به چیزی که غم و غصه ام را کم کند احتیاج دارم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
سرور و مولایم! در حالی این نامه را برای شما می‌نویسم که به خاطر بلایی که گرفتارش شده‌ام، آتش در دلم زبانه می‌کشد. سپاس خدا را بر بلایش که جز زیبایی چیزی ندیدم!

آقا و مولای من! از آنچه بر من گذشت به شما شکایت می‌کنم و اطلاع یافتن شما از ماجرا، مرا آرامش می‌دهد! 21 ماه مارس گذشته تاریخ عقد ازدواج من بود و یک هفته بعد از این تاریخ، طلاق من صورت گرفت. دلیلش هم آن بود که من متمسک به دعوت شما هستم و هرچند که من به سراغ فحش و بدزبانی نرفته‌ام و دلایل من نیز همان چیزهایی بود که شما فرموده بودید، ولی او در مقابل دلایل، احساس عجز و ناتوانی کرد و لذا طلاق را بر ماندن با من ترجیح داد. من در دلم زخمی عمیق احساس می‌کنم و کرامت من در هم شکسته شده است.

اکنون او به همراه مادرش، بین مردم می‌چرخند و رفت‌وآمد می‌کنند و به دروغ به آن‌ها می‌گویند که من به سیستانی فحش داده‌ام و خواهرم را نیز به دیوانگی متهم کرده‌اند. به گوش ما رسیده است که عده‌ای قصد دارند به خانه‌مان هجوم بیاورند، زیرا ما دعوت را منتشر کرده‌ایم.

ای سرور و مولایم! سرگشته و حیران مانده‌ام و حقیقتاً نمی‌دانم به چه چیزی نیاز دارم ولی از شما خواهش می‌کنم که پاسخ مرا بدهی. به چیزی که غم و غصه‌ام را کم کند احتیاج دارم. سرورم مرا راهنمایی فرما و برایم دعا کن که خداوند حقم را بگیرد. از شما خواهش می‌کنم مرا ناامید نکنی، سرورم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.