پیوست سوم: صلۀ امام ع ، کتاب متشابهات ـ جلدچهارم: در پاسخ پرسش ۱۵۰

ملحق (٣) 

پیوست سوم

 

صلة الإمام ع

صلۀ امام ع

 

المتشابهات / الجزء الرابع. 

کتاب متشابهات ـ جلدچهارم:

 

في إجابة سؤال (١٥٠)، قال ع: (... وهناك طريق لغفران الذنوب جميعاً يسير، قال تعالى: ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً كَثِيرَةً وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾⁽⁾، وعن أهل البيت ^{(علیهم السلام)} هي: (في صلة الإمام) ⁽⁾، وعنهم ^{(علیهم السلام)} هي: (في صلة الرحم، والرحم رحم آل محمد خاصة) ⁽⁾. فصلة الإمام يعبر عنها الله سبحانه وتعالى بأنها قرض له سبحانه وتعالى وهو الذي يسدده، وصلة الإمام تكون بصور: منها: الصلة بالمال، والصلة بالعمل معه والجهاد بين يديه باللسان والسنان لإثبات حقه ع.

در پاسخ پرسش ۱۵۰ ایشان ع فرمودند:

... در اینجا راه آسانی برای بخشایش همۀ گناهان وجود دارد. خداوند متّعال می‌فرماید: ﴿(کيست که به خدا قرض نیکو دهد تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ خدا تنگدستی دهد و توانگری بخشد و شما به سوی او بازمی‌گرديد)﴾⁽⁾.

از اهل بیت ^{(علیهم السلام)} روایت شده است که این آیه (دربارۀ صلۀ امام) است و همچنین از ایشان ^{(علیهم السلام)} روایت شده است که: (دربارۀ صلۀ رحم است و منظور از رَحِم، به طور خاص رَحِم آل محمد می‌باشد). خدای سبحان از صلۀ امام به عنوان قرض دادن به خودش یاد کرده و این خداوند است که این بدهی را بازپرداخت می‌کند. 

صلۀ امام صورت‌های مختلفی دارد. از جمله: صلۀ با مال، صلۀ با کار کردن به همراه او، و صلۀ جهاد در پیشگاه او با زبان و دندان (گفتار و عمل) برای اثبات حقِّ امام ع.

 

وأكيد أن العمل مع الإمام أفضل من إعطاء المال له؛ لأن العمل يرهق جسد الإنسان، وربما كان فيه هلاك جسده إذا جاهد بين يدي الإمام باللسان والسنان.

تأکید می‌کنم که کارکردن با امام برتر از دادن مال به او است زیرا کار کردن، جسم آدمی را به مشقّت می‌اندازد و اگر در پیشگاه امام با زبان و دندان جهاد کند، چه بسا به از بین رفتن جسمش منجر شود.

 

فكم هي الرحمة عظيمة إذا كان الحجة بين أظهر الناس، حيث فُتح هذا الباب العظيم، وهو أن يكون الإنسان بصلة الإمام ع قد أقرض الله، فيقف يوم القيامة بين يدي الله فيوفيه الله هذا القرض، وهذا العبد لو جاء بعدد رمال البر ذنوباً لغُفرت له؛ لأن له قرضاً عند الله ديان يوم الدين، وهو يعطي الكثير بالقليل، وعطاؤه بلا حساب، فيسدد الله جميع ديون هذا العبد، وذنوبه مع العباد، ويدخله الجنة بغير حساب).

بنابراین چه رحمت عظیمی است که حجّت، بین مردم (ظاهر) باشد، چرا که باب عظیمی گشوده می‌شود. بابی که انسان با صلۀ امام ع به خداوند قرض می‌دهد و روز قیامت در پیشگاه خدا می‌ایستد و خداوند این قرض را تمام و کمال به او بازمی‌گرداند و اگر این بنده به تعداد شن‌های بیابان با خود گناه آورده باشد برای او بخشیده می‌شود. از برای او نزد خداوندِ  دیّانِ یومِ الدّین قرضی است و خدا در مقابل اندک و ناچیز بسیار عطا می‌نماید (یعطی الکثیر بالقلیل) و عطای او بی‌شمار است. خداوند تمام بدهی‌های این بنده و تمام حقوقی که از بندگان بر عهدۀ او بوده است را تسویه می‌کند و بی‌حساب به بهشت واردش می‌نماید. 

 

وفي إجابة سؤال (١٦٥)، قال ع: (... ﴿وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ﴾: إرادة الدنيا لا تحتاج إلى شيء فقط النية والإعراض عن الآخرة، أما إرادة الآخرة فتحتاج إلى الإيمان بولي الله الأعظم والحجة في كل زمان، وتحتاج إلى السعي مع ولي الله والحجة على الناس في كل زمان، وهذا السعي هو من القرض الذي قال عنه تعالى: ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ﴾⁽⁾. 

و در پاسخ پرسش ۱۶۵ فرمودند:

(و هر که قصد آخرت نماید و در طلب آن سعی و تلاشش را در آن به کار بندد در حالی که مؤمن باشد)﴾: دنیاخواهی به چیزی نیاز ندارد جز نیّت و روی‌گردانی از آخرت. ولی آخرت‌خواهی به ایمان به بزرگ‌ترین ولیّ خداوند و حجّت خدا در هر زمان نیاز دارد و مستلزم کار و تلاش همراه ولیّ خدا و حجّت بر مردم، در هر زمان است و این کار و تلاش از جملۀ همان قرضی است که خدای متّعال درباره‌اش می‌فرماید: ﴿(کيست که خدا را قرضی نیکو دهد تا برای او دو چندانش کند و او را پاداش نيکو باشد؟)﴾⁽⁾.

 

ويقرض الله: أي يصل الإمام بصلة ⁽⁾، إما مادية في أموال، أو يسعى بجهده مع ولي الله، ويجاهد مع ولي الله بلسانه ويده، والصلة الأخيرة أفضل قطعاً من الأولى.

به خدا قرض دهد یعنی به امام صله‌ای دهد؛⁽⁾ خواه مادّی و از جنس مال و اموال باشد و خواه به اندازۀ توش و توانش همراه با ولیّ خدا تلاش کند و با زبان و دستش با ولیّ خدا جهاد نماید، و این صلۀ دوّم به طور قطع و یقین برتر از صلۀ نوع اوّل می‌باشد. 

 

وهؤلاء الذي يسعون مع ولي الله بعد الإيمان به؛ لأن الإيمان به هو الإيمان بالله سبحانه وتعالى ﴿سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً﴾، والذي يشكرهم هو الله سبحانه وتعالى؛ لأنهم أقرضوه هو سبحانه وتعالى، فقد جعل سبحانه هذا الأمر (السعي مع الإمام) قرضاً لله وعلى الله سداده، فيكون سداد الله هو شكر هؤلاء؛ لأنهم عباد شاكرون، فقد شكروا نعمة الله عليهم بولي الله وسعوا معه إلى الله، ﴿وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ﴾⁽⁾.

این کسانی که همراه با ولیّ خدا سعی و تلاش می‌کنند پس از ایمان آوردن به او می‌باشد، چرا که ایمان آوردن به او ایمان به خداوند سبحان و متعال است ﴿(از سعی و تلاش‌شان سپاس‌گزاری خواهد شد)﴾  و کسیکه از آنها سپاس‌گزاری می‌کند خود خداوند سبحان و متّعال است؛ زیرا آنها به خداوند سبحان و متّعال قرض داده‌اند و خداوند خودش این (کار و تلاش همراه با امام) را قرضی به خدا در نظر گرفته و بازپرداخت آن نیز بر عهدۀ خداوند است و پرداخت خداوند همان سپاس‌گزاری از اینها می‌باشد. چرا که آنها بندگانی شاکر هستند که نعمت ولیّ خداوند بر خودشان را شکر گزارده‌اند و همراه او به سوی خداوند سعی و تلاش نموده‌اند ﴿(و اندکی از بندگان من سپاس‌گزارند)﴾⁽⁾. 

 

وشكر الله لعبد هو نعمة ما بعدها نعمة؛ لأنها خاصة بآل محمد ^{(علیهم السلام)} فمن شكره الله كان منهم، (سلمان منا أهل البيت) ⁽⁾. انظر ماذا قال تعالى في سورتهم وهي (هل أتى): ﴿إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً﴾⁽⁾، وهؤلاء الذين سعيهم مشكور في سورة (هل أتى) هم: محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} وعلي وفاطمة والحسن والحسين والأئمة والمهديون ^{(علیهم السلام)}، فمن سعى سعيهم ووالاهم وجاهد معهم بماله وقلبه ولسانه ويده كان منهم، ﴿فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً﴾⁽⁾، أي منا أهل البيت).

سپاس‌گزاری خداوند از بنده؛ نعمتی است که بالاتر از آن  نعمتی نیست، زیرا نعمتی است که به آل محمد ^{(علیهم السلام)} اختصاص داده شده و کسیکه خداوند سپاس‌گزارش باشد در زمرۀ آنها ^{(علیهم السلام)} خواهد بود (سلمان از ما اهل بیت است).⁽⁾ بنگر خداوند متّعال در سورۀ مربوط به آنها (هل اتی) چه فرموده است: ﴿(اين پاداش شما است و از سعی و کوشش‌تان سپاس‌گزاری شده است)﴾⁽⁾  و اینها که در سورۀ (هل اتی) از سعی و کوششان قدردانی شده است عبارت‌اند از: حضرت محمد ^{(صلی الله علیه وآله وسلّم)} و علی، فاطمه، حسن، حسین، ائمه و مهدیین ^{(علیهم السلام)}. پس کسی که همانند سعی آنها سعی و تلاش کند و از آنها پیروی و با مال و قلب و زبان و دستش همراه آنها جهاد کند از آنها است: ﴿(آنان کسانی هستند از سعی و تلاش‌شان سپاس‌گزاری خواهد شد)«⁽⁾ ، یعنی از ما اهل بیت.

 

* * *

والحمدلله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمه و المهدیین و سلم تسلیماً

و سپاس و ستایش تنها از آنِ خداوند آن پروردگار جهانیان است، و صلوات تام و تمام خدا بر محمد و آل محمد، ائمه و مهدیین باد!

 

 

 

الفهرس

تقديم ................................................................ 

 

فهرسة البحث  ( فقه الخمس وما يتعلق به ) ............................................. 

 

النقطة الأولى : في وجوب الخمس .................................................. 

 

النقطة الثانية : في الأمور التي يجب فيه الخمس .......................................... 

 

ما يفضل عن مؤونة السنة ...................................................... 

 

النقطة الثالثة : في قسمة الخمس .................................................. 

 

في إخراج الخمس وتسليمه .................................................... 

 

النقطة الرابعة : في الأنفال ..................................................... 

 

النقطة الخامسة : في صلة الإمام  ................................................. 

 

ملحق (1) / نص الخمس من الشرائع ................................................ 

 

ملحق (2) / أسئلة متفرقة في الخمس .............................................. 

 

ملحق (3) / صلة الإمام ...................................................... 

 

الفهرس ............................................................... 

 

والحمد لله رب العالمين