آن اسمای الهی که خداوند به آدم (ع) آموخت چه بودند؟

نام‌هایی که خداوند سبحان و متعال به آدم(ع) آموخت چه بود؟
پاسخ:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اسماء الله را به او آموخت؛ یعنی چیزی از حقیقتش را که فرشتگان طاقت شناختش را نداشتند به او آموخت، و حقیقت اسماء الله در خلق را به او آموخت. محمد و آل محمد(ع) و انبیا و فرستادگان(ع) اسامی خدا در خلق‌اند؛ یعنی تجلّی و ظهور نام‌های خدای سبحان و متعال.(1)
همان‌طور که تمامی موجودات تجلّی و ظهور اسماء الله هستند، حتی فرشی که روی آن می‌نشینیم،(2) و از آن‌جا که فطرت آدم و یا انسان به طور عام، او را به مراتبی بسیار بالاتر از فرشتگان برای شناخت اسماء الله شایسته می‌سازد، آدم(ع)برتر از فرشتگان بود، و همچنین هر انسانی که به سوی خدا حرکت کند و به معرفت اسماء الله سبحان برسد نیز همین‌گونه می‌باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

(فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ)(3)
(به يکتاپرستی روی به دين آور. فطرتی است که خدا همه را بر آن فطرت بيافريده است و در آفرينش خدا تغييری نيست. دين پاک و پايدار اين است ولی بيشتر مردم نمی‌دانند).
منابع:
(1)- از ابو عبدالله درباره‌ی این سخن خداوند متعال
(وَلِلهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا)
(از آنِ خداوند است نيکوترين نام‌ها. به آن نام‌هايش بخوانيد)
روایت شده است که فرمود: «به خدا سوگند ما همان نام‌های نیکوتر خداوند هستیم که خداوند هیچ عملی را از بندگان نمی‌پذیرد مگر به واسطه‌ی شناخت و معرفت ما». کافی: ج 1 ص 143.
(2)- اشاره‌ای به این حدیث امام صادق(ع) دارد که می‌فرماید: «.... زمین‌ها، کوه‌ها، دره‌هاو بستر رودها» سپس به فرش زیرش نظر کرد و فرمود: «و این فرش هم از جمله مواردی بوده که به او تعلیم داد».بحارالانوار: ج11 ص146.
(3)- روم: 30.
متشابهات ج 1
www.almahdyoon.co