جوانان احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی علیه السلامپرسش 1: معنای(الصَّلاَةِ الْوُسْطَى) (نماز میانه) در (حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى)
حق تعالی فرموده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى)(1)
(نمازها و نماز ميانه را پاس بداريد).
نماز میانه کدام است؟
پاسخ:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
نماز میانه، به طور خاص همان نماز جمعه است و قرینهی آن در باقی ایام، نماز ظهر میباشد، و این امر به خصوص برای محافظت بر نماز جمعه و برای تاکید بر آن است؛ زیرا مسلمانان در آن برای اصلاح آنچه از دین و دنیایشان تباه شده است و همچنین فزونطلبی از فیض خداوند سبحان و متعال گرد هم میآیند؛ و این به حسب ظاهر است.
اما در حقیقت نماز همان ولایت ولیّ خدا و حجّت او بر بندگان است، و نماز میانه یا نماز جمعه همان عمل و جهاد در رکاب قائم(ع) میباشد و نماز قائم(ع) همان نماز جمعه است؛ چرا که وی امّت اسلامی را بر حق گرد میآورد، پس از آنکه ائمهی گمراه و علمای بیعمل آن را پراکنده ساختهاند. نماز قائم(ع) همان نماز میانه است زیرا یاران او ـکه نماز و همچنین عمل و جهاد هستندـ همان امّت میباشند(2)؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(وَكَذَلِكَ جَعَلْنَكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا)(3)
(آری چنين است که شما را بهترين امّتها گردانيديم تا بر مردمان گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد).
به طور قطع بیشتر مسلمانان نمیتوانند شاهدی بر مردم باشند. چطور ممکن است فردی شرابخوار یا زناکار یا هر معصیتکار دیگری، در دادگاه الهی بر مردم شاهد باشد، بلکه اینها امّت میانهاند ـو اینها ائمه نیز میباشندـ و عبارتاند از سیصد و سیزده نفر و اینها گواهان بر مردم هستند چرا که بندگان واقعی خدا میباشند. اینها گروهی هستند عابد، مخلص و مستضعف که در آسمان معروفاند و در زمین گمنام، و در راه خدا از سرزنش هیچ ملامتگری نمیهراسند.
حق تعالی میفرماید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ)(4)
(و ما بر آن هستيم که بر کسانی که روی زمين به استضعاف کشیده شدند منّت گذاریم و آنان را پيشوايان سازيم و وارثان گردانيم).
منابع:
1 - بقره: 238.
2- از امیر المؤمنین(ع) در پایان حدیث چند پاره شدن امّت روایت شده است: (.... سپس فرمود: سیزده فقره از هفتاد و سه تا که همگی ادعای دوستی و محبت من را دارند، فقط یکی از آنها در بهشت میباشد که همان امّت میانه است و دوازده تای دیگر در آتش هستند). امالی شیخ طوسی: ص 524.
3 - بقره: 143.
4 - قصص: 5.
متشابهات ج 3
www.almahdyoon.co
پرسش 2: معنای گفتار امام صادق(ع): (اگر توانستی جز خداوند را نخوری، چنین کن)
امام صادق(ع) حدیثی به این معنا میفرماید: (اگر توانستی جز خداوند را نخوری، چنین کن). معنی این حدیث چیست؟
پاسخ:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
یعنی اینکه در همه حال ذاکر خداوند سبحان و متعال باشی، که ذکر، غذای روح است. دیگر اینکه از غذای بدن تا آن مقدار که نیاز دارد بکاهی؛ یعنی خوردن برای قوّت گرفتن باشد نه از روی شهوت. عیسی(ع) میفرماید: (انسان فقط با غذا زنده نمیماند بلکه با کلمهی خدا نیز زندگی مییابد).
به این ترتیب انسان در آسمانهای ملکوتی به مقامات میرسد، سپس او بدون غذای جسمانی مادی، میخورد و میآشامد. روزهدار اگر در روز بخوابد، سیر و سیراب میشود، همان طور که در حدیث از اهل بیت(ع) روایت شده است.(1) بسیاری از کسانی که در ایام روزهداری در هنگام روز به خواب میروند، در خواب میبینند که میخورند و مینوشند و وقتی بیدار میشوند میبینند که گرسنگی و تشنگیشان برطرف شده است، گویی که آنها در این عالم جسمانی خوردهاند. امام صادق(ع) مردم را به بسیار گفتن ذکر خداوند و کاهش طلب دنیا ارشاد میفرماید.
واقعیتی که مردم باید بدانند این است که (انسان با غذا میمیرد). با غذا و شهوات، روح از ارتقا بازمیماند و به تدبیر این بدن جسمانی متوجّه و منحرف میگردد و برای روح، این مشغول شدن به معنای نوعی مرگ تدریجی است، همان طور که ذکر و تلاش در راه خداوند سبحان و متعال، نوعی حیات و پیشرفت تدریجی میباشد.
منابع:
1- از حسن بن صدقه روایت شده است: ابو الحسن(ع) فرمود: (خواب قیلوله (نیمروز) کنید که خداوند روزهدار را در خوابش سیر و سیراب میگرداند). کافی: ج 4 ص 65 باب فضل روزه و روزهدار؛ وسایل الشیعه (آل البیت): ج 10 ص 136 ح 13042.
متشابهات ج 3
www.almahdyoon.co