جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلاماحمد بن الحسن کیست؟ و آیا مهدی منتظر همان محمد بن عبدالله است؟ و خروج دو امام چگونه است؟؟
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.
احمدالحسن (ع) وصی و فرستاده‌ی امام مهدی (ع) به سوی عموم مردم است و او در وصیّت پیامبر خدا (ص) که شب وفاتش بر علی (ع) املا فرموده ذکر شده است. حضرت در این وصیّت، اوصیای خودش را تا آخرین اوصیا و نخستین مهدیین احمد (ع) نام برده است.
برادرم، مایلم موضوع بسیار مهمی را برای شما روشن کنم: این که پیامبر (ص) وصیّت کرده، یکی از موارد ثابت شریعت است و همه‌ی ما می‌دانیم که این سخن خدای تعالی بر پیامبر خدا (ص) نازل شده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي...)(1)
(امروز دين شما را به کمال رسانيدم و نعمت خود را بر شما تمام کردم)
پس چطور گفته می‌شود که پیامبر (ص) بدون این که وصیّت کند وفات یافته و حال آن که وصیّت یک سنّت جاری الهی در انبیا و مرسلین (ع) بوده است، از زمان آدم (ع) تا آن گاه که خداوند زمین و هر چه بر آن است را به میراث ببرد؟ از این رو، این سخن که با استناد به آیه‌ی اکمال دین، پیامبر(ص) وصیّت را ترک کرده است، می‌گوییم وصیّت ـ‌اگر ما کوتاه بیاییم‌ـ بخشی از دین است. خدای سبحان می‌فرماید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالأقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ)(2)
(هرگاه يکی از شما را مرگ فرا رسد و خِیری بر جای گذارد، مقرر شد که درباره‌ی پدر و مادر و خويشاوندان، از روی انصاف وصيت کند و اين حقی است برای پرهيزگاران).
بنابراین کسی که می‌گوید پیامبر خدا (ص) بدون وصیّت وفات کرده است، در واقع به آن حضرت طعنه می‌زند و از ایشان خرده می‌گیرد، پناه بر خدا! پس پیامبر خدا (ص) به طور قطع و یقین وصیّت نموده است. حال کجا است وصیّت و نوشته‌ی آن حضرت که درباره‌ی آن گفته پس از نوشتنش، امت هرگز گمراه نمی‌شود؟
کسانی که گفته‌اند مهدی (ع) همان محمد بن عبدالله است، دچار وهم و خیالات‌اند. این عده به روایتی که از پیامبر خدا (ص) وارد شده است استناد کرده‌اند که در آن ـ‌به این معنا‌ـ می‌گوید: «ان المهدی اسمه اسمی و اسم ابیه اسم ابی» (این مهدی، نامش نام من و نام پدرش نام پدر من است). نام پیامبر خدا (ص) در قرآن، طبق آن‌چه بر زبان عیسی (ع) آمده، احمد است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ)(3)
(و به پيامبری که بعد از من می‌آيد و نامش احمد است، بشارت‌تان می‌دهم)
و نیز اسم شناخته شده آن محمد (ص) می‌باشد. پس اگر مهدی (ع) بیاید و اسم او احمد باشد، کسی او را انکار نکند، همان طور که پیامبر (ص) فرمود: «انا ابن الذبيحين»(4) (من فرزند دو قربانی‌ام)؛ قربانی اول اسماعیل (ع) است و قربانی دوم عبدالله(ع).
از حذیفة بن یمان نقل شده است که گفت: پیامبر خدا (ص) فرمود: (إن المهدي الذي يبايع بين الركن والمقام له ثلاث أسامي؛ أحمد وعبد الله والمهدي فهذه أسماؤه ثلاثتها)، «مهدی که بین رکن و مقام با او بیعت می‌شود، سه نام دارد؛ احمد، عبدالله و مهدی، و این هر سه نام‌های او است».(5)
در این روایت اسم مهدی احمد است و نه محمد. همچنین از جمله اسامی او عبدالله می‌باشد. بنابراین معنای روایت نخست (و اسم پدرش اسم پدر من است) شاید اسم پدرش اسماعیل است، یعنی اسم مهدی (ع) که در کتاب‌های شما ـ‌برادرم‌ـ آمده است همان احمد بن اسماعیل (ع) باشد. دلایل و برهان‌های بسیاری بر حقانیت این دعوت مبارک وجود دارد که مجال ذکر آنها در این پاسخ نیست. برادرم، اگر خواهان اطلاعات بیشتری هستی، در سایت‌های انصار وارد شو و بیشتر کسب اطلاع نما. و الحمد لله وحده وحده وحده.
هیأت علمی
انصار امام مهدی(ع) (خداوند در زمین تمکینش دهد)
15 ماه رمضان 1430 هـ.ق
منابع:
1- مائده: 3.
2- بقره: 180.
3- صف: 6.
4- خصال صدوق: ص 55 ح 78.
5- غیبت طوسی: ص 454 ح 463.