بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
در صبح روز جمعه 21 ماه رمضان 1430 حدود ساعت شش صبح یعنی پس از طلوع خورشید من خوابیده بودم و رؤیا ـ‌اگر تعبیرم درست باشد‌ـ بدون هیچ تصویری بود فقط صدایی زیبا تکرار می‌شد که کلمه به کلمه به من می‌گفت: «امام احمد الحسن الیمانی» و آن را تکرار می‌کرد. من نوعی آسودگی و شادی احساس می‌کردم که قابل وصف نیست. ناگهان بیدار شدم و هنوز آن شادی و آسایش را احساس می‌کردم. دوباره به خواب رفتم و شخصی را یا بهتر است بگوییم سر شخصی را دیدم و دو سر دقیقا شبیه به هم مرا آزار می‌دادند. آن سر عمامه‌ی سفید بر سر گذاشته بود و از سمت راست گونه‌اش به من نگاه می‌کرد. من بدنش را ندیدم و او با نگاه خالی از رضایت به من می‌نگریست. کسی به من می‌گفت این همان امام احمد(ع) است ولی من در درونم چنین باور داشتم که این شخص امام نیست زیرا ظاهری ناخوشایند داشت و نگریستن او هم دلپسند نبود. پس از آن از خواب بیدار شدم. برای خودم و برای شما از خدا طلب مغفرت می‌کنم.
تذکر: آن شادمانی و خوشبختی که احساس کردم را در طول عمرم فقط سه بار حس نموده‌ام. اول: امروز که صدایی به نام امام احمد الحسن(ع) تکرار می‌شد. دوم: چند سال پیش نماز شب خواندم و صبح از خوابم بیدار شدم و همان احساس را داشتم. سوم: حدود پنج سال پیش ماه رمضان بود و صدای اذان را می‌شنیدم و صدای مؤذّن بسیار زیبا بود و گویی از بهشت می‌آمد. او به شهادت سوم رسید و می‌گفت اشهد ان علیا ولی الله. در همین لحظه پدرم مرا بیدار کرد و موذن در مسجد اذان سر می‌داد و می‌گفت اشهد انّ محمداً رسول الله. پایان رؤیا. خداوند ما و شما را ثابت قدم بدارد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
والحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.
رؤیای شما از جانب خدای سبحان است، و بیانگر دو صیحه‌ای است که همراه دعوت قائم می‌باشد. این دو، صیحهی جبرئیل و صیحهی ابلیس است؛ یعنی صیحهی حق و صیحهی باطل که پس از آن می‌آید.
این رؤیای شما، تأییدی بر حق و هشداری برای شما از صیحهی باطل است، که شما آن را از اهل باطل می‌شنوی؛ یعنی کسانی که همه‌ی تلاش خود را می‌کنند تا صیحهی حق را محو و نابود سازند و آدمی را با القای شبهات و ترسیم چهره‌ای باطل از داعیِ حق، از پیروی از صیحهی حق بازدارند تا سرورشان ابلیس را یاری بخشند و مردم را گمراه و از حق دور نمایند. این رؤیا بیانی از خدا برای شما است؛ شما در ابتدا صیحهی حق را می‌شنوی که شما را به پیروی از حق و داعی حق فرا می‌خواننند. بعد از آن صیحهی باطل را می‌شنوی که می‌کوشد صورت حقیقی را برای شما مشوش سازد و تصویر داعی حق را به گونه‌ای مخدوش، خیالی و غیرواقعی برای شما نمودار سازد تا اگر بتواند شما را از پیروی از حق باز دارد. بر شما است که از هر آنچه اهل بیت(ع) شما را به آن سفارش کرده‌اند، پیروی کنید؛ اینکه به صیحهی حقِ نخست گوش سپارید و از صیحهی ابلیس و باطل که دومی است دوری گزینید؛ صیحه‌ای که آن را از زبان دوستانش از انس و جن می‌شنوید.
از خداوند مسئلت می‌نمایم که پیروزی بر نفست و بر شیطان را برای شما محقق گرداند، و اینکه شما صیحهی حق را پیروی کنی و بر صراط ثابت قدم باشی و جزو کسانی نباشی که با پیروی از صیحهی باطل به ورطه‌ی هلاکت می‌افتند. خداوند شما را از آن دور بدارد. خدا را با پذیرفتن صیحهی حق و رویگردانی از صیحهی باطل، شکر و سپاس گو؛ همان کسی که صیحهی حق را در ماه رمضان و در شب‌ها و روزهای مبارک به شما شنواند؛ تا خداوند از فضلش بر تو بیفزاید که او سمیع و علیم است.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
ذی الحجه 1431 هـ.ق