بعد از این که بر خداوند توکل نمودم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اللهم صل و سلم علی محمد و آل محمد الأئمة و المهدیین و سلم تسلیماً کثیراً.

بعد از این که بر خداوند توکل نمودم و از حق و یاری نمودن شما تبعیت نمودم، ای سید و مولایم، در هنگام شنیدن قرائت قرآن خودم را خلاف آن حالتی که قبلاً می‌شنیدم یافتم، و مثلاً بعد از این که امروز هنگام تلاوت قرآن کریم سوره یس را می‌خواندم، خود را متفکر در این آیات زیر دیدم:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿وَضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَنَسِی خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یحْیی الْعِظَامَ وَهِی رَمِیمٌ﴾(1)

(و برای ما مثلی زد و آفرینش خود را فراموش کرد گفت چه کسی استخوان‌ها را زنده می‌کند در حالی که از بین رفته است).

﴿أَوَلَیسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَی أَنْ یخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَی وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ * إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیئاً أَنْ یقُولَ لَهُ کنْ فَیکونُ﴾(2)

(آیا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفرید، قادر نیست که مانند ایشان را بیافریند؟ بله او آفریدگاری آگاه است* فرمان او هرگاه چیزی را اراده کند، این است که به او بگوید: باش، پس می‌شود).

با خودم می‌گویم که خداوند امام حسین (ع) را دوباره در زمان امام مهدی (ع) می‌آفریند تا مظلومیت خود را معلوم کند، ولی در همین حال گفته می‌شود که چگونه امام حسین (ع) موجود خواهد بود در حالی که او مرده است؟ با این که قبل از ایمان آوردن به شما شنیده بودم که امام مهدی (ع) در زمان ظهورش مظلومیت اهل بیت (ع) را به طریقی روشن می‌کند، آیا من در این برداشت بر حق هستم یا بر گمراهی، به ما افاده (فایده) بفرمایید خداوند شما را یاری دهد؟؟