يا اللهُ يا رَحْمـٰنُ يا رَحيم،
يا مَن إذا تَضايَقَتِ الْأُمُور فَتَحَ لها باباً لَم تَذهَب إليهِ الأَوهام،
يا مَن إذا تَضايَقَتِ الْأُمُورفَتَحَ لها باباً لم تَذهَب إليهِ الأَوهام،
يا مَن إذا تَضايَقَتِ الْأُمُور فَتَحَ لها باباً لم تَذهَب إليهِ الأَوهام،
صلّ على محمدوآل محمد وَافتَح لِأُمُورِنا المُتَضايِقَة باباً لم يَذهَب إليهِ الوَهم،
والحمد لله وحده، أولاً وآخرا، وظاهِراً وباطنا.
یا الله یا رحمان یا رحیم!
ای کسی که اگر امور تنگ گردد دَری را برایش می‌گشایی که خیالات را یارای درکشنیست.
ای کسی که اگر امور تنگ گردد دَری را برایش می‌گشایی که خیالات را یارای درکش نیست.
ای کسی کهاگر امور تنگ گردد دَری را برایش می‌گشایی که خیالات را یارای درکش نیست.
بر محمد و آل محمد صلواتفرست و برای امور در تنگنا قرار‌گرفتۀ ما دَری بگشا که وَهم و خیال را یارای درکش نباشد؛
و سپاس و ستایشتنها از آنِ خداوندی است که اول است و آخِر، و ظاهر است و باطن.
یکی از چند دعاهایی است از سید احمدالحسن (ع) که در خطبه های خود بیان فرمودند: (همراه با اعراب)