خطبه نصیحتی به طلاب حوزه‌های علمیه - سید احمدالحسن 4-4

 

 Jun 18, 2021

 خطاب إلى طلبة الحوزة العلمية - سید أحمدالحسن (ع) همراه با زیرنویس فارسی قسمت چهارم

 8 ربيع الثاني 1426 هـ .ق ، 27 اردیبهشت 1384 هـ .ش. 

قسمتی از این خطبه: 

شما را نصیحت می کنم، و به شما هشدار می دهم، و صفحه ی امام حسین (ع) را مجدداً جهت نصیحت شما باز می کنم، شاید بین شما عاقلی باشد، که حواس کامل خود را باز یابد، و خود را از ورود به جهنم نجات دهد. 

خطبه‌های احمدالحسن (ع) همراه با زیرنویس فارسی:

 https://sadeghshekari10313.blogspot.c...

نصيحة 
إلى طلبة الحوزات العلمية وإلى كل من يطلب الحق 

 

نصیحتی

 به طلبه‌های حوزه‌های علمیه و همۀ حق‌خواهان

 

أرجو من طلبة الحوزات العلمية في النجف وفي قم وفي كل مكان أن يقبلوا مني هذه النصيحة بين يدي عذاب أليم، وأن يُنزلوا كلام آل محمد حيث أمرهم الله ولا يذروا الحكمة اليمانية ذرو الريح للهشيم فيندموا ولات حين ندم. 

 

امیدوارم طلبه‌های حوزه‌های علمیه در نجف، قم و در هر جای دیگر این نصیحت و اندرزی را ـ‌که پیشاپیشِ عذابی دردناک است‌ـ بپذیرند، و گفتار آل محمد را ـ‌همان‌طور که خداوند به آنها امر فرموده است‌ـ ارج و منزلت دهند و حکمت یمانیه را چون پر کاهی بر باد ندهند؛ که پشیمان می‌شوند و پشیمانی را چه سود! 

 

يا قوم ﴿أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ﴾_{([الأعراف: ۶۸.])}، ولا أقل فلينصفوا أنفسهم كملكة سبأ ﴿إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ﴾_{([النمل: ۳۰.])}. 

 

ای قوم ﴿پيام‌های پروردگارم را به شما می‌رسانم و شما را اندرزگويی (خیرخواهی) امينم﴾_{([الأعراف: ۶۸.])}، حداقل مانند ملکۀ سبا با خود به انصاف رفتار کنید ﴿همانا آن از سلیمان است و همانا آن است به نام خداوند بخشنده مهربان﴾_{([النمل: ۳۰.])}. 

 

روى أبو خديجة عن أبي عبد الله ^{(علیه السلام)}، قال: (إذا قام القائم ^{(علیه السلام)} جاء بأمر جديد، كما دعا رسول الله ^{(صلّی الله علیه وآله وسلّم)} في بدو الإسلام إلى أمر جديد)_{([الإرشاد: ج۲ ص۳۸۴، بحار الأنوار: ج۵۲ ص۳۳۸، معجم أحاديث الإمام المهدي (علیه السلام): ج۴ ص۵۳.])}.  

 

ابو خدیجه از ابو عبد الله امام صادق ^{(علیه السلام)} روایت می‌کند که فرمود: (وقتی قائم ^{(علیه السلام)} قیام کند با امری جدید می‌آید، همان‌طور که رسول خدا ^{(صلّی الله علیه وآله وسلّم)} در ابتدای اسلام به امری جدید دعوت می‌نمودند). 

 

عندما يقرأ هذه الرواية أي إنسان يطلب الحق فلابد أن يهيأ نفسه لاستقبال أمر جديد غير ما هو مألوف عنده، بل إنّ بعض الروايات وصفت أمر القائم بالغريب وأصحابه بالغرباء (بدأ الإسلام غريباً وسيعود غريباً كما بدأ فطوبى للغرباء) _([۱]). 

_{[۱]- نيل الأوطار للشوكاني: ج۹ ص۲۲۹، معجم أحاديث الإمام المهدي (علیه السلام): ج۱ ص۲۷۴، موسوعة أحاديث أهل البيت (علیه السلام): ج۴ ص۱۳۸.}
 

هرانسان جویای حقی وقتی این روایت را می‌خواند باید خود را برای پذیرفتن امری جدید ـ‌غیر از آنچه به آن خو کرده است‌ـ آماده کند؛ حتی برخی روایات، امر قائم را غریب و اصحابش را غُرَبا (غریبان) توصیف کرده‌اند: (اسلام غریبانه آغاز شد و غریبانه بازخواهد گشت؛ پس خوشا به حال غریبان!). 

 

ولكن مع الأسف، كل فئة تريد أن يأتي الإمام ^{(علیه السلام)} وفق ما تريد هي وبحسب الخطة التي قرّروها لقيامه ^{(علیه السلام)}، بل ولابد أن يأتي الإمام ^{(علیه السلام)} عن طريق من قرّروا أتباعه، وهكذا: ﴿كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾_{([المؤمنون: ۵۳.])}، فإذا جاء الإمام من طريق آخر ﴿قَالُوا لَوْلا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ﴾_{([الزخرف:۳۱.])}.    

 

ولی با تأسف، هر حزب و گروهی می‌خواهد امام ^{(علیه السلام)} موافق با همان برداشت خودش و بر حسب طرح و نقشه‌ای که خودش برای قیام آن حضرت برنامه‌ریزی کرده است بیاید؛ حتی امام باید از طریق کسانی که برای پیروی از آن حضرت ^{(علیه السلام)} برنامه‌ریزی کرده‌اند بیاید، و به این ترتیب: ﴿و هر فرقه‌ای به آنچه نزدشان بود دلخوش کردند﴾_{([المؤمنون: ۵۳.])}، بنابراین اگر امام از طریقی دیگر بیاید ﴿گفتند: چرا اين قرآن بر بزرگ‌مردی از آن دو شهر نازل نشده است؟﴾_{([الزخرف:۳۱.])}. 

 

وإذا جاء بخطّة لم تخطر ببالهم وبأمر جديد فهذا لا يكون الإمام عندهم، ولابد أن يواجه بالتكذيب والسخرية والاستهزاء، وكأنّ قوله تعالى: 

﴿يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴾_{([يـس: ۳۰.])}، لم يقرع أسماعهم ولا يعنيهم، وهكذا حتى ينتهي بهم الأمر إلى قتال الإمام المهدي ^{(علیه السلام)}. 

 

و اگر با طرح و برنامه‌ای که به ذهن آنها خطور نکرده و با امری جدید بیاید از نظر آنها امام محسوب نمی‌شود و باید با تکذیب، تمسخر و استهزا رویارو گردد؛ و گویا این گفتار حق تعالی: ﴿ای دريغ بر اين بندگان! هيچ فرستاده‌ای به‌سوی آنها نیامد مگر آنکه به سخره‌اش گرفتند!﴾_{([يـس: ۳۰.])}، گوش‌هایشان را نمی‌کوبد و آنها را قصد نمی‌کند. وضعیت به همین صورت بوده، هست و خواهد بود تا آنجا که کار برای آنها به پیکار با امام مهدی ^{(علیه السلام)} بینجامد. 

 

فعن الباقر ^{(علیه السلام)}: (إذا قام القائم ^{(علیه السلام)} سار إلى الكوفة فيخرج منها بضعة ألف نفس يدعون البترية عليهم السلاح، فيقولون له: إرجع من حيث جئت فلا حاجة لنا في بني فاطمة، فيضع فيهم السيف حتى يأتي على آخرهم، ثم يدخل الكوفة فيقتل بها كل منافق مرتاب ويهدم قصورها ويقتل مقاتليها حتى يرضى الله عزّ وعلا) _{([إرشاد المفيد: ج۲ ص۳۸۴، بحار الأنوار: ج۵۲ ص۳۳۸، معجم أحاديث الإمام المهدي (علیه السلام):ج۳ ص۳۰۸.])}. 

 

از امام باقر ^{(علیه السلام)} روایت شده است: (هنگامی که قائم ^{(علیه السلام)} به‌پا خیزد به‌سوی کوفه می‌رود. چند ده هزار نفر از بتریه که با خود سلاح دارند به او می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای برگرد ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. پس شمشیر را در میان‌شان قرار می‌دهد و تا آخرین‌شان را می‌کشد. سپس به کوفه داخل شده، تمام منافقین شکاک را از بین می‌برد، کاخ‌هایشان را ویران می‌کند و مبارزین‌شان را می‌کشد تا خداوند عزّوجلّ راضی گردد). 

 

 

وهذه نصيحة لكل من يخاف المعاد ولا يريد أن يواجه الإمام بقول (إرجع يابن فاطمة). 

 

و این اندرزی برای هر کسی است که از بازگشت می‌ترسد و نمی‌خواهد با امام با این سخن که (ای پسر فاطمه برگرد) رویارو شود.