذه البطارية الكهربائية في الاتصالات، وهذا الكلام يحتاج دليلاً، والأقرب منه أنهم استخدموها في طلاء المعادن أو ما شابه. وعموماً، هذه البطارية لا يوجد ما يبين أين استخدمها السومريون. 

نکتهء مهم اینجا است که هیچ اطلاعات واقعی که با استناد به آن بتوان استنباط کرد چنین چیزی واقعاً روی‌داده، وجود ندارد. مثلاً طرفداران این نظریه، در مورد باتری‌های الکتریکی که سومری‌ها مخترع آن بوده‌اند، می‌گویند: احتمالاً سومریان از این انرژی در ارتباطات استفاده می‌کرده‌اند. این گفته نیاز به دلیل و مدرک دارد؛ شاید از این باتری‌ها در آب‌کاری فلزات یا شبیه آن استفاده می‌کرده‌اند. بطور کلی دلیلی وجود ندارد که بیان کند سومریان از این باتری‌ها برای چه مقاصدی استفاده می‌کرده‌اند. 
 

أيضاً: يستدل مؤيدو هذه الأطروحة برسم السومريين المجموعة الشمسية كاملة بما فيها بلوتو الذي اكتشف عام (1930)، وبحسبهم فهذا يدل على أنّ السومريين لديهم علوماً ومعارف متقدمة، ولكن الحقيقة إنّ هذا ليس مؤشراً لوجود كائنات فضائية لا من قريب ولا من بعيد. وبقية الأدلة على هذا النسق مثل: طول أجسام الملوك والآلهة السومرية في الصور.  

همچنین، طرفداران این فرضیه با اشاره به اینکه سومری‌ها منظومهء شمسی را به طور کامل از جمله همراه با پلوتو که در سال ١٩٣٠ کشف شد، ترسیم کرده‌اند، می‌گویند این مطلب حاکی از آن است که سومری‌ها از علوم و معارف پیشرفته‌ای بهره‌مند بوده‌اند. البته در واقع هیچ یک از اینها نشانه‌ای از وجود و تأثیرگذاری موجودات فضایی چه در زمان نزدیک و چه در گذشته‌های دور حکایت ندارد. دیگر استدلال‌ها نیز از همین سنخ می‌باشد؛ مانند طول قامت پادشاهان و خدایگان سومری در تصاویر به جا مانده.  
 

وما يهمنا من هذه الأطروحة هو أنّ وضعها واتكاء بعض الناس عليها لتفسير الحضارة السومرية هو مؤشر واقعي واعتراف واقعي من عدد من الناس بأن هناك قفزة حضارية وثقافية لدى السومريين وتحتاج هذه القفزة إلى تعليل، ولهذا وضع هؤلاء هذه الأطروحة التي لاقت قبولاً من بعض الناس. ولكن تبقى هذه الأطروحة عاجزة عن رد النقد العلمي، فهناك إشكالات حول ترجمة وتفسير سيتشن للنصوص السومرية، وهناك إشكالات علمية حول ما يطرحه سيتشن في الكونيات، إضافة إلى أنها تتعارض مع علم الأحياء التطوري. 

آنچه از این نظریه‌پردازی برای ما مهم است، این است که پیدایش تئوری مزبور و نیز با دست‌آویز واقع شدن توسط عده‌ای برای توضیح و توجیه تمدن سومری، دلیلی واقعی و اعترافی حقیقی از سوی برخی مردم است بر اینکه سومری‌ها دارای جهشی در تمدن و فرهنگ بوده‌اند؛ و البته این جهش نیاز به پیدا کردن علت دارد. بر این اساس آنها نظریهء یاد شده را که مورد تأیید برخی افراد نیز واقع گشته، بنیان نهاده‌اند. البته این نظریه در مقابل نقد علمی رنگ می‌بازد، زیرا در خصوص ترجمه و تفسیری که سیچین از متون سومری ارائه نموده، اشکالاتی مطرح است. همچنین دربارهء آنچه سیچین دربارهء موجودات فضایی بیان داشته نیز ایرادهایی چند وارد شده، علاوه بر اینکه چنین مقوله‌ای با زیست‌شناسی تکاملی نیز ناسازگار می‌باشد.  
 

والظاهر أنّ عالم سبيط النيلي (رحمه الله) تأثر كثيراً بأفكار زكريا سيتشن، وهذا ما نلاحظه في أطروحته حول جلجامش السومري وذي القرنين وتفسيره لرحلة جلجامش على أنها فضائية، وعموماً هذه النظرية إضافة إلى ما تقدم من عجزها عن الصمود أمام النقد العلمي، فهي أيضاً لا تطرح حقائق علمية قابلة للإثبات بل هي تعتمد على تأويل لنصوص وأحداث ورسوم ولقى آثارية يوجد لها تأويل أفضل وأكثر واقعية ورصانة. 

به نظر می‌رسد عالِم سبیط نیلی^* (خدایش رحمت کند) نیز به شدت تحت تأثیر افکار زکریا سیچین قرار گرفته‌است. ما این تأثیرپذیری را در نظریه‌ای که وی دربارهء گیلگمش سومری، ذوالقرنین و تفسیری که از سفر گیلگمش که سفری فضایی بوده به‌ دست داده‌است، مشاهده می‌کنیم. اصولاً این نظریه علاوه بر آنچه پیشتر در مورد سست‌بودن آن در برابر نقد علمی بیان شد، به بیان واقعیت‌های علمی و قابل اثبات نمی‌پردازد، بلکه بر تأویل متون، رویدادها و نقش‌ونگارهایی که باستان‌شناسان به‌دست آورده‌اند تکیه می‌ورزد؛ حال آنکه بر چنین یافته‌هایی می‌توان تأویل‌هایی بهتر، واقعی‌تر و علمی‌تر ارائه نمود.  

^{(*)- آقای سبیط نیلی، دانشمند شیعهء عراقی در دوران معاصر و نویسندهء کتاب "ظهور مهدوی" است. (مترجم)}  

******