درخواست دعا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

الحمد لله، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً کثیراً.

«وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا» (1)

(و اگر هنگامی که مرتکب گناهی شدند نزد تو آمده بودند و از خدا آمرزش خواسته بودند و پيامبر برايشان آمرزش خواسته بود، خداوند را توبه‌پذير و مهربان می‌يافتند) ،

«إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللهَ يَدُ اللهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا» (2)

(آنان که با تو بيعت می‌کنند جز اين نيست که با خدا بيعت می‌کنند. دست خدا روی دست‌هايشان است و هر که بيعت بشکند، به زيان خود شکسته است و هر که به آن بيعت که با خدا بسته است وفا کند، او را مزدی کرامند دهد).

سلام بر مهدی احمد. سلام بر وصیّ حجت خدا. سلام بر فرستاده‌ی بقیة الله. سلام بر نخستین مؤمنان و زینت اولین و آخرین. سلام بر صاد و نهرِ بهشت. سلام بر یمانی موعود. سلام بر تو ای آقا و مولای من احمد الحسن.... و رحمة الله و برکاته.

سرور و مولایم! سلام علیکم. ان شاء الله که احوال شما به خیر و سلامت باشد.
سرورم! من و پناه می‌برم به خدا از منیت، یکی از خادمان شما هستم و گناهان بر من انباشته شده است و آمرزش‌خواه از آنها به سوی تو آمده‌ام، امیدوارم به فضل خودتان مرا ببخشایی، که شما وسیله‌ی من به سوی خداوند عزوجل هستید و این از توفیق خداوند است که با شما بر ما منّت نهاده است.

سرورم احمد الحسن!.... توبه، توبه، خطای مرا ببخش که من بنده‌ی تقصیرکار تو هستم، و لا حول و لا قوة الا بالله. بر خدا توکّل می‌کنم و به درگاه او روی می‌آورم.
از شما التماس دعا و ثبات با شما در عافیت دارم.

به درگاه کریم آمدم بدون هیچ توشه‌ای از حسنات و قلب سلیم
زشت‌ترین چیز بردن توشه است هنگام وارد شدن بر کریم (3)