چگونه انسان موفّقیتش در امتحان نخستین را دریابد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
والحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.

خواهر فاضلَم!... از علم خداوند، چیزی در آسمان‌ها و زمین پوشیده نیست و او می‌داند که چه کسی از خلقش در امتحان نخستین پیروز شده است و می‌داند چه کسی از آنها شکست خواهد خورد، و نیز می‌داند کسی که در امتحان اول موفّق شد در امتحان دوم نیز موفّق خواهد بود و آن که در امتحان اول ناکام ماند در امتحان دوم نیز نصیبش جز ناکامی نخواهد بود. این امتحان دوم برای اقامه‌ی حجت بر تعداد بیشتری از مردم می‌باشد.... و با وجود این، کافران هم در آخرت و هم در دنیا از خدا درخواست می‌کنند که آنها را بازگرداند و یک بار دیگر امتحان کند تا کار شایسته‌ای انجام دهند، و خداوند متعال در پاسخ به آنها می‌فرماید که اگر آنها بازگردند، باز هم به کفر و عصیان‌شان بازمی‌گردند.

حق تعالی می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ * بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ»(1)

(اگر آنها را در آن روز که در آتشند بنگری، می‌گويند: ای کاش ما را بازگردانند تا آيات پروردگارمان را تکذيب نکنيم و از مؤمنان باشيم * نه، آنچه را که پیش از این پوشيده می‌داشتند اکنون برايشان آشکار شد. اگر آنها به دنيا بازگردانند باز هم به همان کارها که منعشان کرده بودند بازمی‌گردند، اينان دروغگويان‌اند).

و نیز می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»(2)

(چون يکيشان را مرگ فرا رسد، گويد: ای پروردگار من، مرا بازگردان * شايد کارهای شايسته‌ای را که ترک کرده بودم، به جای آورم. هرگز! اين سخنی است که او می‌گويد و پشت سرشان تا روز قيامت برزخی است که بازگشت نتوانند).

امام باقر(ع) فرموده است: «اگر مردم بدانند آغاز آفرینش چگونه بوده است، هیچ دو تن با یکدیگر اختلاف نمی‌کردند. همانا خداوند عزوجل پیش از آنکه خلق را بیافریند فرمود: آب گوارا پدید آی تا از تو بهشت و اهل طاعتم را بیافرینم، و آبی شور و تلخ پدید آی تا از تو دوزخ و اهل معصیتم را بیافرینم. سپس به آن دو دستور فرمود تا آمیخته شدند، از این جهت است که مؤمن کافر زاید و کافر مؤمن. آن گاه گِلی را از صفحه‌ی زمین برگرفت و آن را به شدت مالش داد، به ناگاه مانند مور به جنبش در آمدند. سپس به اصحاب یمین فرمود: به سلامت به بهشت درآیید. سپس به اصحاب شِمال فرمود: در آتش شوید، از آن ترسی ندارم. سپس به آتش امر فرمود و سرد شد. به اصحاب شمال فرمود: داخل شوید، و ترسیدند. پس به اصحاب یمین فرمود: داخل شوید، و داخل شدند. پس فرمود: سرد و سلامت باش، آتش سرد و سلامت شد. اصحاب شمال گفتند: پروردگارا! از لغزش ما درگذر و از نو بگیر. فرمود: از نو گرفتم، داخل شوید. ایشان برفتند و باز ترسیدند. در آنجا فرمان‌برداری و نافرمانی پابرجا گشت. پس نه این دسته توانند از آنها باشند و نه آنها توانند از اینها باشند»(3) .

اما در خصوص سؤال شما از مثلث برمودا، سید احمد الحسن تا کنون چیزی در این خصوص بیان نفرموده است.
خداوند شما را بر هر خیری موفّق بدارد، و از شما التماس دعا دارم.

هیأت علمی انصار امام مهدی (خداوند در زمین تمکینش دهد)
محرم الحرام 1431 هـ .ق

منابع:

1- انعام: 27 و 28.
2- مؤمنون: 99 و 100.
3- کافی: ج 2 ص 6 و 7.
و آخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين، وصلی الله على سيدنا محمّد وآله وسلم تسليما