خودت را به من بشناسان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمدلله رب العالمین.

و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

بنده‌ای مسکین که امید به رحمت پروردگارم دارم، همان گونه که شما امید دارید و خادمی که در پیشگاه و دروازه‌ی خدا ایستاده‌ام. از او بهشت یا رضایتش یا هیچ چیز دیگری نمی‌خواهم فقط خادمی هستم که منتظرم تا فرمانم دهد. از این که این سوال را از من پرسیدی، چه می‌خواهی؟ آیا به تو بگویم او چه می‌خواهد؟ اگر او مرا در طول دوران‌ها برای خدمتش به کار بگیرد، سپس وارد آتشم کند، به عدالت و حکمت رفتار کرده حتی با من به نیکی رفتار کرده است در حالی که من گنه‌کاری بوده‌ام که در پیشگاهش کوتاهی نمودم.

این را از روی مبالغه یا فقط به عنوان سخنی که بر زبان جاری می‌شود، نمی‌گویم بلکه حقیقتی است که نفس من بر آن مستقر و پایدار است؛ این، احمد الحسن است.