پرسش ۶۵۷: تفسیر آیهی: ﴿وَ ما كانَ اللهُ لِيُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَداهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُمْ...﴾
السؤال/۶۵۷: بسم الله الرحمن الرحيم
ما تفسير الآية الكريمة؟﴿وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾[التوبة: 155].
والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته
المرسل: زينب - الامارات
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر این آیهی کریم چیست؟ ﴿و خداوند قومی را که هدايت کرده است گمراه نمیخواهد، تا برايشان روشن کند از چه چيز بايد بپرهيزند، که خدا بر هر چيزی دانا است﴾[التوبة: 155].
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
فرستنده: زینب ـ امارات
الجواب: بسم الله الرحمن الرحيم
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل محمد الأئمة والمهديين وسلم تسليماً.
﴿وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾[التوبة: 155].
پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم
و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.
﴿و خداوند قومی را که هدايت کرده است گمراه نمیخواهد، تا برايشان روشن کند از چه چيز بايد بپرهيزند، که خدا بر هر چيزی دانا است﴾[التوبة: 155].
﴿وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ﴾: الله هدى خلقه منذ أول يوم بأن عيّن خليفة له في أرضه وأوحى لهم تعيين خليفته في أرضه وشخّصه لهم ليتقوا الله بطاعة خليفته في أرضه، فما كان الله ليضيع الناس بعد أن هداهم منذ اليوم الأول، بل في كل زمان يبين لهم سبيل التقوى ﴿حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ﴾
﴿و خداوند قومی را که هدايت کرده است گمراه نمیخواهد﴾ : خداوند مخلوقاتش را از همان روز اول با تعیین جانشین و خلیفهاش در زمینش هدایت و تعیین خلیفهاش در زمینش را به آنان وحی نمود و او را برایشان مشخص فرمود، تا با اطاعت از جانشینش در زمینش، تقوای الهی پیشه کنند. بنابراین شایسته نیست خداوند پس از اینکه از همان روز اول مردم را هدایت فرمود، آنها هلاک و نابود کند؛ بلکه در هر زمان، راه پرهیز و تقوا را برایشان بیان میدارد: ﴿تا برايشان روشن کند از چه چيز بايد بپرهيزند﴾.
فيبعث الله فيهم خليفة له في أرضه وينص عليه من خلال وصية الخليفة السابق، وأيضاً يوحي الله لعباده المكلفين ويشخص لهم خليفته في أرضه؛ ﴿قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً﴾[الإسراء: 96]، أي يشهد عند المكلفين لخليفته ويعرفهم به بالوحي بالرؤيا في النوم واليقظة ﴿حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ﴾.
أحمد الحسن - ربيع الثاني/ 1433 هـ
خداوند خلیفهاش را در زمینش میانشان مبعوث میکند و از طریق وصیتِ جانشینِ پیشین، بر او تصریح میفرماید. همچنین خداوند به بندگان مکلّفش وحی میکند و خلیفهاش در زمینش را برایشان مشخص میگرداند: ﴿بگو شهادت خدا ميان من و شما کافی است؛ زيرا او به بندگانش آگاه و بينا است﴾[الإسراء: 96]؛ یعنی برای خلیفهاش نزد مکلفین گواهی میدهد و او را با وحی به آنان به وسیلهی رؤیا در خواب و بیداری معرفی میکند: ﴿تا برايشان روشن کند از چه چيز بايد بپرهيزند﴾.
احمدالحسن ـ ربیع الثانی ۱۴۳۳ ه